Vang Vieng

Dag 18

Het gaat een lange reisdag worden naar Vang Vieng in het Karsgebergte. Om zeven uur aan het ontbijt want om 07.45 komt een tuktuk ons ophalen naar het busstation van Nong Kiau. We zijn er al om acht uur en dat is een uur te vroeg. Maar zodoende zijn we de eersten en hebben we de beste stoelen en niet zo als een paar dagen geleden op de heenreis naar Nong Kiau dat we opgepropt achterin zaten. Dit overkomt ons geen tweede keer. De bagage gaat op dak en om negen uur vertrekken we met een bijna vol busje. Onderweg pikken we nog een paar lokals op en dan zijn we propvol. Een verschil met het vorige busje dat een krikkemikkige airco had, is dat deze minivan helemaal geen airco aan boord heeft maar de raampjes kunnen gelukkig wel naar beneden. De weg is nog even slecht als op de heenweg maar deze chauffeur rijdt rustiger en dat scheelt. Na diverse plaspauzes zijn we om 13.00 uur in het Busstation Noord van Luang  Prabang. Verder gaat de minivan niet. Er staan al Tuktuks te wachten om ons verder te brengen. We stappen ff niet op in want ze vragen teveel, 50.000 LAK pp. We lopen naar de achterkant van het gebouw want daar staat ook een Tuktuk en die doet het voor 35.000 LAK pp. Het verschil is toch weer een grote fles bier. Het is ongeveer 7 km naar het guesthouse waar we eerder verbleven. De manager van dit geweldige Guesthouse Tongbay heeft twee tickets voor de hoge snelheidstrein naar Vang Vieng geregeld en hij biedt ons aan om te douchen voordat we met een Tuktuk naar het treinstation gaan. We douchen niet maar nemen een fles bier die geweldig smaakt. Douchen heeft geen zin want 5 minuten in een Tuktuk betekent opnieuw doorgezweten. We vertrekken om half 2 naar het treinstation. Dat is ongeveer 10 km buiten de stad gelegen. De terminal is een heel groot gebouw met veel chinese karakters. De volledige spoorlijn met stations is aangelegd door China. Het ademt absoluut geen Laossfeer uit. Na controle van ons paspoort en ticket leggen we onze bagage op de securityband zoals op het vliegveld. Alles begint te piepen. We moeten onze koffertjes openmaken en ons kleine schaartje wordt in beslag genomen. Mijn scheerschuim in een spuitbus mag ik houden. Wat een gedoe! De gehele hal is gevuld met Chinezen en een paar buitenlanders. De trein komt eraan en we moeten weer ons ticket laten zien. Als de snelle trein eenmaal is gestopt moeten we ons naar binnen wringen. Wat een toestand met die ongemanierde Chinezen. De trein komt in beweging maar we zitten nog niet, we staan nog vast in het gangpad. En eindelijk zitten we en de mooie comfortabele trein spoort met 160 km per uur naar Vang Vieng. Een uur later stappen we uit. De tickets worden weer gecheckt en we staan buiten. Voor 30.000 LAK pp worden wij en anderen met een luxe busje naar de accomodaties gebracht. Wij stappen uit bij het hotel Confetti Garden Resort. We checken in en men brengt ons naar een prima en ruime kamer. Even bijkomen maar we hebben dorst en trek in een bordje en gaan op zoek naar een drink-en eetgelegenheid en die zijn er volop in Vang Vieng. Het hotel ligt aan de straat van de avondmarkt maar werd al weer snel opgebroken want het gaat regenen. Het was een lange en vermoeiende reisdag. Morgen gaan we deze stad met volop aktiviteiten verkennen. 

Één van de plaspauzes

Beng Mo, geroosterd varkensvlees

Kamer Confetti Garden Resort

De Chinese hogesnelheidstrein

Vast in het gangpad

Ze stond erbij en keek er naar

De treinterminal

De staat van de wegen in Laos