De wandeling

Het is onze tweede dag in Jogjakarta. Vanmorgen lekker uitgeslapen en daarna aan het ontbijt. Deze dag, behalve de middag, stond volledig in het teken van rustig aan doen. Vanmorgen nog wel naar de busterminal geweest om de tickets, van de terugreis as zaterdag met de Suitebus, te kopen. Na de lunch en de siesta hebben we de wandelschoenen onder geveterd en hebben we ongeveer 5 km gewandeld over mooie paden tussen de “padies”. Op deze rijstvelden waren meerdere mensen aan het werk en dat is altijd leuk om te fotograferen. Om vijf uur weer terug en dus tijd voor een biertje voorafgaande aan het avondeten. We kregen “Salat Solo” voorgeschoteld. Een bord met rundergehaktballetjes, groente (wortelen en boontjes) en gebakken aardappelschijfjes. Dit is het lievelingsgerecht van Jokowi (president van Indonesië). Hij komt uit Solo (Surakarta). Erg lekker bereid door kokkin Peewee van Villa Rosseno.

Dorpsfoto van de week

 Heen en weer, heen en weer. Zand zeven.

In Jogyakarta

De aardige mevrouw van het busticket-bureau zei dat we om half drie aanwezig moeten zijn want de bus is er drie uur uit Denpasar. Het is kwart over twee en onze vriend Jan brengt ons naar de bus maar halverwege komen we tot de ontdekking dat we een tas vergeten zijn. Die staat nog in huis. Direct omgekeerd en het gas erop terug naar huis. Dan belt de ticketmevrouw klokslag half drie waar we blijven. Wij denken dat de bus er al is, dus schieten we in de stress. Ik zeg dat we er over een kwartier zijn. Geen probleem zegt want ze wacht wel tot we er zijn. Het is kwart voor drie. We zijn bij de afgesproken plek voor het ticketbureau maar we zien geen bus staan. Ik loop naar binnen en vraagt waar de bus is. “Die komt zo, is nog onderweg uit Denpasar”. Pffff de stress helemaal niets. De bus is er om kwart over drie. De koffer onderin het ruim en direct door naar de ferry in Gilimanuk. Een klein uur later zijn we er. We moeten de bus uit om onze antigeentest en vaccinatiecerificaat op de smartphone te laten controleren. Na de afstempeling doorlopen naar de verderop wachtende bus. Weer in de bus en naar de boot die al ligt te wachten. In een uurtje naar de overkant en dan direct door richting Surabaya. Voordat we in de buurt van Problingo de nieuwe tolweg van Oost Java naar Midden Java opdraaien eerst nog een eetstop. Het buffet staat al klaar. Kip met rijst, groenten, tempe en mie. Verderop staat de zoete thee. Als we klaar zijn met het best wel lekkere eten dan weer de bus in richting de tolweg. Dan is het nog 600 km naar Surakarta. Daar gaan we de tolweg af naar Jogyakarta. De reis in de bus met 18 gevulde stoelen is relaxed en verloopt voorspoedig. Als het vier uur in de vroege ochtend is rijden we de busterminal Giwangan in Jogyakarta binnen waar onze chauffeur Rusdi al staat te wachten. Een kwartier later zijn we op ons logeeradres Villa Rosseno. Niemand te zien maar de deur is open. We gaan direct het mandje in om nog even een paar uur lekker te slapen. 

Met de bus

Vandaag vertrekken we voor een kleine week naar Yogjakarta op Java. Onze FB-vriend Meggie heeft daar een klein resort “Villa Rossena”. (Klik op de link in de linkerkolom van ons blog). We vinden het leuk om haar en haar Indonesische echtgenoot in het in het echie te ontmoeten en daar te genieten van een andere omgeving. Om in Yogja te komen zijn er voor ons drie opties: met de auto, met het vliegtuig of met de bus. De auto doen we ff niet. Het vliegtuig is een goede optie maar dan moeten we al een dag van tevoren naar Denpasar omdat de vertektijd in de ochtend is. Ook moeten we een antigeentest van niet ouder dan 24 uur in ons bezit hebben. Dus ook testen een dag voor vertrek binnen de 24 uur van de vertrektijd. Een hoop gedoe. Dan is rechtstreeks vliegen naar Yogya International Airport alleen mogelijk 2x per week met Garuda en sinds vandaag ook met Wings naar het oude vliegveld. Maar beide vluchten zijn behoorlijk duur. We hebben nog nooit de bus genomen naar Java dus gaan we deze optie doen om ook weer een ervaring rijker te worden. Het grote voordeel is dat we vertrekken uit Negara, en dat is vlakbij, om 15.00 uur dus kunnen we vanmorgen ons laten testen met een antigeentest. De busrit duurt ongeveer 15 uur met uiteraard eet- en drinkstops. De bus is uitgevoerd met fijne stoelen. Er staan maar drie stoelen met twee gangpaden op een rij. Voor de terugreis stappen we niet op de eksekutif-bus maar nemen we de Suite-bus en dat is een bus met slaapcompartimenten. 

Dorpsfoto van de week

 Haar straatje is weer geveegd

Kuningan

Vandaag is het Hari Raya Kuningan. Dit is altijd op de zaterdag 10 dagen na het begin van Galungan. Het vertrek van de geesten van de voorouders wordt gevierd met veel offertjes en het eten van gele

Dorpsfoto van de week

 Straatventster “De vrolijke ballon”

Hari Raya Galungan

Vandaag is het dé dag van Galungan. De ochtend is nog vers en er is op het strand is niemand te zien. Volledig ongerept. Het is prachtig. Deze heilige feestdag moet nog op gang komen. Ik loop vanaf het strand het dorp in waar de Penjors stralen in het straatbeeld. Een jonge vrouw legt haar offertjes gehuld in een walm van wierook neer op een Sanga (tempeltje) op de hoek van de straat. De warungs zijn gesloten en op de erven is er geen of nauwelijks beweging te bekennen. Rond een uur of tien komt men op gang en gaat men naar de tempels om te offeren. Het enige wat ik hoor in de stilte zijn de kwakende en parende kikkers en die laten zich goed horen.

Galungan

Morgen is het weer zover! Dan komen de geesten van de voorouders tien dagen op bezoek. Het is dan Hari Raya Galungan en dit is altijd op woensdag. Dit is al de tweede keer dit jaar en dat komt omdat het een tijdcyclus kent van 210 dagen dus het vorige feest was in april jl. Galungan is het belangrijkste Hindoefeest op Bali en dat betekent dat iedereen de werkhandschoen en de balpen neerlegt om meerdere tempels met eten te bezoeken en daar te gaan bidden. Bij terugkomst op het erf wordt dit en dat is vooral fruit gegeten. Als deze geesten op bezoek komen moet alles er picobello uitzien. Alles wordt schoongemaakt, troep uit het zicht en het gras wordt gemaaid want over het te hoge gras mag niet worden gestruikeld. Het goed optillen van de voeten is nogal een dingetje hier. Vandaag is het dinsdag en dat is de dag vóór Galungan en dan worden de Penjors gezet. Dit zijn rijk versierde bamboestokken met een kromme punt waar een extra decoratie aanhangt. Aan de Penjor is te zien wat de status van de familie is. Hoe meer geld des te uitbundiger is de Penjor. Vandaag en dat was al erg vroeg in de morgen werd het varken geslacht want bij het Galunganfeest hoort varkensvlees. Over tien dagen en dan is het Hari Kuningan vertrekken de geesten weer. Deze dag wordt gevierd met het eten van gele rijst maar daarover later

8

Het varken is er klaar voor.

Hari Raya Galungan met vlaggen en penjors.

Babi Guleng (geroosterd varken)

De Penjor is bijna klaar om overeind gezet te worden.

Dorpsfoto van de week

 De eenzame fietser

Dorpsfoto van de week

 Even rusten en weer verder met een bos groen op het hoofd