Translate our blog in your language.

Japan Kanto and Tohuku

Japan Kanto and Tohuku
Onze reis naar Noord Japan: Tokyo-Kanto-Tohuku (klik op de foto)

Wie zijn wij?

Wie zijn wij?
Wij zijn Henk en Jacqueline en wonen sinds 2012 op Bali. Wij gaan graag op ontdekkingsreis in Indonesie en andere landen in Azie

Welkom op ons blog

Welkom op ons blog

Aantal pageviews t/m vandaag

Aantal pageviews t/m vandaag

Totaal aantal pageviews t/m vandaag

Hot news

Een mijlpaal: Woensdag 23 december 2020
300.000 vieuws.

Translate our blog in your language

vrijdag 20 maart 2020

Op reis

Beste bloglezers,
Omdat wij op reis zijn in Japan schrijven wij een maand niet op ons Baliblog.
Om ons te kunnen volgen in Japan, klik op de landkaart links op het blog.
Veel leesplezier.

maandag 16 maart 2020

Prachtige sawas

Tijdens onze vroege ochtendwandeling genieten we van de rijstvelden die rijkelijk gevuld zijn met hemelwater. Ze liggen te wachten op de poters die de jonge rijstplantjes in de geurende blubber steken. Sommigen zijn inmiddels al voorzien.






woensdag 11 maart 2020

Onvergetelijk

Het was een prachtige en onvergetelijke ervaring om het Koningspaar te mogen ontmoeten.

Het Koningspaar


In het kader van het Staatsbezoek waren wij met velen van de Nederlandse Gemeenschap die in Indonesië wonen en/of werken, te gast bij een ontvangst met Koning Willem Alexander en Koningin Maxima. De ontvangst was in het Erasmushuis, het Nederlands cultureel centrum, in Jakarta. Bij aankomst werden we direct overvallen door een grote tropische hoosbui maar men stond klaar om ons een paraplu te overhandigen om zodoende toch droog naar binnen te kunnen. Eerst door de securitycheck en dan naar boven naar de aula. Onder het genot van een drankje en heerlijke hapjes werd er gewacht op het Koningspaar. Om rond een uur of acht kreeg iedereen de gelegenheid persoonlijk de groet te brengen middels een knik of het Soedanese handgebaar. Een hand geven werd helaas uitgesloten vanwege het Coronavirus. Daarna kwam het Koningspaar naar de grote zaal voor gesprekken met gasten die daarvoor waren uitgekozen op basis van hun activiteit in Indonesië.
Het borrelen en happen ging gewoon door tot half 10. Wij hebben het ervaren als een prachtige gelegenheid om Willem Alexander en Maxima te kunnen ontmoeten. Ook een ontmoeting met de Hollandse pers was leuk, en ff op de foto met Astrid Kersseboom.
Fotocamera’s waren niet toegestaan maar iedereen had wel zijn mobiele telefoon bij zich om toch fotos’s te kunnen maken.


met Astrid Kersseboom van de NOS


met Jeroen Snel van “Blauw Bloed”

met het Ambassadepersoneel


maandag 9 maart 2020

Koninklijke uitnodiging

Wij zijn uitgenodigd om morgenavond aanwezig te zijn in het Erasmushuis in Jakarta om koning Willem Alexander en koningin Maxima te ontmoeten.
Morgen rond de middag vliegen we naar Jakarta, taxi naar het hotel vlakbij het Erasmushuis en om half acht de receptie. En dan woensdagmorgen weer terug naar Bali.

zaterdag 7 maart 2020

Analfabetisme en armoede


Dit is Ibu Kebut. 
Zij woont met haar man op Sulawesi. Zij en hun twee kinderen zijn geboren op Bali. Dertig jaar geleden zijn zij als werkzoekende migrant naar Sulawesi vertrokken omdat er op Bali geen werk was en daar wel. Zij is afgelopen November met de Pelni boot, reistijd vijf dagen, naar Bali gekomen om een maand haar familie te bezoeken. Ze verblijft bij haar zus in Yehkuning. De bedoeling was om eind december weer terug te gaan naar Sulawesi. Met de Pelni is de goedkoopste manier van reizen binnen Indonesië. Deze boot, en dat weten wij uit ervaring, zit volgepakt met mensen, koffers en dozen. De goedkoopste klasse is in het laagste deel van de boot, verstikkend warm en stinkend van de grote dieselmotoren. Van Luwuk op Sulawesi naar Benoa op Bali is het dus vijf dagen varen. Inmiddels is zij nog steeds op Bali omdat de boot in het dok in Surabaya ligt ter reparatie. En voor hoe lang? Dat kan niemand nog vertellen. Ik vroeg haar waarom ze niet met vliegtuig terug gaat naar Sulawesi, van Denpasar naar Makassar. Dat doet ze niet omdat ze bang is, ze heeft er geen geld voor en ze kan niet lezen en schrijven dus kan ze zich ook niet oriënteren op een vliegveld. Zodoende is zij afhankelijk van de Pelni en zit ze nog steeds bij haar zus in Yehkuning die ook helaas analfabeet is, totdat de boot weer gaat varen.
Vele ouderen zoals zij die vooral in de kleine dorpen wonen kunnen niet lezen en schrijven. Ze zijn afhankelijk van geld wat ze toegeschoven krijgen van familie. Dit zijn er helaas veel meer als men wereldwijd denkt.