Translate our blog in your language.

Japan Kanto and Tohuku

Japan Kanto and Tohuku
Onze reis naar Noord Japan: Tokyo-Kanto-Tohuku (klik op de foto)

Wie zijn wij?

Wie zijn wij?
Wij zijn Henk en Jacqueline en wonen sinds 2012 op Bali. Wij gaan graag op ontdekkingsreis in Indonesie en andere landen in Azie

Welkom op ons blog

Welkom op ons blog

Aantal pageviews t/m vandaag

Aantal pageviews t/m vandaag

Totaal aantal pageviews t/m vandaag

Hot news

Een mijlpaal: Woensdag 23 december 2020
300.000 vieuws.

Translate our blog in your language

donderdag 30 juni 2016

Terug naar Bali

Morgen sluiten we onze reis naar Nederland af. Na twee weken Holland en één week Spanje is het tijd om de Indonesische draad weer op te pakken. De kilootjes zijn er weer aan na de vele eetpartijen. Het gezellige en warme weerzien met onze familie en vrienden gaat plaats maken voor het vervolg van ons avontuur op Bali. De hollandse kost en het regenachtige weer ruilen we in voor nasi campur, ikan bakar en tropische warmte.
We kijken enigszins met weemoed terug naar de prachtige eet, drink- en kletsuurtjes maar vrijdag gaan we toch echt Holland weer de rug toekeren. We hebben er weer zin! Vandaag hebben nog de laatste inkopen gedaan zoals boerenkaas, extra belegen kaas, komijnenkaas en de de gatenkaas. We komen eraan! Wat is het leven op Bali zonder de hollandse kaas?
Tijdens het bezoek aan onze spaanse overburen waren we onze camera vergeten dus een foto staat er helaas niet bij. Sorry hoor Jesus en Adela. 







vrijdag 24 juni 2016

Vueling

Vandaag terug naar Holland. Onze vluchttijd staat gepland op 11.35 uur. Dus om half zeven uit de veren en een uurtje of half acht naar het vliegveld. We hebben net gebadderd als er een sms en email binnenkomt met de medeling dat de nieuwe vertrektijd 13.00 uur is. Nou dan maar later van huis en heel rustig aan ontbijten. We zetten de tv aan maar het gaat alleen maar over de Brexit. We zetten de tv maar weer uit en er komt weer een sms en email van Vueling, de vliegmachinemaatschappij. Weer een latere vertrektijd 13.15, we vertrekken van huis om 10.00 uur. Nog even tanken en de huurauto terugbrengen. Weer een sms en email. Nu met de mededeling dat ze werken aan een nieuwe vertrektijd. We kijken op de site en de vertrektijd staat gemeld op de oorspronkelijke tijd van 11.35. We lopen met de kar met koffers de vertrekhal in en zien op de borden inderdaad 11.35 dus wij als een speer naar de incheckbalie. Gesloten! Iedereen is al ingecheckt. We zijn gewoon naar een incheckbalie gerend en die aardige meneer daar heeft ons als een speer alsnog ingecheckt. De wachtenden in de rij over de rooie maar voor ons niet belangrijk. Met zijn mededeling: "snel, snel" wij als een idioot naar de securitycheck. En daarna naar de gate......daar de mededeling...."delayed". We hebben ons daar neergeplant op een bankje meer meerderen naast, achter en voor ons. Het is 12.00 uur en nog steeds geen vertrektijd. Wat een stelletje mafkezen!

woensdag 22 juni 2016

Droog en dor

Na een paar dagen Nederland zijn we op 14 juni jl. naar Spanje gevlogen. Bij het instappen van het vliegtuig van Vueling viel het ons direct op dat de beenruimte minimaal is. Een duidelijk beleid: zoveel mogelijk lange europeanen in het vliegtuig zien te proppen. De beenruimte op een binnenlandse vlucht in Azie is zeker ruimer dan van Holland naar Spanje. Na twee en een halfuur gingen we landden we op het vliegveld van Alicante. We keken uit het raampje, met in het achterhoofd het groene Bali, en zagen een woestijnachtig spaans landschap. Alles zo droog en dor! Een huurauto oppikken en naar ons huis in Benijófar om daar de komende dagen te bivakkeren. Onderweg weinig groen te zien. Zelfs op de vele rotondes allen maar kaalheid met soms een olijfboom. 
Het was geweldig om onze spaanse vrienden Ma. del Carmen en Basilio met familie weer te ontmoeten. We hebben op hun "campo" weer mogen genieten van de zalige paella van Ma. Carmen. Inmiddels is het woensdag en hebben we een nachtje in B&B vlakbij vrienden Aart en Fien geslapen. Gisteravond super gegeten. Vanmorgen na het ontbijt en koffie hebben we ze weer nagezwaaid. Fantastische mensen. Vanmiddag gaan we ons tegoed doen aan vis en garnalen. Vrijdagmorgen weer terug naar Holland. 
Een stevige week met veel eten en drinken. Heel gezellig met onze spaanse en nederlandse vrienden die in deze regio wonen. We hebben ze met een super goed gevoel weer uitgezwaaid en ze nageroepen "tot de volgende keer".






vrijdag 10 juni 2016

Treinkaartjes

Keurig op tijd rond half negen in de morgen zijn we geland op Schiphol. Een prima vlucht in een prima vliegtuig met een prima service van een prima maatschappij Garuda. We kwamen aan op de laatste nieuw gebouwde terminal en dat gaf me een gevoel van alsof ik ergens mijn hoofd om de hoek van de deur duwde op een plek waar ik nog nooit was geweest. Alles zo nieuw en schoon en ook zo weinig mensen. Na een stevige wandeling naar de bagageband, men kijkt op Schiphol niet op een honderdtal meters, was het wachten op onze koffers. Omdat het vliegtuig nog niet halfvol zat waren er ook niet veel koffers en hoefden we ook niet lang te wachten. Koffers op de kar, niks aan te geven en naar vertrekhal 1 op zoek naar de paspoortbalie want wij willen onze paspoorten vernieuwen. Wel zo handig omdat dit niet meer op Bali kan, daarvoor moet je vanaf juni effe heen en weer vliegen naar Jakarta.
Na weer een stevig wandeling dwars door de menigte (hier wel heel erg druk) van de drie vertrekhallen was de beoogde bali in zicht. Info hadden we al van internet geplukt. "Wij willen graag een afspraak maken voor het vernieuwen van onze paspoorten". De aardige mevrouw: "Dat moet u on-line doen maar het is momenteel erg druk". We kregen een infovelletje overhandigd en dat was het. Voordat we het in de gaten hadden was de mevrouw al opgestaan want ze had wellicht enige druk op de blaas. "Maar mevrouw, we hebben nog een vraag. "Hoe vragen wij een DigiD aan? Haar antwoord: "ook on-line en met de balicode hier naar toe komen"....en geeft ons nog een infovelletje. Wij druipen af. Dit was de eerste confrontatie met het digitale tijdperk op de manier dat wij dat op Bali (nog) niet kennen. Deze mevrouw had gewoon het beeldscherm met internet voor haar neus dus had ze voor ons heel gemakkelijk de afspraak kunnen plannen. Maar nee dat moet je thuis doen....ook als je geen computer hebt! Weer terug naar schiphol Plaza...daar kunnen we treinkaartjes kopen naar Sassenheim want daar is ons logeeradres. "Treinkaartjes"?. Oh kijk daar staan van die elektronische pilaren om ze te kunnen kopen. Voor ons in de rij stonden ook al enige toeristen te klooien met het beeldscherm. Dat hoeft voor ons toch geen probleem te zijn want wij zijn ten slotte Hollanders, toeristen in eigen land. Keurig alle knopjes gevonden, het traject afgelopen en gekocht en dan afrekenen. Ik heb mijn hollandse bankpas al in gereedheid om te pinnen en dan zie ik dat die daar niet geschikt voor is. Of contant geld alleen munten geen biljetten. Maar wie heeft er nou munten als ie net is aangekomen? Of met creditcard (effe niet bij de hand) of met de OV chipkaart die we niet hebben. Dus voor ons geen treinkaartjes vis de elektronische paal. Gelukkig is er iemand bij de NS toch zo wakker geweest om een aantal loketten te creeëren waar de buitenlanders op de gewone ouderwetse manier kaartjes kunnen kopen. Wij daar naar toe. We zijn aan de beurt en worden vriendelijk in de engelse taal aangesproken "Hello good morning" want een hollander komt niet aan zo'n loket. De dame schrok enigszins om dat ik haar terug aansprak in haar eigen taal. De kaartjes kopen was zo gepiept. Geen enkel probleem. 
Effe wachten en de "sprinter" rolde het station binnen. Soepeltjes. Een station verderop op Hoofddorp stappen twee mensen in met prachtige oerdegelijke hollandse fietsen met onder de bagagedrager een batterij. Dit is de eerste keer dat ik een e-bike zag. "Station Sassenheim"....en wij eruit. We lopen de stationsttrap af en wat zien we daar? Auto's met een verlengsnoer eraan. "Oh joh dat zijn natuurlijk van die elektrische auto's en die staan nu op te laden. Voor ons de eerste keer. Wij wandelen met een dun windje om de oren richting ons logeeradres.."Hé kijk nou...nog een e-bike, en nog een e-bike. Veel mensen trappen al op zo'n moderne tweewieler. Die gaan als een speer maar wij niet met onze koffers wielend over het asfalt.
We zijn terug op Hollandse bodem. Er is veel veranderd in vier jaar!


donderdag 9 juni 2016

45 minuten

Voor Jacqueline is het nog maar een dik jaar geleden dat ze in Holland is geweest. Sinds ons vertrek uit Spanje heb ik, Henk, het kikkerlandje niet meer gezien. Vandaag is het zover want we gaan nu samen naar Nederland. We vliegen met de Indonesische Maatschappij Garuda. De eerste vlucht vanaf Denpasar is met een Airbus 330-300 naar Jakarta. Na enige tijd wachten met koffie, gebak en een mooi uitzicht op de start-en landingsbaan in twee uurtjes soepeltjes naar Soekarno-Hatta International Airport. Daar weer twee uurtjes wachten, een mooie gelegenheid om de apparatuur weer op te laden. Een saai vliegveld, niks te beleven. En dan naar Amsterdam. Maar dat loopt even anders. Het vliegtuig, een Boeing 777 300ER met een capaciteit van 300 passagiers heeft maar een bezetting van 30%. Een gunstige ontwikkeling want dat betekent een bedje van drie stoelen maken. Waarschijnlijk door deze lage bezetting is er een tussenstop ingelast van twee uur in Singapore. Daar aangekomen, allemaal eruit. We lopen de slurf uit en een meneer in een net pak met een te vaak gestrikte stropdas roept:"over 45 minuten gate B6". Nou dat valt mee, geen twee uur maar korter. Dus er zit niet anders op dan effe te wachten in de fraai gestoffeerde vertrekhal van Singapore Airport. De hal is voorzien van vloerbedekking en bankjes zonder leuningen die allemaal bezet waren door snurkende vastgelopen reizigers. En ja hoor de 45 minuten waren om en wij konden boarden. Maar voordat het vliegtuig vertrok richting Amsterdam waren we toch twee uur verder. Weer blij gemaakt met een dooie mus. Wij het vliegtuig in en terug op onze "eigen" stoelen. Een 90-tal passagiers erbij, een handvol passagiers eraf want die bleven in Singapore. Al met al ondanks de tussenlanding toch een halfvol toestel. De meesten maakten een bedje van drie stoelen en knorren maar. In de rij voor Jacqueline lag een goed engels sprekende Duitse jongeman die zeker tien rijen liet meegenieten van hetgene hij gisteren had gegeten. Dat zal ongetwijfeld iets van rijst met een stevig bamboetje geweest zijn. Voor ons een reden om te verkassen naar de andere kant. Ook daar drie stoelen per persoon. Wij vragen ons af of deze extra tussenstop nou wel zo economisch verantwoord was voor Garuda. Wij denken van niet maar we begrijpen het ook niet. Het zal één van de mysteries zijn van de burgerluchtvaart. Laten we het daar maar bij houden. 



zaterdag 4 juni 2016

Op de weg terug

We zijn inmiddels ruim twee weken verder. Het virus en de daarmee gepaard gaande infecties zijn verbannen maar de naweeen zoals weinig energie en vet hoesten verdwijnen maar langzaam. Doordat ik weer meer energie heb is de zin in het bloggen ook weer toegenomen. Als ik opsta en kijk om me heen dan wordt ik vooral goedgemutst van de bloemetjes in de tuin. We pakken de dagelijkse gang weer op en blijven genieten van het mooie Bali. Waren we gisteren nog "even" heen en weer naar Tabanan voor een servicebeurt van de auto, vandaag zijn we thuis en relaxen met een boek en een cryptogrammenbundel.