Papaya en Singkong

 Het gehele jaar is er Papaya en Singkong (Casave). En het groeit overal.

De Casaveplant (de Balinezen noemen het Singkong). Het jonge blad wordt ook gebruikt als een kruid.

De heerlijke Papaya......de Bougainville groeit er gewoon tussendoor. De regentijd is ook een erg groeizame tijd.

 

De wandplaat “Stop kindermishandeling”

Elke gemeente (Desa) op Bali heeft meerdere wijken (Banjars). Dus elke gemeente heeft een “Kepala Desa (burgemeester) en elke “Banjar” heeft een “Kepala Banjar” (wijkhoofd). Wij wonen in de “Banjar Beratan” van de “Desa” Yehkuning. Deze wijk is één van de vijf Banjars. Elke Banjar heeft ook een buurthuis waar o.m. vergaderingen en andere samenkomsten plaatsvinden. Het is een centrale plaats in de Banjar. 

Het buurthuis van de Banjar Beratan

Dus ook onze Banjar heeft zo’n buurthuis tegenover het huis van de Kepala Banjar. Vanmorgen ben ik het open terras aan de voorzijde opgelopen. Het buurthuis is ook een opslagplaats voor tafels, stoelen, golfplaten en andere materialen. Als men een ceremonie aan huis heeft dan zijn deze materialen beschikbaar en dan wordt er op het erf een overkapping gebouwd door de mannen van de “Banjar”. Verder eigenlijk niks bijzonders totdat ik wandplaat aan de muur achter een tafel ziet hangen. Ik schuif de tafel opzij om het beter te bekijken. Op deze wandplaat “Stop kindermishandeling” wordt uitgebeeld hoe ouders met hun kinderen dienen om te omgaan en wat ze zeker niet mogen doen met hun kinderen. Dit is eigenlijk wel bijzonder omdat de kinderen thuis weinig opvoeding genieten. Enige vorm van discipline in en rondom thuis is heel vaak ver te zoeken. Kinderen mogen hier heel veel. Ik denk dan ook dat deze affiche door weinigen is bekeken.

Dit is de wandplaat en ik heb een paar opvallende afbeeldingen eruit gelicht.

Kinderen op school niet treiteren en pijn doen.

Het kind niet op vitale plaatsen aanraken.

Toon geen pornografische afbeeldingen. 

“Blijkbaar heeft vader ze wel in zijn bezit”.

Negeer de mening van het kind.

Het kind niet ondragelijk behandelen, dus niet slaan.

 Behandel het kind niet als een bediende van het huis.

Beroof de kinderen niet van hun leertijd door ze huishoudelijke werk te laten doen.

Het kind niet verwaarlozen.

Gekleurd zaaien en poten

De afgelopen dagen is het volop aan de bak op de sawas. De groepen poters, gekleed in hun eigen groepskleur, zijn onder het toeziend oog van de witte reiger, nog steeds druk aan de slag. Over ongeveer een week zijn zijn alle rijstvelden weer aangepoot en kan er over drie maanden worden geoogst. Maar er wordt soms niet gepoot maar gezaaid omdat dit goedkoper is.

De oranje groep

De toekijkende Witte Reiger

Deze twee poters, in rode shirts, die poten geen jonge plantjes maar strooien rijstkorrels die kiemen en uitgroeien tot rijstplanten. Dit proces duurt langer dan uitzetten maar wel goedkoper omdat er dan geen volledige groep poters betaald hoeven te worden.

De witte groep, nou ja “wit”?

Op het erf van...

Pak Tono, de dorpstimmerman (archieffoto).

Hij is zelf niet thuis maar ik ben hier altijd welkom. Als ik hout nodig heb voor reparatie en of we laten een meubelstuk maken dan loop ik altijd het erf op van deze timmerman. Een aardige vent. En er is altijd tijd voor een praatje want er zijn altijd timmerlui aan het werk. En als ik iets wil zagen of schaven mag ik altijd gebruik maken van de machines of ik wordt geholpen.

Het gehele erf staat vol met gezaagd hout om te drogen. Het meeste hout word ter plekke gezaagd met een mobiele zaagmachine. Pak Tono koopt volledig bomen op om ze te verzagen. Het klapperhout (palmhout) koopt hij wel al gezaagd in Tabanan. In de werkplaats worden naast deuren, ramen en poorten ook meubels en kleine tempeltjes op maat gemaakt. Indien gewenst wordt het gemaakte geschilderd afgeleverd in de gewenste kleur. De ramen en deuren worden van Jati gemaakt en de meubels van Bayur. Op één van de foto’s is een timmerman bezig met geel hout, dat is Nanka. Dit relatief zachte hout wordt ook vaak gebruikt, vooral op Sulawesi, om te carven. Maar voor meubels is het ook geschikt. Een gazebo, een open rustplaats met een dak erop, wordt gemaakt van het zware klapperhout.

Het woonhuis

De grote gazebo om samen te zijn  met de familie en vrienden

De werkplaats gehuld in ontzettend veel stof

Het gele Nankahout

Veel gezaagd hout staat te drogen

Het kantoor

De vaste schilder, hij doet niet anders.

De mobiele zaagmachine waarmee de boomstammen worden gezaagd in planken

Even rusten en roken want ook voor de Balinezen is het de heetste tijd van het jaar.

De altijd aardige en behulpzame timmerman Wayan

Jonge rijstplantjes

Jonge rijstplantjes worden gekiemd onder een  bed van stro in een afgebakend stuk rijstveld. Als ze gekiemd zijn gaat de stro eraf en kunnen ze doorgroeien naar kleine plantjes. Zijn ze groot genoeg dan worden ze uitgezet door de poters in de sawa. Een groep van 10 à 12 poters doen 2 hectare (20.000 m2) per  volle dag. Ze verdienen per persoon per are (100m2) RP 20.000. Omdat het nu erg warm is werken ze 4 uurtjes per dag. Ze beginnen al om zes uur als het licht is en als de sawa klaar is dan stoppen ze ermee en dan hebben ze ongeveer één hectare gedaan.

Afgedekt met stro waaronder het kiemproces plaatsvindt.

Het stro is verwijderd want de rijst is gekiemd

De jonge plantjes doen ze in bakken die ze drijvende tijdens het planten vooruit duwen.

Onderweg gekiekt

 Het is half zeven en de rijstplanters zijn alweer vol aan de bak. 

Paddestoelen

Vanmorgen werden we verrast door enkele prachtige paddestoelen in de berm langs een rijstveld. Ondanks dat de tropen en ook Bali geen herfstseizoen kent, want paddestoelen is toch een product van de herfst, komen ze hier wel voor. Wel hebben we al eerder schimmels gezien op een omgehakte boom.

Schimmels op een boomstronk

Het schoolplein

Het schoolplein is weer geveegd tijdens het huiswerkuurtje want er wordt wegens Corona nog steeds geen les gegeven. Het afval gaat in een bak die geleegd wordt aan de overkant van de school langs de kant van de weg want dat is zoals gewoonlijk de kortste weg. En dat het daar ligt te stinken is niet belangrijk. weg = weg. De school heeft hiermede ook een plek gemaakt voor de rest van de straat die hier zijn zooi ook dumpt. De weg naar een milieubewuster leven is nog heel erg lang en zolang de gemeente (desa) het allemaal laat gebeuren zal het niet snel veranderen. De kinderen kunnen er eigenlijk niets aan doen want die worden zo opgevoed, thuis en op school. Triest!

Dumpen aan de overkant langs de weg. Links de schoolpoort en rechts de stinkende afvalberg.