Translate our blog in your language.

Japan Kanto and Tohuku

Japan Kanto and Tohuku
Onze reis naar Noord Japan: Tokyo-Kanto-Tohuku (klik op de foto)

Wie zijn wij?

Wie zijn wij?
Wij zijn Henk en Jacqueline en wonen sinds 2012 op Bali. Wij gaan graag op ontdekkingsreis in Indonesie en andere landen in Azie

Welkom op ons blog

Welkom op ons blog

Aantal pageviews t/m vandaag

Aantal pageviews t/m vandaag

Totaal aantal pageviews t/m vandaag

Hot news

Een mijlpaal: Woensdag 23 december 2020
300.000 vieuws.

Translate our blog in your language

dinsdag 25 februari 2014

Wat hebben wij gegeten vandaag?

Vandaag stond Rendang Belanda Pedis op het menu.
Lekkere malse "sapi" (draadjesvlees met een randje vet voor de smaak)) met hete boontjes en witte rijst.

Ingredienten Rendang:
* 500 gram runderlappen
* 4 teentjes knoflook, zeer fijn gesnipperd.
* 2 kleine uien, ook zeer fijn gesnipperd.
* 2 kaneelstokjes (Kayu manis) 

* Kruidenmix (Bumbu)
* 1 theelepel Kunyit
* 5 aromatische salamblaadjes (daun salam)
* zout en peper naar smaak


Het vlees:
Het rundvlees, gepeperd en gezouten, in blokjes snijden een kort wokken met een uitjes en knoflook.
Daarna met de rest van de kruiden 4 uur op zijn Hollands laten sudderen in een bij voorkeur gietijzeren braadpannetje.

De boontjes:
Een gesnipperde ui met twee teentjes knoflook aanfruiten met olie in de wok en daarna de boontjes toevoegen met een flinke eetlepel Sambal en daarna even goed doorwokken totdat de boontjes beetgaar zijn.

maandag 24 februari 2014

onderweg gekiekt

Op mijn flip-flops die nat werden van de ochtenddauw ben vanmorgen vroeg met Madé naar het strand gelopen waar altijd wel wat te zien is. Het is een prachtige morgen met een prachtige zonsopkomst. De temp. om 07.30 uur is 24 graden en het is windstil. Meestal is het strand gevuld met bezige vissers en familie om de teruggekeerde bootjes weer op het strand te rijden en te parkeren aan de bovenkant van het strand. Vandaag was het een beetje anders want er was een kleine ceremonie gaande bij de strandtempel hier 200 meter vandaan. Een goed begin van de dag is het halve leven! Altijd weer een kleurrijk gebeuren. Inmiddels schijnt de zon volop aan een bijna strak blauwe lucht. 


zondag 23 februari 2014

"pientar"

 "pintar" met een tevreden blik
De wereld zit vol slimme mensen, slimme dieren en andere slimmigheidjes.
Maar wat is nu eigenlijk slim? Daar is men het niet helemaal over eens.
Is het: "In staat zijn om de huidige kennis en vaardigheden dusdanig te recombineren dat nieuwe kennis en vaardigheden ontstaan."
Of is het wellicht: “snel leren van gemaakte fouten, en je snel kunnen invoelen in andere mensen”.
Of: “intelligent, snel van begrip”
Of misschien toch: “De capaciteit tot probleemoplossend denken”.
Als je hier op Bali om je heen kijkt en luistert zijn er veel, heel veel, slimme mensen. Zonder te generaliserenn doet men in het algemeen niet (te)veel. Men doet het minimale of het hoognodige en zeker niet meer dan dat. Dat geeft vermoeidheid en dat is niet slim. Het is veel slimmer om weinig te doen en daarmee de dag van vandaag te vullen. Stel je voor dat je vandaag teveel zou doen? Daar heb je morgen toch niets aan want dat is weer een nieuwe dag. Weten waar wat te halen valt op het juiste moment, dat is een slimme gedachte en handeling ontstaan uit het dierenrijk. Dit is ook duidelijk waarneembaar bij onze hond. Die weet precies wanneer wij gaan eten….hij hoort en ruikt erg goed zonder te weten hoe laat het is. Tijdloos! Heerlijk! Zij hoeft hiervoor geen moeite te doen en dat is voor vandaag meer dan voldoende. De Balinezen hebben vaak het gedrag wat dicht bij de dieren staat. Hier is men slim als je “pientar” wordt genoemd. Het lijkt wel afgeleid van het Hollandse woord “pienter” wat ook een manier van slim zijn is. Op Bali is “pientar” maximaal gebruik maken van anderen zonder daarvoor enige moeite te hoeven doen. Dus waarom werken als er iemand anders in de familie wel werkt. Of waarom benzine tanken als iemand anders toch jouw motor gebruikt. Hij komt toch niet ver met weinig benzine dus die gozert moet dan toch tanken. Dan kan jij de motor morgen weer gebruiken want daar zit weer voldoende benzine in, mag je hopen!
Oh ja…benzine…dat doet me denken aan 1974. Ik was met vriend Piet naar Überherrn in toen nog West-Duitsland op kampeervakantie met zijn oude blauwe VW kever. 
Tijdens deze vakantie werd duidelijk dat de WK voetbalfinale zou gaan tussen Holland en Duitsland dus wij wilden naar huis. In zijn Kever gestapt en terug naar huis om op tijd de finale te kunnen zien. Het is zondag 7 juli tegen het middaguur als we de grens naderen. We kunnen nog 1 keer tanken en dan is ons geld op. Op weg naar huis… maar zo’n 10 km voor het thuiskomen gaf de meter aan dat ie, de Kever, op z’n reserve zat. Met geknepen billen waren we net op tijd voor de aftrap. Na afloop was de teleurstelling zo groot dat de vader van Piet zei:”ik ga de Kever wel even tanken dan kan ik gelijk een beetje afkoelen van de nederlaag”.  Enige meters voor de pomp, aan het einde van de straat, kwam hij hortende en stotend tot stilstand. Hij kwam terug met de opmerking:”Dat was niet zo slim jongens om de tank leeg te rijden”. Waarop mijn vriend antwoordde:”Nee maar nu heb jij wel een volle tank betaald en wij hoefden niet te duwen”. Was dit nu slim of niet slim?
 kamperen in Überherrn
De westere wereld leeft in een weggooicultuur. Hier repareren ze zo veel mogelijk en als het helemaal niet meer te gebruiken is dan wordt het verkocht want alles is hier geld waard. Een handig iemand in de familie hebben is fijn want die kan voor jou reparereren en kan dit niet meer dan gaat jij het verkopen en dan geef jij een knipoog naar degene die het geprobeerd heeft. Slim is hier niet slim in de zin van intelligent of handig……nee het is gewoon een soort mis(ge)bruik maken van…of is dat toch intelligent?

vrijdag 21 februari 2014

onderweg gekiekt

Het is een prachtige ochtend. Het is 24 graden en de zon komt tevoorschijn boven een kalme zee in een windstille omgeving met een krachtige bundel warmte. Het is rond half acht en de vissersbootjes komen terug van de nachtelijke vangst. Een schouwspel waarbij ik vaak stil blijf staan.

woensdag 19 februari 2014

nieuwe paspoorten

Vandaag zijn we, met onze hond Madé, naar Denpasar gereden om daar op het Nederlandse Consulaat onze nieuwe paspoorten op te halen. 
De paspoorten worden niet meer in Jakarta gemaakt maar in Kuala Lumpur. Hier worden sedert 1 januari 2014 alle paspoorten gemaakt voor de Nederlanders in Zuid- en Zuidoost Azië en een deel van Australië. De aanvraag met alle gegevens wordt door het Nederlands Consulaat in Denpasar on-line verstuurd naar Kuala Lumpur. Als het akkoord uit Nederland bekend is in KL dan worden daar paspoorten vervaardigd en verstuurd naar Denpasar. Het geheel proces duurt 7 tot 10 dagen.
Wij rijden naar Denpasar over weg no.1 en dat is een heel drukke weg met veel vrachtverkeer, op diverse plaatsen een slecht wegdek en veel bochten. Op drie plaatsen zijn ze hard aan het werk om fly-overs te bouwen om zodoende drie lussen met veel bochten eruit te halen. Een gigantisch karwei waarvan de eerste fly-over sinds kort klaar is. Als het geheel project klaar is zal dat de reistijd zeker verkorten. Ook voor de vaak overbeladen vrachtwagens zal dit een verademing zijn omdat er dan veel gevaarlijke schuinliggende bochten verdwenen zijn uit het traject.
Jacqueline neemt haar nieuwe paspoort in ontvangst 
één van de drie fly-overs in aanbouw.

dinsdag 18 februari 2014

onderweg gekiekt

Een nieuwe dag.  De bewolking de overhand. Gisteren was gisteren maar het was wel een prachtige dag.
Het is 07.00 uur en de temp. is 24 graden met een LV van 71%. Geen wind.
nog even nagenieten van de goede vangst.

zaterdag 15 februari 2014

een teentje meer of minder

"Bawang putih” ofwel knoflook wordt gebruikt in veel Indische gerechten. Dit ingredient van de kooktraditie is op de markt volop te verkrijgen in kleine en grote tenen.
Het heeft een cholestorol- en bloeddrukverlagende werking. In Rusland wordt het de penicilline van de armen genoemd en het schijnt ook iets van viagra-achtige schijnbewegingen te veroorzaken maar daar zijn de geleerden het niet helemaal over eens.
Maar het zal je maar gebeuren! En het gebeurt zóóó vaak. Je zit naast iemand en die heeft de behoefte om een praatje met je te maken. Op zich niet zo erg maar zo af en toe kan de behoefte wel eens van één kant komen. De verkeerde kant. Die opkomende of reeds aanwezige gedachte is er vaak eentje van ergernis omdat deze persoon met een ietwat letterlijk sputterend en pruttelend spraakgebrek tracht te communiceren. En dat doet ie ook nog eens in een taal die wij nog lang niet machtig zijn. Het “niet begrijpen” laten wij merken door ons hoofd met één oor naar de man in kwestie te draaien en te zeggen “apa?” (betekent: wat?). Inmiddels tijdens het draaien heeft mijn nek reeds enige spetters moeten opvangen. Tijdens het laten weten dat ik ‘m niet begrijp heb ik al een stuk keukenrol uit mijn rechterbroekzak, links zit mijn mobiel en wat roepias, gehaald om het te verwijderen. Een vegende handeling volgt. En och wat maakt het uit want mijn nek was toch al nat van het tropische zweet.
Ik gebruik keukenrol omdat de papieren zakdoekjes hier van een erbarmelijke kwaliteit zijn. Eén keer niezen of snuiten en je hebt een kleine weke verpulverde massa in je handen die absoluut geen tweede keer te gebruiken is. Een stuk keukenrol kent deze gebreken wat minder en is zeker één keer te hergebruiken.
Dat iemand met enige consumptie praat is nog daaraantoe maar het komt ook voor dat moeder de huisvrouw de vorige dag flink met de teentjes knoflook in de weer is geweest. Knoflook….het is heerlijk! Maar als je dan toevallig één keer zelf niet iets hebt gegeten met deze “bawang putih” heb ik altijd de hoop dat deze persoon gauw zijn kop omdraait en zijn gesprek gaat voortzetten met de buurman of vrouw aan de andere kant. Wat kan een mens dan  ongekend uit zijn straat meuren! Maar dat wil ie niet omdat ie zo graag zijn Engelse taal met een “Bule” (een blanke) wilt oefenen. Er rest mijn dan maar één beweging en dat is vriendelijke glimlachend opstaan en snel wegwezen.
Jacqueline is enige weken geleden op familiebezoek in Holland geweest. Nu doe je dat niet zomaar want het is 16 uur vliegen. En ja hoor op de heenvlucht naar Kuala Lumpur verzeilde zij ook in zo’n situatie. De vastgesnoerde buurman had blijkbaar in zijn haast om weg te komen bij zijn altijd met de bekende teentjes kokende vrouw, zijn deootje vergeten te rollen onder zijn oksels. Ook een camouflerend geurtje van bijv. Hugo Boss of Bruno Banani was voor hem blijkbaar een onbekende vloeistof. Het is bekend dat ons lichaam en dus ook van die man uitgerust is met o.m één grote porie omzoomd door twee lippen en een neus erboven en heel veel kleine poriën verspreid over het gehele lijf. En als deze grote en kleine openingen een mix van knoflook en zweet gaan rondzengen dan is het een godsgeschenk dat het “maar” drie uur vliegen is naar Kuala Lumpur voor de stopover naar Amsterdam en dan maar hopen dat er wél een fris figuur naast je zit.

vrijdag 14 februari 2014

kentang goreng (frietjes)

Het is vijf graden koeler dan gisteren. Dat komt omdat er geen zon is en het regent regelmatig stevig.
Wij eten bijna dagelijks uit de Indonesische keuken. En dat is heerlijk.....nog steeds. Maar zo af en toe kwikken wij bij de gedachte van een frietje pindasaus. Jacqueline is twee weken geleden op familiebezoek geweest in Nederland en had bij terugkomst, naast een gietijzeren braadpannetje voor de Rendang, een heuse friteuse in haar bagage. We bakten wel eens een patatje in een gewone pan met olie maar dat was niet zo'n groot succes en zeker niet nadat het gasstelletje vlam vatte. Speciaal vandaag hebben we een "Valentijnsfrietje" gebakken in de nieuwe elektrische frietpan. Met de frieten in de ook meegebrachte bakjes hebben we, met stukjes hete kip, een heerlijke "hollandse vette bek" kunnen halen. En uiteraard ook Madé was van de partij want als ze kipluchten ruikt is ze niet meer weg te branden. Ook is zij een liefhebber van pindasaus en dat liet ze wel weer merken. De bakjes waren na het uitlikken kastschoon.
kom maar op met die kip
mmmmmm...lekker pindasaus
eerst een pootje en dan een stukje hete kip

donderdag 13 februari 2014

Wat hebben wij gegeten vandaag?

Het is al een aantal dagen prachtig weer. Droog en erg warm, dat wel. De zon schijnt uitbundig met een klein briesje. Op het heetst van de dag is het 32 graden. Bijna elke morgen, als het laag water is, loop ik met Madé naar het strand. Een kwartiertje wandelen en rondkijken terwijl Madé achter de krabbetjes aanzit.
de vroege morgen op het strand
Gisterenmorgen vroeg ben ik op de motor naar de markt in Negara gesjeesd. Erg vroeg omdat dan het beste rundvlees (Sapi) te koop is. Op het menu voor vandaag stond Rendang, een welbekend Indonesisch gerecht.

Rendang is een gemakkelijk klaar te maken gerecht op basis van stoofvlees en kokosmelk.
Ingredienten:
* 500 gram runderlappen
* 400 ml. santen ofwel kokosmelk
* 4 teentjes knoflook, zeer fijn gesnipperd.
* 2 kleine uien, ook zeer fijn gesnipperd.
* het sap van een halve citroen.
* 4 volle eetlepels Sambal Badjak
* 1/2 theelepel laos
* 1 eetlepel kunjit
* 5 aromatische salamblaadjes (daun salam)
* zout naar smaak
zelfgemaakte Rendang met boontjes en witte rijst
Bereidingswijze:
* snij het rundvlees in blokjes van 2 centimeter.
* neem een wok en braad het vlees even hoog met de Sambal Badjak en een lepel olie.
* Voeg de gesnipperde uien en knoflook toe en fruit deze even.
* Voeg nu toe, de santen, het citroensap, wat zout en de kruiden
* Laat het geheel, bij voorkeur in een gietijzeren pannetje, 4 uurtje stoven. 
* Let op! het vlees mag niet droogkoken, er moet altijd wat santen zijn.
de kunjit en andere kruiden zijn toegevoegd.....de rendang heeft nu nog een gele kleur
maar krijgt gaandeweg het stoofproces de gewenste bruine kleur.
na 4 uurtjes pruttelen op een laag vuurtje is de Rendang klaar 

dinsdag 11 februari 2014

Schapelle Corby vrij


Indonesië laat Australische drugssmokkelaarster vrij

10-02-14   02:44 uur  - Bron: ANP, AP, Reuters
Schapelle Corby in 2008. © afp
Schapelle Corby, de Australische die in 2005 in Indonesië na een geruchtmakende rechtszaak werd veroordeeld tot 20 jaar gevangenisstraf wegens drugssmokkel, is vandaag op vrije voeten gesteld. Ze heeft negen jaar van haar straf uitgezeten en komt voorwaardelijk vrij.
Schapelle Corby (midden) heeft haar hoofd bedekt terwijl ze de gevangenis verlaat.
Schapelle Corby (midden) heeft haar hoofd bedekt terwijl ze de gevangenis verlaat. © epa

Corby (36) werd op Bali aangehouden met vierenhalve kilo wiet in een tas waarin ook haar bodyboard zat, een kleine surfplank. De zaak leidde destijds tot commotie in Australië, waar aan haar schuld werd getwijfeld. De vrouw, die haar straf uitzat in een gevangenis in Denpasar, heeft altijd volgehouden dat iemand anders de drugs in haar bagage had gestopt.

In mei 2012 had Corby al 5 jaar strafvermindering gekregen. In de voorwaarden van haar vrijlating is opgenomen dat ze tot 2017 in Indonesië moet blijven. Het Australische ministerie van Buitenlandse Zaken heeft positief gereageerd op de vrijlating.

maandag 10 februari 2014

onderweg gekiekt


op weg naar de tempel voor een weergaloos optreden tijdens een ceremonie

oranje kippenvel

Bij de gedachte al dat erge goede Hollandse sporters ver weg van hier een wereldprestatie kunnen neerzetten geeft mij kippenvel  op de armen. Het is zaterdag half  één in de middag. In Indonesië leven de 5 gekleurde winterringen  in het geheel niet. Ze hebben nog nooit sneeuw gezien, laat staan dat ze iets begrijpen van schaatsen, snowboarden en skiën. Het enige wat ze van horen zeggen hebben dat het wit en koud is brrrrrrr. Wij zitten al in het donker, het is hier half acht. Met veel “jammer” in het lijf zitten wij gekluisterd aan onze ipad om via de NOS-app de Olympische Spelen te kunnen volgen. Wat een spanning, de 5000 meter, gaat beginnen. Wij hebben geen beeld en geluid maar alleen live berichten via de app. Beter dan dat dan helemaal niets met de wetenschap dat geheel Holland aan buis is gekluisterd. Wij volgen het met de tropische zweetparels, van spanning en hitte, op ons voorhoofd. Fantastisch…die Sven flikt het ‘m weer. Hij is de beste en naast hem op het podium nog twee kanjers met die prachtige oranje mutsen. 
De volgende morgen kijken wij NOS Sportwinter en kunnen we nog een paar beelden meepikken. Dit uurtje Sport is voor ons heel waardevol. We glimlachen en laten deze afstand met een “great” gevoel bezinken. De volgende dag, het is zondag, komt de volgende oranjekanjer aan de start. Ireen Wüst gaat het ook maken, en dat deed ze ook. De tranen en haar superrit maken weer het kippenvel op de armen tot leven. Het is maandagmorgen. Eerst het voetbal van de zondag kijken en dan weer dat mooie uurtje OS. En weer de oranje mutsen! Deze twee eerste dagen hebben ook duidelijk aangegeven dat we een koning en koningin hebben die niet voor Poetin naar Rusland zijn gekomen maar voor onze oranjekanjers. Gewoon op de tribune roepend en aansporend zonder Bijenkorfstropdas tussen het klootjesvolk en niet tussen de bobo’s. Helemaal geweldig! En laat Rutten dan maar kletsen met die kleine grootste boef van de Kaukasus e.o. Hoe is het mogelijk dat deze OS toegeschreven worden aan één persoon. IOC….schaam je!  Wij  kijken uit naar het volgende oranjespektakel…de 500 meter!


zondag 2 februari 2014

"het spelletje"

In Amsterdam en Rotterdam op een pleintje. Wij deden het in het weiland tussen de koeienvlaaien. En dan later op een prachtig groen grasveld want we waren lid van de plaatselijke club geworden. Hier doen ze het op het strand zoals vanmorgen....veel plezier met de bal...en tussendoor afspoelen in zee. Zonder illusie ooit nog op een mooi strak grasveld te ballen.
heel veel pret
Als doel legden wij twee jassen neer en hier priemen ze twee stukjes bamboe in het zwarte zand. Laten we het één keertje over voetbal hebben. Eén keertje dan! Vroeger op verjaardagen ging het in de mannenhoek, in de vrouwenhoek werd er gebreid, alleen maar over voetbal en politiek. Soms kwam je wel eens terecht in een postduivenmelkfamilie en dan ging het altijd over die grijze gevleugelde jongens en meisjes. Niks aan! Sinds kort hebben wij een tweede spuuglelijke schotel laten plaatsen om o.a. Fox-Sport te kunnen ontvangen. Zo'n ding doet me altijd weer denken aan de balkons van de Noord-Afrikanen met Nederlandse kinderbijslag wonende 3 t/m 10 hoog. Maar nu kan ik ook een live-graantje meepikken van de Hollandse Eredivisie en in juni a.s. van het WK-samba in Brazilië.
Als het “op papier” een aardige wedstrijd is en ik heb er zin dan moet ik soms wel mijn nachtrust onderbreken want bijv. een wedstrijd van 20.00 uur in Holland is hier 3 uur in de nacht. Heb ik slaap kijk ik helemaal niet. Maar een potje om half 3 is voor mij hier om 21.30 te zien en dat is goed te doen.
FOX is een commerciële zender die hier in Indonesie vooral wedstrijden en veel….heel veel samenvatingen uitzendt van de Duitse Bundesliga en de Engelse Premier League. En uiteraard ook de Hollandse Eredivisie. Ze zijn hier vooral helemaal gek van de Hamburger SV uit Duitsland. Waarum? “der Joost” mag het weten. 
Vorige maand was HSV in Indonesië om de winterstop betaald door te komen. De ploeg met onder andere Rafael van der Vaart in de gelederen, speelde op 6 januari een oefenpotje tegen het Indonesische Arema Cronus. Wie? Wat? Welke club? Nooit van gehoord! Daar was een leuk bedrag aan verbonden. HSV streek zo'n 500.000 euro aan premie op terwijl de mensen in Jakarta tijden een "banjir" aan het verzuipen waren.


Aan deze wedstrijd waren ook diverse verplichtingen verbonden zoals een intervieuw met de beide Hollanders. Ook dit werd op FOX uitgezonden en ik heb met verbazing dit lachwekkende kneuterige maar zeker niet saaie gedoe aangezien. In Holland worden voetbalintervieuws afgenomen door de degelijke Toine van Peperstraten of Jack van Gelder of Joep Schreuder Maar hier werd een strakke langharige Indonesische dame ingevlogen en enigszins onwennig met de microfoon, tegenover Rafael en Bert neergezet. Deze Indonesische schone met een veel te kort rokje stelde de meest onnozele vragen. Blijkbaar had ze niet veel verstand van “het spelletje”. Tijdens het interview ging om de vijf minuten dan de linkerknie over de rechter en dan de rechter over de linker met na elke beweging een rukje aan het rokje om de aandacht van de beide heren niet téveel af te leiden. Misschien had ze wel een oranje string aan maar dat zullen we nooit te weten komen.
Tijdens de schuifbewegingen en het trekken aan het rokje werd er regelmatig ingezoomd op het gezicht van Raf en Bert om de beweging der ogen der beide zacht glimlachende mannen te registreren. Hoe leuk en spannend kan een voetbalintervieuw zijn.

06-01-2014 | HSV-AREMA CRONUS
Geen beste dag voor trainer Bert van Marwijk en zijn Duitse club Hamburger SV. HSV had aan de Indonesische topclub Arema Cronus een sterke tegenstander. In de oefenwedstrijd in Malang, Oost-Java, kwam de ploeg van Van Marwijk niet verder dan een 2-2 gelijkstand