Translate our blog in your language.

Japan Kanto and Tohuku

Japan Kanto and Tohuku
Onze reis naar Noord Japan: Tokyo-Kanto-Tohuku (klik op de foto)

Wie zijn wij?

Wie zijn wij?
Wij zijn Henk en Jacqueline en wonen sinds 2012 op Bali. Wij gaan graag op ontdekkingsreis in Indonesie en andere landen in Azie

Welkom op ons blog

Welkom op ons blog

Aantal pageviews t/m vandaag

Aantal pageviews t/m vandaag

Totaal aantal pageviews t/m vandaag

Hot news

Een mijlpaal: Woensdag 23 december 2020
300.000 vieuws.

Translate our blog in your language

zaterdag 24 december 2016

Feestdagen

Wij wensen al onze bloglezers Fijne Kerstdagen, en een prachtig en vooral gezond 2017

vrijdag 16 december 2016

Verlichting

De nieuwe bewoners van ons oude huis willen graag een boiler van 100 liter. Ik afgelopen woensdag naar Negara om te vragen of ze zo'n ding hebben. "100 liter??".... "Zoveel warm water"..."dat kost veel elektra en dus ook veel geld"..."die hebben we niet!"..."we hebben maximaal 30 liter"....."bestaan die dan, die van 100 liter?". Vermoeid ging ik weer huiswaarts met de wetenschap dat een ritje heen en weer Denpasar niet te voorkomen is. Ook wensen ze een kleine witte wastafel in het gastentoilet. Helaas was deze kleur niet verkrijgen. De zoete kleurtjes lichtblauw, roze en groenig zijn er volop. Wit is zeker té neutraal. Een reden des te meer om naar Denpasar te karren.
Dus woensdag om half zeven vroeg in de ochtend naar deze vreselijk drukke stad. Maar eerst naar de Toyotagarage voor een servicebeurt. Wel zo handig, ik kwam er toch langs in Tabanan. De afspraak om negen uur, ik was er om half negen. Vanuit de zwaar gekoelde wachtruimte met wifi had ik een mooi zicht op onze auto die strak hydrolisch omhoog werd gebracht. Na anderhalf uur, drie bakken koffie en klaar geïnternept zag ik de brug weer langzaam naar beneden glijden. De beurt gedaan dus maakte ik me op voor het seintje van de charmante receptiedame "auto klaar en betalen". Maar het duurde nog een uur voordat ze kwam aangehuppeld op voor haar duidelijk té hoge hakken. Het is nogal wat om de gehele werkdag te proberen om je evenwicht te bewaren. De auto wordt altijd schoon van binnen en van buiten afgeleverd. Het was nogal druk in de wasstraat. Vandaar de vertraging. Om half 12 reed ik weg naar de volgende stop, de boilertoko aan de Gatsu in Denpasar. Inderdaad de boiler op voorraad maar niet in de winkel maar in het magazijn aan de andere kant van Denpasar. "Even geduld, het wordt zo gebracht". Na 45 minuten wachten kreeg ik toch de drang om te gaan vragen wanneer het komende is. "Ja sorry maar ze hebben eerst lunchpauze van een uur maar ze komen zo hoor". Mijn tenen vertoonden al krommingen maar mijn geduld werd 20 minuten later beloond. Met de boiler op weg naar de wasbakkentoko in Kuta. Daar geen probleem, witte wasbakken in overvloed. Alle bijbehorende accessoires verzameld en ingeladen. Het is inmiddels half vier en de lucht wordt grijzer en grijzer. Toen wij hier kwamen wonen hebben we gezworen niet in het donker te rijden want dat is hier levensgevaarlijk. Tel vanaf halfvier er minimaal drie uur bij op en dan kom je in het beginnende donker aan. Het is niet anders. Uitzonderingen bevestigen de regel. De lucht wordt nog grijzer en de eerste druppels vallen. Het is een teken van langdurige regen want alle motorrijders parkeren hun tweewieler langs de weg om zich te gaan hullen in regenpakken of plastic poncho's. De hemelse pijpenstelen kletteren keihard op het asfalt. De motormuizen met hun fladderende poncho's haasten zich ongeëmotioneerd naar hun bestemming. Wij van het Westen zijn gewend aan het veilige gebruik om de lichten te ontsteken, zeker bij slecht weer. Hier denken ze er anders over. Het merendeel houdt stoïcijns de verlichting uit. Blijkbaar denken ze dat het geld kost en daar hebben ze een hekel aan. De duisternis is ingevallen, het regent nog steeds. Het tegemoetkomende verkeer is herkenbaar als rijdende kerstbomen. Groene en blauwe lampjes zijn duidelijk de favoriet. Ook zijn er chauffeurs op het heldere idee gekomen om toch maar het knopje van de verlichting in te drukken ware het niet dat het merendeel zuinig aan doet door te beginnen met de stadsverlichting. Rijden in het donker is zeker geen feest. Het is opletten geblazen en dat ook nog met de vele gaten in de weg die niet te zien zijn omdat ze gevuld zijn door het hemelse vocht. Om half acht greep ik vermoeid de knop van onze voordeur en viel op de klep. Weer thuis maar wel met boiler en wasbak.

dinsdag 15 november 2016

Purnama

Gisteren was het de avond van de supermaan. Dat het een volle maan was was duidelijk maar hij was niet anders dan anders.....even groot. Wij hebben weinig supers gezien. Hij was wel lekker helder en prachtig. De gehele nacht was het druk in de tempel aan zee. De priester was duidelijk hoorbaar. Hij luid bidden en wij slecht slapen. Vanmorgen vroeg om zes uur was er dan de afsluiting van de "purnama"-ceremonie gevolgd door de aasgieren want in de offers zit veel fruit en ook nog wel wat bankbiljetten. 
Graaien maar! De armen van het dorp storten zich dan bovenop de stapel rotzooi die achtergelaten wordt. Is deze drukte weer voorbij....dan komt de zon weer op....de vissers komen terug van de nachtelijke vangst...een nieuwe dag is begonnen. En zo hobbelen wij ook verder in het prachtige Balinese leven.





vrijdag 4 november 2016

Singkong

Vanmorgen vroeg om half zeven was onze buurman al hard aan de slag om de grond te bewerken voor het planten van "singkong". Dit is een wortel die bereid wordt op allerlei manieren zoals de aardappel.


dinsdag 25 oktober 2016

Weer terug op Bali

Vliegen kan saai maar ook leuk zijn. Maar vanavond even niet. Onze eerste vlucht van Hongkong naar Kuala Lumpur was prima met veel beenruimte maar op de aansluitende vlucht naar Bali was het anders. We waren één van de eersten in het vliegtuig. Even later kwam om ons heen een familie uit Pakistania of zoiets zitten. Na een kleine stoelendans waren ze het eens wie op welke stoel kon blijven zitten. Nu willen wij niet al te snel oordelen maar uit de monden en porieën kwam een lucht die niet was te harden. Zoiets van "uit je straat stinken in het kwadraat". Na het opstijgen besloot de familie met zijn allen een kartonnen pot van die vieze stink instantnoedles te gaan eten. Naast mij zat de vrouw des huizes en die is blijkbaar gewend om in de kleermakershouding te eten. Na het spreiden van haar benen prikte haar rechterknie in de holte van mijn linker kniegewricht. Na mijn afkeurende blik trok ze haar ledemaat weer in. Voorts eerst een halfuur in noedelbeker roeren en dan langzaam eten zodat de geur zich goed kon verspreiden. Na het "diner" trok ze een soort van een sarong over haar hoofd en de benen in haar nek met de intentie de slaap te vatten. En dat lukte blijkbaar want ze bewoog amper meer. Wat waren wij verheugd dat we weer terug waren op Balinese grond.
Middernacht landden we op het vliegveld Ngurah Rai van Bali. Met de taxi naar een bed in een homestay en vandaag na het ontbijt met de taxi naar huize Leo en Anjo want daar stond onze auto geparkeerd. Om twee uur in de middag weer thuis met een dolbije hond Madé.

zondag 23 oktober 2016

Wong Tai Sin

Het is de laatste dag van onze trip naar Hongkong. Het is nog steeds droog dus prima om er nog een keer op uit te trekken. We hebben al veel gezien dus houden we het vandaag gemakkelijk. Naast MRT station Wong Tai Sin ligt de gelijknamige boedistische tempel. Ingeklemd tussen de torenflats en de grote shoppingmall "Temple Mall" ligt dit prachtig bouwwerk. Maar waar je ook kijkt, het decor is altijd het Hongkong van nu. Het is zondag en dat betekent dat veel, heel veel mensen de tempel bezoeken om te bidden. De pastoor zou er jaloers op zijn. Veel biddende mensen betekent ook veel wierook. Zoveel dat onze ogen gingen prikken en tranen. Dus hebben wij ons bezoek maar niet te lang gehouden. Na een half uurtje weer de metro en de minibus in naar Sai Kung waar we al eerder geweest zijn. Ter afsluiting van onze reis nog één keertje geweldig Seafood eten aan de waterkant want morgenochtend vliegen we terug, via Kuala Lumpur, naar Bali.







Heerlijke seafood eten aan de waterkant van Sai Kung, een waar feestje.




Temple Street

Tussen het metrostation Jordan en Yau Ma Tei ligt Temple Street Night Market. Een enorme grote markt met alles van nep wat je maar kan verzinnen. Als je uit de MRT stapt in station Yau Ma Tei en je volgt Man Ming Lane dan kom je vanzelf in het begin van de Temple Street. De gehele straat staat stampvol met stalletjes. Aan het einde, vlakbij MRT station Jordan eindigt de markt in de grootste openluchtvreetschuur ooit gezien. Massa's mensen zitten hier vlees en vis te vreten in een lawaaierige ambiance. We kunnen niet begrijpen dat dit gezellig tafelen is. Maarblijkbaar denken velen daar anders over.

Het begin van de markt




zaterdag 22 oktober 2016

Hongkong

Morgen de laatste dag in Hongkong. Een geweldige stad. Maandag vliegen weer terug naar huis nasr het prachtige Bali en pakken we ons leventje daar weer op.

Golden Bauhinia Square

De weersvoorspelling voor vandaag is: droog. We trekken om zes uur de gordijnen open en ja hoor het klopt: het is droog. Een mooie dag om er weer op uit te trekken. Ter ere van het feit dat Hongkong weer terug is gegeven door de Britten aan de Republiek China is "The Golden Bauhinia Square" gemaakt. Op dit plein staat het gouden symbool van Hongkong. We zijn om 06.45 uur in de metro gestapt om daar om 007.50 uur het ceremoniele hijsen van de vlag mee te maken. Na twee ritjes met de metro en een wandeling van een kwartier waren we aan de waterkant. Klokslag 07.50 werden twee vlaggen keurig gehesen door mannen in donkerblauwe pakken die statig kwamen aangemarcheerd.
Eerst koffie in een shoppingmall en dan terug naar het metrostation Wan Chai om daar aan de andere kant, uitgang A3, op de tram te stappen. Alleen op Hongkong-eiland rijden deze dubbeldekkers. Dit is duidelijk een overblijfsel uit de tijd dat Hongkong nog een Britse kolonie was. Ook de bussen zijn bijna allemaal dubbeldekkers. Een rit met deze tram is een goedkope manier om een groot deel van Hongkong-Island te zien. Voor HK$ 2,30 (30 eurocent) per ritje. We zijn uitgestapt in de wijk Sai Ying Pun want daar zit een man die nog met de hand DimSum mandjes maakt. De toko van Tuck Chong Sum Kee Bamboo Steamer Co. hebben we snel gevonden. Degene die de "steamers" maakt werkt vandaag helaas niet. Leuke winkel met allerlei maten "steamers" en amdere bamboodingetjes.
Het is tijd om te eten, onze magen knorren. Het is in Hongkong niet moeilijk om een eergelegenheid te vinden. Het lijkt wel of ze hier de gehele dag honger hebben. Het krioelt van de eettentjes en bakkerswinkeltjes met lekkere broodjes en taartjes. We zijn de eerste de beste eettent binnengestapt en hebben ons tegoed gedaan aan rijst met een bak garnalen en een stuk vis in één of andere gele saus. Het smaakte prima.
Het js inmiddels iets na twee uur. De voetjes en het lijf gaan protesteren. "Hé, daar hangt een bord met "massage". Dat komt zeer gelegen. Wij de trap op en we duwen tegen een deur waarvan wij denken dat het de massageplek is. En inderdaad een vriendelijke vrouw en een vriendelijke jongen laten ons vriendelijk binnen. Het was even moeilijk uitleggen wat we willen omdat ze geen woord Engels spreken en wij geen woord Chinees. Maar met handen en voeten kom je ver in deze wereld. Henk een voetmassage en bij Jacqueline werden nek en schouders stevig onder handen genomen. Na het afrekenen gingen we als nieuw naar buiten richting het metrostation op weg naar het hotel om daar weer onze rust te nemen en ons te prepareren voor het avondeten in ons favoriete restaurantje "One Dim Sim".
Een dagelijkse ceremonie....het hijsen van twee vlaggen
The Golden Bauhinia
Met de tram



Heel veel Dim Sum mandjes


Een zeldzame fietser in de straten van Hongkong
Een stevige massage

Veel fruit
En doorgekookte eieren
En nog meer fruit

vrijdag 21 oktober 2016

Temporary Market

Vandaag trok er een typhoon met kracht 8 over Hongkong. Veel regen en wind teisterde het straatbeeld. Scholen en winkels bleven dicht. Wij dachten met dit slechte weer te gaan shoppen in Harbour City, een mall met 600 winkels. Maar ook hier bleef alles gesloten behalve een paar eetgelegenheden. Op de weg terug naar de metro kwamen we langs de Temporary Market. Ook hier weinig bedrijvigheid. Ook de taxi's bleven thuis. Kortom: een dag van niks.

Een bloemetje voor thuis of een stukkie vlees
Foto onder: zelfs de shop van Chanel bleef gesloten
Foto onder: taxi bleven thuis.