Translate our blog in your language.

Japan Kanto and Tohuku

Japan Kanto and Tohuku
Onze reis naar Noord Japan: Tokyo-Kanto-Tohuku (klik op de foto)

Wie zijn wij?

Wie zijn wij?
Wij zijn Henk en Jacqueline en wonen sinds 2012 op Bali. Wij gaan graag op ontdekkingsreis in Indonesie en andere landen in Azie

Welkom op ons blog

Welkom op ons blog

Aantal pageviews t/m vandaag

Aantal pageviews t/m vandaag

Totaal aantal pageviews t/m vandaag

Hot news

Een mijlpaal: Woensdag 23 december 2020
300.000 vieuws.

Translate our blog in your language

woensdag 27 augustus 2014

onderweg gekiekt

Vanmorgen onderweg naar Negara heb ik even stilgestaan bij het zware leven van de Balinese landarbeider.

zondag 24 augustus 2014

schotelantenne

Wonen aan het strand heeft zo zijn voordelen. Het brede pure strand zonder toeristen op een steenworp afstand. 's Morgens lekker wandelen met de hond langs de ruisende zee die altijd voor rust zorgt. En het is gewoon mooi!
Maar het heeft ook zeker zijn nadelen. Het onderhoud van huis en andere spullen is intensiever. De zoute zeewind is alles vernietigend. Zeker als het van ijzer is dan wordt alles opgevreten. Ook het houtwerk heeft meer verzorging nodig dan elders. Vier jaar geleden hebben we een aluminium schotelantenne voor alleen BVN laten plaatsen. Maar aan zo'n schotel zitten ook ijzeren onderdelen zoals de steun en stelring. Na vier jaar is deze volledig opgevreten. Zelfs het aluminium is sterk aangetast.
Dus is er gisteren weer een nieuwe geplaatst. Het is een gegalvaniseerde schotel maar ondanks dat houden we er rekening mee dat ook deze het maar vier jaar zal volhouden.
de oude gedemonteerd en afvoeren naar de schroothoop
er is niet veel meer van over
afstellen... dat doen we gewoon met het kompas
volledig weggevreten

de nieuwe schotel die weer voor een strak beeld zorgt.

zaterdag 23 augustus 2014

benzinebonnen

Het kopen van een nieuwe auto in Holand is een kwestie van de prijs en daarna onderhandelen over die prijs en de accessoires en andere opties. Na het geven en nemen komt de eindprijs tot stand.
Op Bali is het een beetje anders. Onze vriend Jan kocht hier een aantal maanden geleden een nieuwe auto. De prijs is de prijs en praten over extra's is er niet bij. Maar na sterk aandringen werd er toch iets extra's gedaan na een akkoord met de hoofddealer van Chevrolet in Jakarta. De dealer in Denpasar mag zelf nog geen sticker of aansteker weggeven. Het resultaat was een set matten en voor vijf miljoen roepia's aan benzinebonnen. Meer zat er niet in. De auto werd opgeleverd na betaling van het volledige aankoopbedrag maar dan zonder matten want die moeten nog door Jakarta geleverd worden. Ook de bonnen zijn er nog niet. Ook de compensatie voor het heen en weer rijden om te vragen of de matten en de bonnen er al zijn is niet aan de orde. Maar na veel aandringen kwamen de matten toch vanaf Jakarta . En dan de bonnen nog. Die waren weer wat later. Maar goed na een belletje van Jan want zelf bellen doen ze niet. "ze liggen klaar hoor, je kan ze ophalen". Jan naar Denpasar en daar lagen de bonnen wel maar niet allemaal. "Van de drie miljoen Roepia's hebben we alvast één miljoen". Jan: "Maar de afspraak is vijf miljoen". "Nee hoor sorry maar is het drie miljoen". Jan dat ene miljoen in bonnen van RP 100.000 per stuk in ontvangst genomen en maar weer wachten op de resterende twee miljoen. En die kwamen vorige week. Jan en ik naar Denpasar om ze op te halen volgens afspraak om 12.00 uur. De baas was er niet en de bonnen lagen niet klaar. Dan maar de volgende dag weer terug. Mooi! De baas was er weer niet maar hij had wel de bonnen  klaargelegd om ze door het huppelende showroommeisje overhandigd te worden aan Jan. Hé....een foutje het resterend aantal is geen 20 bonnen maar 30....."tel maar na". Gauw wegwezen! Dus 50 bonnen is 40 bonnen geworden. Dat de baas wellicht 10 bonnen tekort komt aan het einde van de maand is zijn probleem.
Zo dat is toch nog geregeld. We kunnen tanken. Maar dat tanken kan maar bij één pomp op geheel Bali en dat is in de wijk Renon in Denpasar. Wij daar naar toe....naar de pomp met de reguliere solar (diesel) met de prijs van RP 5.500. De pompbediende:"sorry sir maar je moet bij de pomp van Biosolar zijn want met deze bonnen kan geen reguliere diesel getankt worden want dat is gesubsidieerd en biodiesel niet, kijk maar op de bon...het staat erop"! De prijs geen RP 5.500 maar Rp 14.350 en dat is 2,5 keer zo duur! We hebben maar snel getankt en zijn een biertje gaan drinken. Wat een land met wat een mentaliteit! Maar we vinden het nog steeds fijn om hier te wonen met al zijn verrassingen  en noem het maar....rariteiten.

vrijdag 22 augustus 2014

een rondje tuin

De afgelopen twee nachten en dagen hebben we prachtig gewandeld door de omgeving van Munduk in Noord Bali. We hebben gelogeerd in het traditionele onderkomen Manah Liang Cottages in Munduk. Alle houten cottages zijn verschillend van vorm en grootte. Rondom deze bungalows is een prachtige tuin aangelegd. Een kleine impressie.










wachten op de zonsondergang

terug naar Yehkuning

Gisteravond na de wandeling en de rustmiddag hebben we gegeten in Warung Donbiyu in Munduk. Drie van ons hebben zich te goed gedaan aan de pasta en ik heb de babi Rica met een flink gepeperde saus naar binnen gewerkt. De heenwandeling naar deze eetgelegenheid was naar beneden en dat betekende terug naar omhoog. Maar na een vriendelijke vraag aan een werker aldaar was hij bereid ons met een busje naar boven te brengen. Dit kwam ons prima uit want de kuiten en de bovenbenen voelden niet soepel meer aan na twee dagen "hiken". Vanmorgen hebben we afscheid genomen van onze vrienden want die blijven nog een dag. Wij zijn in de auto gestapt en via de prachtige route langs het Danau Beratan en het Danau Buyan zijn we richting Tabanan gereden. Onderweg aan de rand van het meer Baratan hebben we eerst nog even aardbeien geplukt voor vanavond op de boterham. Na de zomerkoninkjes zijn we gestopt in Candikuning voor een bezoek aan de Botanische tuin. Een heel groot park met veel oude bomen en een orchideeën-, Cactus- en Begoniatuin. Heel erg mooi alleen jammer dat er weinig orchideeën in bloei stonden. Via een bordje Campur Babi met witte rijst in een warung in Tabanan waren we om drie uur weer terug Yehkuning waar we weer flink kwispelend verwelkomd werden door Madé.
Danau Beratan
vers geplukte aarbeien


Een blik in de botanische tuin
in de cactustuin...ook heel mooi

èèn van de weinig in bloei staande orchideeën  
en nog een prachtig exemplaar

De tweede dag Munduk

Brrrrrr...het was een koele nacht. In dit gebied is de nachttemperatuur toch behoorlijk lager dan in Yehkuning. Het is hier een klimaat van de lange broek en het vest, vooral in de avonduren. We hadden een fijne nachtrust ondanks de kwakende kikkers in de onder onze hut gelegen vijver. Overdag is er vaak bewolking en ook veel meer regen dan in West Bali. Tijdens ons verblijf is het wel droog gebleven. Maar de omgeving is geweldig groen en de plantengroei is welig. Veel bloemen en planten die het in het drogere westen niet zullen redden. Meneer De Haan zorgde er voor dat we vroeg wakker waren. Na het ontbijt van mie goreng en een karige boterham met jam, hebben we de stevige stappers weer aangetrokken om een trek van een paar uur te gaan maken. Rondom Muduk hebben we over smalle weggetjes en smalle paden door de rijstvelden een stevig hike gemaakt. Prachtig! Zonder gids blijft het toch lastig om de weg goed te vinden maar het is ons aardig gelukt. Na de tocht was het tijd voor de lunch en de broodnodige siesta. 


Het uitzicht vanaf ons balkon



Waar moeten we heen?
Prachtige wilde bloemen



donderdag 21 augustus 2014

Munduk

We hebben gisteren onze intrek genomen in Manah Liang Bungalows in het hoger gelegen Munduk. We zijn hier samen onze vrienden Anjo en Leo. Dit gebied is uitermate geschikt voor het maken van trekkings. We zijn om half negen vertrokken uit Yehkuning maar omdat de navigatie ons over allerlei prachtige bergweggetjes en door geurige dorpjes leidden waren later op bestemming dan gepland. Maar och...wat is plannen in dit land? In veel bergdorpjes wordt in dit deel van het jaar de cacao en de kruidnageltjes geoogst en gedroogd en dat is geurig. Na aankomst hebben we eerst een heerlijke taart aangesneden omdat Anjo weer een jaartje ouder is geworden. Na de lunch de " bergstappers" aan en zijn we langs een snelstromend beekje naar de Melanting waterval gelopen. Na het verteren van ongeveer 360 traptreden van verschillende hoogte werden werden geconfronteerd met een prachtige plons water die als een dikke golf naar beneden klotste zoals dat altijd het geval is met watervallen. Heel mooi. Na de weg terug, maar dan de traptreden hijgend omhoog, was het tijd voor de koffie en de broodnodige rust voor lijf en ledematen. Dan douchen en eten maar de kwaliteit/prijsverhouding van het voedsel liet te wensen over. Behalve de aardbeien maar die hadden Anjo en Leo zelf gekocht onderweg in Bedugul. Natafelen was er ook al niet bij omdat een ingehuurd plaatselijk gamelanorkestje de rust stevig verstoorde. Een aardig clubje muzikanten die al rammelend op bamboeinstrumenten aantal toeristen leuk vermaakten. Als je als dit de eerste keer aan moet horen is het hartstikke leuk. Voor ons was het een goed moment om de kuierlatten te pakken en ons te gaan vermaken met een fles wijn op het terras van ons houten onderkomen op palen. Een prachtige stek om de verjaardag van Anjo te beklinken. Proost Anjo en nog vele jaren! 
Onderweg.....aangekleed voor de dorpsceremonie
Onderweg...het uitzicht op een vulkaan
Onderweg...veel geurige kruidnagels langs de kant van de weg
Tijd voor de taart....Anjo weer een jaartje ouder
Al die traptreden.....een vermoeiende bezigheid omhoog
Op weg om met de bamboekruidnagelladder deze specerij uit de bomen te plukken
We zijn er.....de waterval

zaterdag 16 augustus 2014

Hollandse snert

Dagelijks eten wij Indisch voedsel zoals Nasi Goreng, Ikan Bakar, Mie Goreng, Gado Gado en Nasi Campur. Wij houden ervan ...heerlijk maar....
Het is altijd weer een uitdaging om in dit oosterse land met zijn oosterse ingrediënten de Hollandse kost te maken. Een week of wat geleden hebben we het idee geopperd om erwtensoep te maken. Maar dan is het de handigheid om de vulling te vinden. Spliterwten zijn er niet. We hebben wel groene erwten op de kop getikt. Niet moeilijk, gewoon in de Indosupermarkt. Een wortel en een prei is ook geen probleem. En de varkenspoot ook niet want op de pasar (markt) zijn ze gewoon verkrijgbaar, groot en klein, achter en voor. Er zijn twee plekjes op de pasar waar het varken verkocht wordt. Hier op Bali eet alleen de Hindoebalinees het varkensvlees. En die eten weer geen rund. Dat wordt weer gegeten door de Moslims. De kip wordt door iedereen gegeten. Dit is ook het meest voorhanden en het goedkoopst. De erwtensoep is helemaal gelukt maar het gemis van de echte Hemaworst konden we niet verbloemen met kleine blikknakworstjes. Dat was een minder alternatief. Maar we hebben ervan kunnen smullen. De volgende keer gaan we verder op zoek naar de rookworst die er gewoon in hoort!
de onvervalste varkenspoot
de groene erwten na een nachtje weken
de wortel en de prei
het resultaat met de knakworstjes