Diaree

Vanmorgen om 06.00 uur opgestaan. Ik was nog zo duf dat ik vergeten ben om te kijken met welke temperatuur we gingen vertrekken naar Sanur. Even er tussenuit om één hoofdreden en de rest fun en wat andere boodschapjes. Om 7 uur zijn we samen met Janette de buurvrouw, weggereden en in minder dan 3 uur waren we in Sanur. De hoofdreden was dat we een afspraak hadden op het kantoor van Allianz om nog wat verzekeringen te regelen. Dus om een uur of elf met de bemo naar Denpasar, niet ver de stad, eigenlijk vrij dichtbij Sanur. We waren er te vroeg. Toen we daar aankwamen zag het er niet rooskeurig uit. De voordeur van het kantoor was voorzien van een groot wit bord met rode letters "tutup". En dat betekent "gesloten". Binnen werd er druk gewerkt door een aantal bouwvakkers. Tóch was er ook nog iemand van Allianz aanwezig die ons binnenliet. Wij uitgelegd waarom we kwamen en hij belde direct de persoon waarmee wij een afspraak hadden. Hij kwam terug en plaatste ons in een glazen spreekkamertje met de airco veel te koud. Bibberend hebben we een half uur gewacht, maar niemand kwam. Na tien minuten hebben we deze beste brave man toch maar gebeld met de vraag waar ie bleef. Het duurde even voordat zijn mobiel werd opgenomen maar toch het gebeurde. Aan de andere kant een poeperige stem "sorry mister Hendrik but i have diarea and i can not come". Vandaar dat het zo lang duurde voordat ie zijn telefoon opnam, hij zat natuurlijk op de plee. Wij balen want dat betekende voor Jan met de bekende korte achternaam naar Denpasar gereden. Daar stonden we dan. Een aardige man heeft ons één voor één teruggebracht, achter op de motor, naar Sanur. Daar we hebben de auto gepakt en op zoek gegaan naar de gele waterlelie en ook gevonden. Intussen had ook de verzekeringsman een sms gestuurd dat ie naar ons komt volgende week. We zullen het beleven! Om vijf uur hebben we gewoon met z'n drietjes "happy hour" gevierd met een grote Bintang. De hoofdreden hebben we aan de kant gezet en daarvoor in de plaats de prachtige waterlelie en de gezelligheid met buurvrouw Janette. In de avond zijn we te voet, helmaal niet ver, naar de Pasar Malam gegaan om de avonddis te verorberen. Aan de warung: een zeer uitgebreide Nasi Campur, klaargemaakt op z'n Oostjavaans.

de homestay in Sanur