Dag 20, woensdag 17 mei in Padang, West Sumatra
We blijven vandaag in het Hill Side Retreat met het prachtige uitzicht op zee vanuit de tuin om toch nog een dag extra rust te nemen want de fitheid van ons beiden is er nog niet helemaal maar we zijn op de weg terug.
Gisteren schreef ik dat onze plannen zijn gewijzigd. Reisplannen worden door ons zelden helemaal volbracht, er zijn altijd wel wijzigingen die we tijdens onze reis doorvoeren. Dat hoort erbij. Ik had gepland om a.s. donderdag naar het eiland Siberut van de Mentawai eilanden te gaan. Hier zou ik met een gids een hike gaan doen naar de Batakmensen die in de jungle leven. Drie dagen op reis (ferry, kleine boot en hiken) en twee nachten slapen bij de Batak. Jacqueline zou dan in het hotel in Padang blijven, vandaar de oorspronkelijke 7 nachten.
De afgelopen dagen hebben we veel contact gehad met lokale mensen zoals onze fijne chauffeur Putra en zijn vriend Roni die de hike al meerdere keren heeft gedaan met reizigers. Van hen heb ik inmiddels veel informatie en dat heeft mij mede naast de gezondheid doen besluiten om niet te gaan.
- Door de opgelopen verkoudheid en wellicht luchtweginfectie (de bron is niet schone of goed onderhouden AC) voel ik me nu niet voldoende fit. Belangrijk is om te luisteren naar wat het lijf zegt. Medicijnen die we altijd bij ons hebben zullen mij er weer doorheen helpen want het is niet de eerste keer. Maar er is nog een reden.
- De gids heeft geen andere mensen kunnen vinden die mee willen. Alleen vijf uur op de boot en alleen in een batakhuis zijn is saai. Uiteraard is er wel de gids. Met een groep kan je elkaar helpen met het dragen van eten en drinken en andere spullen. Ook als er een probleem ontstaat. En gezellig kletsen en ervaringen delen met elkaar als het natuurlijke licht uitgaat en de Batakmensen gaan slapen. Het is dus veel beter volgens Roni en Putra om met een groepje van drie of vier te gaan (vier is de max.)
- Het is inmiddels heel erg commercieel geworden waarbij de spontaniteit is te zoeken en dat is erg jammer maar dit is zeker geen reden om niet te gaan want dat is op veel plaatsen zo en daar kijken we dwars doorheen en dan zie je en beleef je toch mooie dingen. Het draait overal op de wereld om geld en dat is niet anders omdat de economie moet draaien.
Dus heb ik besloten niet te gaan en gaan we vrijdag wel een lekker wit strandje opzoeken waar we rustig kunnen snorkelen om zo onze mooie reis af te sluiten maar zover is het nog niet.
Omdat het vrij en steil lopen is naar de stad hebben we besloten te dineren in de tuin omdat de menukaart lekkere schotels laat zien.
We bestellen Ayam lada hitam (Indonesische kipschotel) en een Gordon Bleu met frieten. We durven de kip weer. De ayam behoort lekker malse stukjes kip met een zoete pittige soya saus te zijn. De kip was meer bot dan mals brrr. De gordon bleu is helemaal een drama. Dus wij klagen bij de manager, overigens een zeer vriendelijk persoon. “Sorry voor dit ongemak maar de kok werkt hier de eerste dag en kan alleen Indonesisch koken”. Allemachtig dat hebben wij weer! Hij biedt een andere schotel aan voor de Gordon Bleu. Jacqueline: “Doe dan maar een Caesarsalade”. Twee minuten later komt hij terug met veel “sorry” dat er geen ingredienten zijn voor de salade. Brrr. “Doe dan maar Gado Gado”. “ Sorry maar ook dat gaat niet lukken”. Weer brrrr. Jacqueline: “Dan maar nasi goreng want dat kan niet fout gaan”….Oke en hij loopt weg met een glimlach. Even later….de nasi goreng wordt op tafel gezet. Zonder goede sambal en taaie kroepoek en de nasi is erg zout….de dop zal van het vaatje afgeschoten zijn. Wat een drama!
En dan komt het mooiste nog. Vraagt de manager met een brede glimlach of wij een review op internet willen schrijven met een 10…nou ja een 9 vinden wij ook goed. Hij heeft echt lef want hij stuurde ook een foto van de gordon bleu naar zijn baas die op een eiland voor de kust zit. En dan zegt ie weer met die glimlach: “Als er iets is dan laat je het maar weten”……Ja ja, we blijven bezig.
Eerst nog morgen naar de oude stad van Padang want daar gaan we de echte Nasi Padang (meerdere schoteltjes op tafel) eten zoals gisteren. Dat ongetwijfeld beter zijn dan die bagger hier. Wij zijn niet veeleisend maar dit zó slecht terwijl de lokatie hartsikke mooi is. Jammer! Donderdag gaan we hier wieberen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten