Toen wij in Sanur aankwamen wisten we niet wat we zagen. De straten stil en verlaten en vele winkeltjes dicht. Af en toe zat er iemand op een terrasje met zijn mobiele telefoon te spelen. Er zijn dus wel een paar restaurants en terrasjes open maar zonder de toerist. Wij namen een koud biertje. In het hotel met 42 kamers waren er 6 bezet inclusief die van ons en de kosten van bijv. elektra, zwembad en personeel gaan gewoon door. Het personeel is teruggebracht naar 25%.
Volgens de manager van het hotel zijn overige 5 kamers bezet door backpackers die zijn blijven hangen met een Visa on Arrival en die hoeven tot nader order het land niet uit. Dit zijn vooral Russen.
Omdat we trek hadden in een echte pizza zijn we naar Restaurante Massimo gegaan. Normaliter is dit een erg druk restaurant met veel reuring. Nu Is het een spookrestaurant met een paar bezette tafeltjes en veel minder personeel. Maar ondanks dat smaakte de “Quatro Stagioni” prima en er werd gezongen voor Jacqueline.
Vanmorgen weer terug naar huis. Maar eerst wat boodschappen doen bij de supermarkt Tiara Dewata in Denpasar. Wel wat rustiger dan anders maar er waren best aardig wat lokals die hun boodschapjes deden. Duidelijk waarneembaar zijn de coronamaatregelen zoals handen wassen, maskers en mondkapjes
Geen opmerkingen:
Een reactie posten