Translate our blog in your language.

Japan Kanto and Tohuku

Japan Kanto and Tohuku
Onze reis naar Noord Japan: Tokyo-Kanto-Tohuku (klik op de foto)

Wie zijn wij?

Wie zijn wij?
Wij zijn Henk en Jacqueline en wonen sinds 2012 op Bali. Wij gaan graag op ontdekkingsreis in Indonesie en andere landen in Azie

Welkom op ons blog

Welkom op ons blog

Aantal pageviews t/m vandaag

Aantal pageviews t/m vandaag

Totaal aantal pageviews t/m vandaag

Hot news

Een mijlpaal: Woensdag 23 december 2020
300.000 vieuws.

Translate our blog in your language

maandag 14 januari 2019

Het engeltje

Dag 5
Maandag 14 januari 2019
Prima geslapen na een drukke dag. We hebben geen zin in toast met een gebakken ei en jam dus vragen we een Srilankaans ontbijtje. "No problem, regelen we". Het wordt een pancake gevuld met kokos en daarop een gepeperd smeerseltje en daarbij gekookt fruit in groene niet zo hete curry. Een groenteomeletje, vers sap, thee en koffie maakt het  compleet. Het smaakte prima. Een knik voor de kok van de prima Homestayn "Heaven upon ricefields".
Het is half negen, Raja komt ons zo ophalen met zijn tuktuk en brengt ons naar het station. Daar is ie. Rugzakken erin, handen schudden en wegwezen. De trein naar Jaffna vertrekt een kwartier te laat. Uit ervaring waren we er al bang voor dat de eerste klas met airco een vrieskist is maar we zijn voorbereid. We trekken de fleece en extra shirt uit de zak en nestelen ons in de comfortabele stoelen. Volgens de info op het treinticket is het vier uur sporen naar Jaffna. We zijn inmiddels twee uur verder. Tijd voor de koffie. Het restauratierijtuig zit vlakbij. Om de koffie in de bekertjes te kunnen houden neemt Jacqueline onze koektrommel mee en zet de bekertjes daarin geklemd tussen de koekjes. Het is gelukt en we slobberen de zoete koffie naar binnen. En dan komt de trein tot stilstand....iedereen stapt uit. We zijn al in Jaffna na 2 1/2 uur. Hoe kan dat nou? Wij ook als een speer uit de trein. We hebben de Homestay "Get Inn" geboekt. We komen daar met de tuktuk en de eerste indruk was niet best. De kamer was smerig en de matras heel dun. Een slechte beurt voor Booking.com
We hebben de kamer afgezegd en zijn naar hotel "Palm Leaves" gelopen. Een kleine kilometer. We worden vriendelijk ontvangen. De kamer veel beter. Prima, hier blijven we drie nachten. Na de lunch op de hoek van de straat is het tijd voor de siesta. En ineens schiet ik omhoog....hoofdpijn....waar is mijn tasje met de pillen en de rest zoals bankpasje en creditcard. Oh my god die zal nog in de trein liggen door het gehaaste uitstappen. Ik achterop de e-bike van de jongen van de homestay naar het treinstation. Wij melden ons....en direct komt er iemand maar ons toe met de vraag of er Indonesisch geld in zit. Als dat klopt dan ligt je tasje in de kluis van de stationsdirecteur. De zweetdruppels op mijn voorhoofd droogden direct op. Wat een grote mazzel. "Ga zitten want het duurt even voordat de directeur hier is want het moet officieel overgedragen worden". Gelukkig kon ik me identificeren met mijn paspoort want die zat in de tas van Jacqueline. Daar is ie....een man in een wit uniform met een witte pet. Hij glimlacht en komt me tegemoet.
Na een half uur en veel handenschudden had ik mijn tasje weer terug. De engel op mijn schouder zat er nog steeds en van mij mag ie blijven zitten. 
Toen de mist was opgetrokken zijn we te voet naar de grootste Hindoetempel van Sri Lanka, de "Nallur Kandaswamy" gegaan. Het was maar 3 km lopen, goed voor het lijf.
We waren getuige om 17.00 uur van de dagelijkse ceremonie. Helaas mag er niet gefotograferd worden. Mannen mogen alleen naar binnen met ontbloot bovenlijf, ook de toeristen zoals ik. Vrouwen mogen hun shirtje aanhouden. Het is een prachtige grote tempel. Op de terugweg nog even broodjes en kaasgescoord voor het avondeten. Effe wat anders dan rijst of kottu, het nationale gerecht.












Geen opmerkingen:

Een reactie posten