Ons leven op en rond Bali : Dag 4, Hangende doodskisten

donderdag 1 mei 2025

Dag 4, Hangende doodskisten

Donderdag 1 mei 2925, onderweg op de Filipijnen

Ondanks het dunne matrasje hebben we toch goed geslapen. Na weer een ontbijtje met een spiegelei en goeie koffie stappen we in de auto naar het 80 km verderop gelegen Sagada. Het weer is prachtig, veel zon en koele bries in de bergen. Na een kwartiertje doen we de eerste stop bij een prachtig viewpoint. We gaan verder op onze route naar Segada via Bontoc want hier bezoeken we het Bontoc Museum. In dit museum krijgen we een goede indruk, middels veel foto’s aan de muren en houten beelden, hoe de mensen hier traditioneel leefden. Hup weer in de auto en 2 uurtjes later zijn we in Sagada. Voordat we gaan inchecken lopen we met een gids een leuke wandeling. Het bijzondere van deze wandeling is dat we naar de hangende doodskisten gaan. Heel bijzonder! Dit deden ze om de doden te beschermen tegen de wilde dieren. Nadat in begin 1900 een hond met een arm uit een doodskist thuis kwam, heeft men besloten dit gaan doen. De laatste kist hebben ze aan deze rotswand nog in 2010 gehangen. In de tijd vóór de spaanse verovering om Sagada te beschermen werden de indringers onthoofd. De koppensnellers van Sagada deden dit dus uit bescherming en niet voor consumptie. De laatste foute figuur is onthoofd in 2012. Daarna is het afgeschaft. Na de wandeling terug, via de mooie bijzonder gebouwde kerk naar parkeerplaats waar John staat te wachten om ons naar het hotel Masferre Inn te brengen. Het hotel is een klein stukje verderop. We krijgen een mooie kamer met twee grote bedden. Top en dan hebben we geen lakengevecht. We gaan direct naar het restaurant in dit echt leuke hotel want we zijn lichtelijk hongerig. De lunch met twee soorten rundvlees en aardappelpuree smaakte prima. Wel hadden we een biertje nodig om het door te spoelen maar dat was meer van de dorst.

Het middagprogramma bestaat uit het bezoek van twee grotten. We rijden naar de eerste Cave, de Lumbiang Burial Cave. De gids van vanmorgen staat al te wachten. Hij is op de motor daarheen gereden. Na de aanmelding lopen we via steile traptrede naar beneden naar de ingang van de grot. Hier kijken we op een grote rotswand met veel opelkaar gestapelde doodskisten. De naam is niet voor niets Burial Cave. We blijven hier niet lang want het is hier een dooie boel. Dit was het bezoek aan een niet echt bijzondere grot maar de middag is nog niet voorbij. We klimmen via dezelfde stenen treden terug naar de ingang. Opnieuw in de auto en een stuk verderop ligt de Sumaguing Cave. Deze grot is wel heel spectaculair. Ik daal af met de gids de donkere grot in. Met waterschoenen aan de voeten en een lampie op het hoofd want het is daar nat en donker. Jacqueline gaat niet mee want die is niet zo van de grotten. We doen de eerste twee gedeelten. De derde is een optie maar die doen we niet omdat we dan moeten zwemmen. En volgens de gids is het tweede deel het mooiste. En dat blijkt ook zo te zijn. Het eerste deel is over rotsblokken steil naar beneden. Het is een beetje druiperig nat. Dan komen we in het tweede deel. Hier doen we onze schoenen uit want er is veel water. Op blote voeten hebben we meer grip op de natte maar wel stroeve stenen omgeven door stromend ijskoud water. De bruine stenen zijn stroef en de witte zijn spekglad. Dus lopen we alleen over de bruine. Het is echt geweldig! We gaan niet verder dan de ingang van het derde gedeelte want daar ga je tot je middel in het water en dat willen we niet. Na het maken van mooie foto’s gaan we terug. We hijsen ons via een blauw touw met knopen omhoog om op het hogere plateau te komen. En dan nog een steile klim en nog een stuk klauteren over rotsblokken en we zijn na een dik uur weer terug bij de ingang. Daar staan Jacqueline en John al te wachten. We bedanken de gids met een fooi en rijden terug naar het hotel want het is mooi geweest voor vandaag. Vanavond rust en morgen een reisdag naar Vigan.