Dag 9
De dag kriekt vroeg. Zeven uur aan het ontbijt en dan om 8 uur met een tricycle naar de haven. Daar worden we opgewacht door de crew van de boot van Big Dream Boatman. In de wachtruimte van de haven wachten we totdat alle 22 meevarenden aanwezig zijn. Als iedereen er is dan volgt een briefing van de teamleider Jonathan. De opvarenden komen uit uiteraard Holland, Australië, Londen, India, Spanje, Ierland, België en Zwitserland. Er zijn 5 Hollanders aan boord. Uiteraard is de voertaal engels maar we hebben soms ook een onderonsje in het Nederlands.
We gaan aan boord. En dan volgt er nog een briefing van wat we gaan doen vandaag. Iedereen stelt zich voor door goedemorgen en de naam te zeggen in de taal van herkomst. Er komen twee mensen van de kustwacht om de situtatie op de boot de controleren. Tijdens deze check moet iedereen zijn zwemvest aan. Ze geven groen licht en we zijn er klaar voor om te gaan. Als we even varen dan gaan de zweterige zwemvesten weer uit. Onze eerste bestemming is een snorkelspot na een half uurtje varen. We plonsen in de zee en zien vooral hard koraal en weinig vissen. Ook is er veel dood koraal. De benaming “Coral Garden” is redelijk overdreven. We klimmen weer aan boord en varen verder naar “Banana Island”. Na anderhalf uur varen zien het we het kleine eiland met zijn witte stranden al opdoemen. Als de boot voor anker gaat dan zwemmen we naar het strand want er is geen steiger. Het bier wordt met een kano van de boot naar het eiland gebracht. Tijdens deze boottocht van 4 dagen is alles inbegrepen, zelfs de alcoholische dranken zoals bier en rum. De meesten hebben op de boot al de nodige koude biertjes naar binnen gegoten. Ergens in het ruim moet dan toch een aardige voorraad bier zijn voor vier dagen. Het is erg heet op het eiland en dan is de beste plaats in het water. Het is heerlijk! We spelen een potje volleybal. Als de verliezers hun verlies hebben verwerkt zwemmen we terug naar de boot. Tijd voor een biertje. We gaan nu naar Coco Island. Het is nog 20 minuten varen. Op dit eiland slapen we in hutjes. We worden met kanos van de boot naar het strand gebracht. Drie kanos peddelen heen en weer. Ook alle daypacks worden op deze manier gebracht. Alle faciliteiten van een bed met klamboe, toilet en douches zijn aanwezig. De drank en het eten wordt ook van de boot naar het eiland gebracht met dezelfde kanos. Het is half acht en het avondeten is klaar! Rijst, Spaanse makreel, gestoofd varkensvlees, gemengde groenten en fruit. Het smaakt prima en we spoelen het weg met een biertje. De kok Jelo en zijn rechterhand Jok-Jok heeft goed zijn best gedaan. Het was een toffe eerste dag. Als elektriciteit via de generator aangaat dan gaat zo’n beetje iedereen naar zijn hut om lekker te slapen.
Dag 10
Iedereen heeft als een blok tropisch hout geslapen. Dat is ook niet zo heel gek na een dag op en in de zee. Het ontbijt is weer heel goed vezorgd en lekker. Alle spullen worden weer naar de boot gebracht en wij gaan ook weer terug per kano. We varen weer. De bestemming is de snorkelspot bij Ditaytayan Island met een, hoe kan ook anders, een wit strand. Na een half uur varen zijn we er en springen we uitgerust met snorkels en vinnen in het water. Het koraal is iets beter dan gisteren. En er vallen ook wat meer kleine vissen te spotten. Het biertje nuttigen we later op het eiland. Dan weer terug zwemmen naar de boot. We gaan twee uurtjes varen naar Aran Beach. Een prachtig strand met heel mooi kleurig koraal. Een mooie snorkelspot met wel wat stroming dus hebben we de vinnen zeker nodig. Terug naar de boot want daar wacht de lunch. Garnalen, kip, groenten, pindasaus en fruit. Helemaal goed. De kok Jelo en zijn maatje Jok-Jok hebben weer uitstekend werk geleverd. Als de luch is binnengewerkt worden de motoren weer gestart om naar een grote rots te varen. Hier kunnen de liefhebbers klifjumpen. Wij doen ff niet mee maar een duik in het zalige water water is meer dan welkom. Terug aan boord…eerst een biertje. Na deze stop is het nog een uurtje varen naar LTC het overnachtingskamp Linapacan Tourist Camp, ook ergens op een eiland. Nadat we onze intrek hebben genomen in onze hut is het de hoogste tijd voor een rum-cola….en nog één! Het is reuze gezellig aan tafel. We doen een spelletje met houten blokjes die als je het niet goed doet, omvalt. Dit spel zal ongetwijfeld een naam hebben maar die weten we niet! En dan worden we door de kok geroepen om te komen eten. Daar ligt een heerlijke vis…a Red Trooper. Met groenten, aardappeltjes en fruit. Het smaakt top! Om deze maaltijd te laten bezinken maken een paar jongens nog een vuurshow. En dan is het bedtijd.
Dag 11
Het is drie uur in de nacht. Het toilet roept. Het regent maar gelukkig is het niet ver. We staan op om half zeven, de vogels fluiten. Eerst koffie en dan een ontbijtje met o.a. knoflookrijst wat we niet opscheppen. Doen we niet vanwege de bekende kegel. Nadat de spullen weer op de boot zijn gebracht volgen wij met de kano. Vandaag doen we 5 stops inclusief het overnachtingseiland. De eerste stop is het bezoek aan het dorp Bulawit…op een eiland 30 minuten varen. Via de loopplank en wat rotsen lopen we de deels ingezakte kade in. We wandelen door de straatjes en lopen weer terug naar de boot. De motoren worden weer gestart en gaan we naar de volgende twee mooie plekjes, beiden mooie snorkelspots. De laatse stop is op het eiland Cagdanao. Hier kunnen we ook weer snorkelen maar de meesten kiezen ervoor om te volleyballen. Het gaat er nogal fanatiek aan toe. Jacqueline snorkelt. Het koraal is prachtig. En ik aanschouw met een rumcola in de hand het volleyballen. Ik heb geen om me in te spannen. Als ik het warm krijg laat ik me in het zalige zeewater zakken. Het spel is gespeeld en na een uurtje is het tijd om naar de het overnachtingskamp….te varen, in nog geen 20 minuten. De eilandjes van vandaag liggen allemaal vlak bij elkaar. Als iedereen weer op het strand is of zwemmend of met de kano dan gaan we eerst maar lekker douchen nadat we onze hut hebben toegewezen gekregen door Jonathan. We schuiven aan aan de lange tafel en nemen een rumcoke. De laatste avond staat in het teken van karaoke. Nog vóór het eten wordt de spits afgebeten door Kanrana uit India. Ze zingt lekker! En dan is het tijd voor het laatste avondmaal. Er ligt tonijn, groenten, kip, varkensvlees, rijst en fruit. Na het eten gaat het karaoken verder maar de animo is minimaal. Er worden een paar liedjes gezongen maar dat is het dan wel. Men geeft er de voorkeur aan om te drinken en te kletsen. Tegen tienen liggen we te bed. Morgen de laatste dag en varen we naar Port Fernando, daar is het einde van een geweldige bootreis.
Dag 12
Na het ontbijt varen we in 20 minuten naar Cobra Island, geen slang te zien….de naam is gegeven omdat de vorm van het eiland lijkt op een Cobra…..met heel veel fantasie geloven het wel. Er wordt gesnorkeld, geluierd en gekletst. Dan naar Takling Island…..ook weer snorkelen en lunchen aan boord. Maar eerst een koud biertje. Het is 13.15 en het vertrek wordt aangekondigd door Sunny die hard op een schelp blaast. Na anderhalf uur komt de eindbestemming San Fernando Port in zicht. We maken ons klaar om van boord te gaan. Er staat al een Jeepney klaar om de groep naar El Nido te brengen. Wij gaan niet mee want we blijven 1 nacht hier in de buurt (Homestay Ermon See View) om morgen naar een ander eiland Daracotan te gaan. Daar blijven we twee nachten om daarna weer richting El Nido te gaan. Het was een geweldige boottocht met fijne en gezellige mensen. De crew deed er alles aan om het ons naar de zin te maken. Alle dagen mooi weer en lekker eten. En de strandjes met het witte zand zijn allemaal idylisch!
![]() |
Cheers |
![]() |
Idylisch |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten