Vandaag gaan we snorkelen bij Pamilacan Island. We worden om kwart voor acht opgehaald maar dat wordt al gauw 8 uur. Ook hier kennen ze de rubberen tijd. De boot ligt aan het strand bij Alona Beach en dat ligt 5 km verder naar het zuiden. Als de auto bij het strand arriveert komt de schipper al aangelopen, een erg vriendelijke man die het niet uit zijn mond krijgt om goede morgen te zeggen. We stappen aan boord en nog steeds heeft hij zijn vriendelijkheid niet verloren door zich niet even voor te stellen en onze naam te vragen. Wat is dat toch met dergelijke mensen. Het gaat om geld en dat is het enige wat telt. Als hij met een lange stok zijn boot van het strand heeft geduwd trekt hij de motor op gang. Volgens onze info is het 2 uur varen vandaar dat het duurder is dan een snorkeltrip dichterbij. Ik vraag hem: “Hoe lang is het varen?”…zijn antwoord zonder die enige vriendelijkheid: “1 uur en 20 minuten en het is goed weer”. Oh ja, vandaar de hogere prijs! Hij trekt…hij trekt nog eens…en ja hoor de motor begint te pruttelen….wat een rotherrie maakt dat ding. Een geluiddemper zou niet misstaan maar we zijn op weg om mooi koraal en schildpadden te zien, daar gaat het om. We naderen het eiland en de motor slaat af. De motor wil niet verder zonder benzine maar gelukkig heeft de schipper een extra kan met 20 liter aan boord. De tank wordt bijgevuld en we gaan weer. We komen aan bij het mooie witte strand en we maken ons klaar. Zonder gids mag hier niet gesnorkeld worden. Er zijn drie snorkelspots en voor iedere spot dient 250 pesos p.p. betaald te worden. We besluiten naar twee spots te gaan. De koraaltuin en de turtlearea. We moeten ook een zwemvest om want ze denken wellicht dat we niet kunnen zwemmen zoals vele lokals. We gehoorzamen netjes en doen een drijfvest aan. We stappen in het kleine bootje van de gids. Hij roeit zich te pletter tegen de stroming in naar een plek waar we schildpadden kunnen spotten. We springen in het water en drijven met de stroming mee. Geen schildpad te zien totdat we er één spotten die gecamoufleerd op een stuk koraal ligt te pitten. Hij of zij wordt wakker en we zien een prachtig exemplaar zwemmend naar de de oppervlakte en weer terug naar beneden. Later zien we ook nog een leatherback met zijn wat rode schild. We zwemmen verder en komen aan bij de Coralgarden. En inderdaad het koraal is echt prachtig. Mijn flippers moeten uit want die kunnen het koraal beschadigen. Geen grote vissen maar wel komen we op diverse plekken Nemo weer tegen. Na twee uur snorkelen vinden we het wel genoeg. We klauteren weer in het bootje van de gids die ons heeft gevolgd en varen naar het strand. Dat was het op Pamicalan Island. We betalen de gids en stappen weer op de boot van onze vriendelijke schipper om terug naar Alona Beach te varen. Onderweg nuttigen wij ons zelf samengesteld lunchpakket….krentebrood met een plakje kaas. We zijn weer terug bij Alona. De schipper helpt ons van de boot en zegt: “Daar verderop is de Mac.Donalds!” Ehhhhh…….we vinden die weeige broodjes helemaal niet lekker, Gijs! We lopen het smalle strand op en krijgen gelijk het Baligevoel. Of je nou op het strand loopt van Seminyak of Canggu of hier….net zo toeristisch alleen het zand is hier wat witter van kleur. Verder o.i. geen verschil. We drinken wat op een terrasje en zien veel Koreaanse toeristen voorbij slenteren. We staan op en gaan. Daar is ie dan….de Mac.Donalds….maar die lopen we gretig voorbij naar de standplaats van de TukTuks. We gaan voldaan terug naar onze stek in Villa Formosa want daar wacht het zwembad. Het was een prachtige zeker geen saaie ochtend. Het is inmiddels vier uur en dat is de hoogste tijd voor onze dagelijkse rumcoke.
 |
Alona Beach |
 |
We gaan aan boord |
 |
De vriendelijkheid zelf |
 |
Op het eiland Pamilacan |
 |
De gids tegen de stroming in |
 |
De Leatherback Turtle |
 |
We denken de Olive turtle |
 |
En daar is Nemo weer |
 |
Lekker!
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten