We zijn neergestreken in de buurt van de haven Port Fernando waar we gisteren zijn afgezet door de boot van Big Dream Boatman. Het is even zoeken maar de open tricycle (gelukkig is het droog) staat al te wachten. We rijden in 20 minuten naar de homestay Ermon See View. En inderdaad het is weer een hut met zeezicht. Het is niet anders, we doen het er maar mee. Het is 17.00 uur en we bestellen Kip Kerrie. Het duurt even, 1 uur en 15 minuten. De traag ogende kokkin moet de boel zeker nog opstarten en tussendoor de kip vangen en plukken. Maar als de schotel eenmaal op tafel staat smaak het prima. Negen uur….vermoeid te bed. Bij het instappen is het weer eens een gevecht met de wapperende klamboe omdat de ventilator erg winderig is. We verplaatsen de waaiert en als we eindelijk in de goede positie liggen vallen we in slaap. De dag kriekt vroeg en begint met een flinke opfrisser middels een bak hemelwater. Maar na een uur komt de zon weer tevoorschijn. Na de internetinhaalslag, vier dagen geen of sporadisch internet, met een stevige mok koffie en na het bloggen wordt de ontbijtomelet met toast op tafel gezet. We vertrekken om 10 uur met een Tuktuk die ons naar de haven Port Tenguiban brengt. Het heeft dus flink geregend en dat resulteert in modder en daardoor blijft de tricycle steken in de barre weg omhoog. We moeten eruit anders komt het driewielige bakkie niet omhoog. Met behulp van de jongen van de homestay die ons achteraan kwam, wordt ie weer in het spoor gezet en kunnen wij onze weg vervolgen. Na een half uur hobbelen zijn we bij de haven. De boot van het resort Ecocamp Dos Playas op Darocotan Island ligt al klaar maar de bootman is zoek. Die is even een snack halen in het winkeltje om de hoek. Daar is ie al. We kunnen aan boord en hij en zijn maatje brengen ons in twintig minuten naar de overkant. We naderen Darocotan Island. We schuren met de boot tegen het strand en komen tot stilstand. Onze bagage wordt door de twee jongens naar onze hut gebracht en wij sjokken door net mulle witte zand erachteraan. Opnieuw een schitterende plek. Snorkelen kunnen we vanmiddag niet, het water is te laag maar morgenochtend wel want dan is het hopelijk hoog water. Het rif ligt 200 meter zwemmen verderop voor de deur. We laten ons in een strandstoel zakken en genieten van het uitzicht over het water. Het is inmiidels vijf uur en de avond komt eraan. De hoogste tijd voor een rumcoke!
 |
| Homestay Ermon See View |
 |
| Port Teneguiban |
 |
| De tuktuk is weer uit de modder |
 |
| De tricycle naar Port Teneguiban |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten