Hoge golven

Het is onze laatste dag op Pulau Hatta. De zee oogt als een pas gestreken laken. Na het ontbijt.....wat weining voorstelt...een plak cake met noomuskaatjam....de snorkels op en naar het rif. We hebben weer prachtige kiekjes kunnen maken. En ineens op een 150 meter van het strand een grote school dolfijnen. Jacqueline is richting de dolfijnen gezwommen maar op een gegeven moment zag ze ze niet meer totdat ze onderlangs haar doorzwommen, We zijn het water nog niet uit of de lucht wordt donkergrijs. Het begint keihard te waaien en niet lang daarna klettert het hemelwater tegen de voordeur. De golven worden hoger en hoger. Inmiddels wordt ook het eten binnengebracht door de familie van Sofian. Dat komt dan goed uit, het is toch hondenweer. En ineens krijgen we bezoek van Gaby en Hemmo. Deze twee Hollanders hebben we al in Neira ontmoet en zijn op een dagtripje naar Hatta. Zeiknat klopten ze aan. "Kom er in en eet maar mee, vis en rijst genoeg". De regen is gestopt en de golven minder hoog. Toch nog maar even proberen te snorkelen maar het zicht was heel slecht. Geen koraal en vis te zien.

Dan maar gezellig aan de koffie, thee en pisang goreng. Om half vijf vond de schipper van hun bootje de golven laag genoeg om weer terug te gaan naar Neira. We zijn blij dat we niet mee hoefden over deze "lage" golven.

Een Butterflyvis

Een grote groep dolfijnen

Gaby en Hemmo verlaten Hatta