We zitten in Penginapan Mandiri in Saparua Kota. We kijken vanaf het achterterras over de balustrade en zien wat we helaas te vaak zien en wat niet willen zien. Hoe vervuilen we ons eigen land? Dit is de werkelijkheid van de achterkant van de Indonesische glimlach. Onbegrijpelijk, ongelofelijk, ongekend smerig maar wel de realiteit!
Het receptiemeisje van hotel heeft zojuist de vloer geveegd en hoppa de zee inDeze jongens maken het nog bonter
Geen opmerkingen:
Een reactie posten