Orang Utan Rimba

21 april, zaterdag

Het is nog heel vroeg maar de vogels laten zich al luid horen. Zelfs de Rhino Hornbill is met zijn scherpe geluiden dicht in de buurt. Helaas laat hij zich niet spotten. De zwarte Hornbill hebben we eergisteren wel gezien. De regent klettert nog steeds ritmisch op het dak van de Klotok. Het valt met bakken uit de grijs samengepakte hemel. Laten we hopen dat de zon nog door gaat breken zodat onze gisteren gewassen shirts nog kunnen drogen. Vandaag varen we terug naar Kumai en dan met de auto naar het vliegveld. Om 15.00 staat ons de vlucht te wachten naar Banjarmasin. 

De Klotok pruttelt langzaam naar het punt waar de Seinkonyer rivier stroomt in de grote Kumai rivier. Bij het verlaten van de plek waar de nacht hebben doorgebracht horen we geruis tussen de bomen. En daar hangt Orang Utan Rimba tussen de takken. Zij komt ons uitzwaaien. Geweldig! We zijn op de grote rivier, steken over en leggen de Klotok aan. We geven de bemanning een hand en stappen met Ari en Chris in een gereedstaande auto. Wij rijden in een klein uurtje naar het vliegveld. We geven ze een hand en een vette schouderklop want Chris is een hele goede gids. Gepokt en gemazeld in de jungle tussen de Orang Utan.

We vliegen met een propeller van Wings Air. We gaan precies om 15.05 uur de lucht in naar Palankaraya met na 30 minuten een tussenstop in Sampit. Daarna nog een keer 30 minuten naar Palankaraya. Hier gaan we in de wacht tot 18.35 voor de vlucht naar Banjarmasin. Tijd genoeg voor een Soto Ayam met rijst.

Ook de vlucht naar Banjarmasin vertrekt keurig op tijd. We landen in de stromende regen. Bij het uitstappen wordt iedere passagier een paraplu aangeboden. Prima service! Bij binnenkomst van het luchthavengebouw lijkt het wel een mierenhoop. Wat een drukte. Het is niet duidelijk op welke van de drie bagagebanden de rugzakken komen. Maar ineens zijn ze daar op een kort bandje in de hoek. We laden ze op een kar en lopen door de menigte naar buiten. Daar is de taxidesk. Voor RP 120.000 naar het Hotel Guesthouse One. De taxichauffeur weet de weg maar wil ons afzetten bij het verkeerde adres maar met Google Maps hebben wij hem geholpen naar het juiste hotel. 

En toen ja hoor......wij zeggen goedenavond en leggen onze boekingspapieren van Booking.com op de balie. Sorry maar we zitten vol. Hebben die gasten onze kamer aan een ander gegeven. Een zware discussie in het Bahasa Indonesia komt op gang want ze spreken geen woord Engels. Wij blijven onze poot stijf houden want we willen een kamer. Het is inmiddels 22.00 uur en wij willen ons gaan prepareren voor morgen en we willen slapen. Mijn stemverheffing helpt en ze hebben nog een duurdere kamer en ze willen dan wel dat we bijbetalen.....maar dat doen we uiteraard niet. No way! Het meisje gaat bellen.....en we krijgen de kamer voor de geboekte prijs. Pfffffff wat een gedoe weer. Inmiddels hebben we met onze gids het programma voor de komende drie dagen besproken. Om negen uur vetrekken we naar Loksado voor een trekking.