Tumingki

Zondag 22 april 2018

Het is kwart voor negen en onze gids Tailah met de chauffeur staan al te wachten. We gaan naar Loksado in het Meratus gebergte. In dit gebied gaan we vanmiddag een trekking door de jungle maken. Onderweg nog even gegeten in een warung in Kandangan. Om half twee waren we op de plek van vertrek van de trekking. Tailah had ons verteld dat we grotendeels over goede paden gingen lopen. Prima want van glibberen en glijden houden we niet. Maar het werd anders. De eerste twee uur lopen we in de stromende regen over verharde paden en over drie wiebelende hangbruggen en door een aantal kleine dorpjes. In één van de dorpjes drinken we thee in een warung. Dan slaan we rechts af en komen op een onverhard pad. Nog niks aan de hand maar dat pad stopte. De gids en de drager Samuel hakten een pad door de dichtbegroeide rimboe. Door de regen is alles spekglad. Er komt geen eind aan. Hij weet heel goed de weg en is helemaal in zijn sas. Wij niet. We gaan het al minder leuk vinden. We lopen zo al vier uur, op en af, klauterend en glibberend. En dat ook nog met een rugzakje van een kilootje of 10. Diverse keren gaan we onderuit maar met de hulp van Samuel komen we weer overeind en gaan verder. Het wordt al donker en we lopen nog steeds in de dichte rimboe. We gaan verder met lampjes op het voorhoofd maar het blijft glibberen. Een uur later bereiken we toch de verharde weg en dan is het nog een half uur lopen naar het Dayak dorp Tumingki waar we slapen in een longhouse. We zijn zeiknat van het zweet en zitten ook nog onder de modder van het uitglijden. We zitten er helemaal door. We worden heel hartelijk ontvangen door de Dayak familie en krijgen thee en een maaltijd met rijst uit de bergen, groente, gebakken ei en tempé. De oudste van de familie is 95 jaar en nog heel vitaal. Hij lult als Brugman. De vrouw des huizes heet DongAma. Dong is de naam en Ama betekent de oudste dochter. We lopen naar de overkant waar het “Longhouse” staat. Hier slapen wij op een een matje. Dat wordt een slechte nacht maar we zijn moe, dat scheelt. Het longhouse wordt niet meer gebruikt om te wonen. Een aantal jaren geleden woonden hier alle mensen bij elkaar. Inmiddels hebben ze elk een eigen huis. Dit Dayakdorp bestaat uit een tiental huisjes die rond het Longhouse zijn gebouwd. Het Longhouse wordt nu gebruikt als gezamenlijke opslag en twee keer per jaar voor de rijstceremonie. 

Voor morgen hebben we het programma kunnen wijzigen. We zouden nog een dag gaan trekken maar daar zien we van af. We hebben er geen zin en het is met die regen te gevaarlijk. Dus gaan we twee uur lopen over de weg naar Loksado en daar gaan we op een bamboevlot raftend in drie uur stroomafwaarts.