Aankomst Jayapura

Dinsdag 16 mei 2017

We komen aan op het vliegveld "Sentani" bij Jayapura wat er verzorgd uitziet. Het is al warm, veel warmer dan vanmorgen in Tamika. De aankomsthal stroomt vol en men gaat op zoek naar de juiste bagageband. Het wordt niet aangegeven van welke vlucht. Er gaat een band draaien dus wij lopen daar naar toe. Er is veel vracht meegekomen uit Jakarta in kleine dozen. Deze gaan eerst op de band. Vele dragers staan al te wachten met een karretje. Dan komen er koffers. Onze rugzakken nog niet, nog steeds niet en helemaal niet. Het zal toch niet waar zijn want de band stopt. 

Wij lopen naar de andere kant, langs een achterafhokje, en zien daar onze rugzakken liggen. Die hebben ze daar buiten de band om neergelegd dat kan niet anders. We laten onze instapkaart zien en mogen onze rugzakken meenemen. We informeren naar Sectie Intel. Daar is de Surat Jalan te regelen. We krijgen te horen dat ze dat al lange tijd niet meer doen.

We lopen naar buiten waar de taxiroepende hectiek erg meevalt. We gaan op zoek naar de uitgang want daar vlakbij is het politiebureau. Ook daar kan je terecht voor de Surat Jalan. Snel gevonden. We worden heel vriendelijk ontvangen masr krijgen ook daar te horen dat we daarvoor naar het politiebureau in de stad Jayapura moeten gaan. Dat is de enige plek. We roepen een angkotrijder en vragen hem de prijs voor een rit naar Homestay Galpera. We gaan uiteraard pingelen en komen uit op RP 180.00 wat zeer redelijk is want het is bijna een uur rijden. De "sopir" hobbelt met 2 personen, 2 grote rugzakken en 2 kleine rugzakken naar HS Galpera. Daar aangekomen worden we heel enthousiast ontvangen door Juli. Een glas water en een kop thee, we kletsen wat. Prima kamer voor RP 290.000 per nacht maar is geen ontbijt dat moeten we zelf kopen in de supermarkt. Er zijn 4 kamers en één grote badkamer. De keuken en ook de koelkast mag door iedereen gebruikt worden.

Juli heeft voor ons keurig op papier gezet hoe we op het politiebureau kunnen komen. Het zijn drie ritten met een angkot (klein busje). Deze busjes hebben diverse kleuren. Elk deel van de stad heeft zijn eigen kleur zoals ook in Ambon op de Molukken. Elke rit kost RP 5000 p.p. Aan het einde van de straat nemen we de eerste angkot. Een witte. Daarna nog een witte en als laatste een groene naar Bank Papua vlakbij het Politiebureau.

We komen daar en we vragen waar het loket voor de Surat is. Gevonden! Maar helaas de persoon in kwestie is er niet en komt rond 13.00 uur terug. Nou dan gaan we eerst maar eten. Gado gado en soto ayam. Daarna terug, even wachten en daar is ie. 

Kopie paspoort, kopie KITAP en twee pasfoto's ieder. Na een half uurtje had hij het voor elkaar. Kosten RP 0,00 Verderop in de straat 10 kopietjes draaien en terug richting homestay met eerst het groene bussie.

Via een supermarkt, met weer die gekleurde angkots. Nog even snel een sim kaart voor het internet scoren en daarna is het mooi geweest voor vandaag. We zijn gesloopt!

Nu is het de hoogste tijd om te rusten voordat we een straat verder op een hap gaan eten. Even later komen we de eigenaar tegen van de homestay. Hij heeft twee tonijnen gekocht op de markt en vraagt of we vanavond meeeten. Dat is natuurlijk niet tegen dovenmansoren gezegd. De gegrilde vis was heerlijk. In het donker want de stroom was uitgevallen. Wij lagen om 21.00 uur te bed in een bloedhete kamer want de plafondventilator kon zijn werk niet doen vanwege de stroomstoring. Morgen weer een dag.