We zijn nog twee dagen op de Bandas. De Pelniboot naar Ambon vertrekt de negende omstreeks middernacht. We nemen onze rust maar we zijn ook aktief. Vanmorgen hebben we de publieke boot naar Lothoir op Banda Besar genomen. Het duurde even voordat de boot vol was. Gedurende de wachttijd hebben we de zwevende en duikende fregatvogels kunnen observeren. Het was even lastig om op de boot te komen want het was erg laag water. Met een volle boot naar de overkant. Nadat we daar op de steiger waren geklauterd zijn we naar het hoog gelegen Benteng Hollandia gelopen. Vanaf dit punt hadden we een prachtig uitzicht op het Gat van Neira. Na een korte break naar de andere kant van het eiland. Hier ligt het strand Pantai Balakan. Na even zitten op een oude boomstam hebben we onze energie gebundeld om terug te gaan lopen naar Waling. Onze zweetklieren maakten al volop overuren, zo erg zelfs dat onze deootjes het moesten afleggen. Absoluut niet okselfris hebben we vanuit Waling de boot terug genomen naar Bandaneira. We zijn niet alleen moe van het lopen en klauteren maar ook van dat geroep naar ons van "Hé mister". Dat hebben we inmiddels al duizenden keren moeten aanhoren. Ook weer vandaag. Het is allemaal heel vriendelijk maar soms zijn we er klaar mee. Op een gegeven moment worden we er zóóó moe van! Vanmiddag doen we helemaal niets en vanavond lekker eten. We gaan op de Spaanse toer want José en Bernadette, onze vrienden van Ibiza, gaan Spaans koken. En daar zeggen wij natuurlijk geen nee tegen.
Het is eb en dan is het lastig om op de boot te komenHet prachtige uitzicht over "het gat van Neira"
De ruïne van het Fort "Benteng Hollandia"
Één van de weinigen die geen "hé mister" tegen ons riep.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten