De ochtend breekt aan om zes uur met het gefluit van de vogels en een Hindoegebed uit de luidspreker in het dorp. Dit duurt gelukkig maar een aantal minuten. De opkomende zon laat zien dat we een prachtige dag tegemoet gaan. Voordat we het ontbijt naar binnen gaan werken doen we eerst een rondje door de prachtige tuin. Maar eerst nog even terug naar gisteravond. Het hotel heeft een restaurant wat niet ongewoon is. Dus wij daar heen om te eten. Volledig verlaten maar één van de twee aanwezige jongens komt naar ons toe en zegt ons dat er hier niet veel te eten valt. Je kent het wel…nasi goreng enzo. Nou nee vandaag ff niet. Hij geeft de hint dat we beter aan de schuine overkant kunnen gaan eten want daar in de warung hebben ze meer op de kaart. Dus wij daar heen. En inderdaad veel gerechtjes op de kaart en de Bintang staat koud en dat is toch ook niet een onbelangrijk puntje. En ook hier niemand te zien behalve het vriendelijke meisje van de bediening. We bestellen twee goudgele rakkers in een groen flesje van glas en twee bordjes….één met Cordon Bleu en de andere met kebab. Het duurde even….niet erg…mooi de tijd om te genieten van het biertje. Het eten smaakte ook goed. Tijd om af te rekenen. Het is duidelijk crisis hier op alle fronten want er is zelfs geen wisselgeld. We moeten nog RP 30.000 terug krijgen maar het is er niet. “Laat maar in de pot want we komen morgen terug….dan is het eerste biertje al betaald”.
Het prima ontbijt hebben we om negen uur achter de kiezen en dan is het tijd om de “Naikies” aan te veteren en te gaan lopen naar de “Jembatan Kuning”. Het is niet erg ver…2,5 km en we zien we de brug al hangen over de rivier. Een brug die voor de lokale mensen belangrijk is omdat ze anders niet over de rivier kunnen van de ene naar de andere Desa. En dan zou je denken dat zo’n ding goed wordt onderhouden. Nou nee niet echt. Eigenlijk helemaal niet. Wij weten uit ervaring dat het woord “onderhoud” moeilijk te vinden is in het Balinese woordenboek. Het likkie gele verf is van de vorIge eeuw en de planken worden pas vervangen als ze verrot zijn. Zolang ie hangt dan hangt ie en wordt er gebruik van gemaakt. We lopen wiebelend naar de overkant waar de volgende motor al staat te wachten. Deze brug doet ons denken aan onze trek door de Baliemvallei op West Papua. Vlakbij de brug lopen we over een dijkje het rijstveld in en we vervolgen onze weg over nog meer van die sawadijkjes. We komen twee keer iemand tegen en dat is het. Verderop zijn een aantal vrouwen rijst aan het slaan en ik loop er naar toe voor een praatje en om het slaan ook te proberen. Ik neem wat foto’s en we gaan weer. We worden nagewuifd door deze aardige vrouwen en we vervolgen onze “hike” door de sawas. Het is slingeren en klimmen om via een betonnen brug over een kleine rivier bij de weg te komen. Doorgezweten kopen we een flesje drinken bij een warung. Verderop staan een paar verlaten stoelen langs de weg, dat is een mooie plek voor een drinkbreak alvorens we teruglopen naar het hotel. Een mooi moment om een verkoelende duik in het zwembad te nemen en een bordje nasi met toeters en bellen te eten in een warung in het dorp. De middag is gereserveerd voor de siesta en een paar lees-en bloguurtjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten