Het was me het dagje wel. Onze tweede vaccinatie van de Astra Zeneca prik staat gepland op drie maanden na de eerste prik op 23 mei jl. Dus 23 augustus a.s. de tweede maar we willen eerder geprikt worden. We kunnen het maar weer achter de rug hebben in deze slechte tijd met al die toenemende besmettingen. Vorige week wezen informeren of het eerder kan en dat was geen probleem. Dus wij om 07.00 uur naar de priklocatie in Negara. We komen daar en er zitten al mensen te wachten. Tegelijk met ons komen er nog meer maar de dokter begint pas om 08.00 uur te prikken. Mensen staan in de wacht totdat er een stapel blauwe plastic stoeltjes naar buiten wordt gebracht. Snel een stoeltje pakken en gaan zitten. Het is tegen achten als er ook een aantal tafeltjes met rode stoeltjes worden klaargezet voor de medische crew. Wij weten dat aan het eerste tafeltje vanaf de straat de “administrateur” aan het werk gaat. De man komt aangerold want hij zit in een rolstoel. Het eerste wat hij doet is dat rode stoeltje aan de kant zwiepen zodat hij fatsoenlijk zijn doosje met stempels e.d. op “zijn” tafel kan zetten. Hij zet zijn rolstoel op de rem en begint met zijn werkzaamheden. Hij pakt een stapel kleine briefjes waarop een ieder zijn naam, registratienummer en telefoonnummer moet invullen. Vele wachtenden staan op om zo’n papiertje te bemachtigen. Als aasgieren duikt men op de administrateur die stoïcijns de briefjes uitdeelt. Wij graaien ook, zo brutaal als een Balinees, mee. We vullen het snel in en geven ons vaccinatiebewijs (zonder NIK nummer) van de eerste prik, terug aan de administrateur. Ik wil terug gaan zitten en….weg is mijn blauwe stoeltje maar ik had de dader gelijk in het vizier en dus gaf hij ‘m terug. Degenen die geen pen bij zich hebben die hebben pech en moeten ff wachten totdat iemand ze een pen geeft. Wij zijn de eersten en worden al snel afgeroepen voor de bloeddrukmeting. Daarna mogen we naar binnen waar één prikkamertje is met één dokter en dat is de prikker van dienst. Dat wordt voor velen een lange dag. Jacqueline is als eerste en net voordat de naald in haar bovenaan verdwijnt kijkt de dokter nog even op het vaccinatiebewijs. “De datum is te vroeg”, zegt ze. Er moet minimaal acht weken tussen zitten. Duidelijke misinformatie en dus gaat de prik niet door. Eind van de maand gaan we terug. In de tussentijd kunnen we ons NIK nummer alsnog regelen want zonder dit registratienummer wordt er geen definitieve vaccinatiekaart met de QR-code afgegeven. Binnen Bali is dit geen probleem maar zouden we we het land willen verlaten kan dat niet zonder QR-code. Om een NIK-nummer (zeg maar: Burgerservicenummer) te verkrijgen moeten er een aantal documenten afgegeven worden op het Kantor Dukcapil voor de aanvraag van de SKTT (Surat Keterangan Tempat Tinggal). Daar zijn we al eerder geweest en ze vertelden ons toen dat we ook een Politieregistratie moeten overleggen. En dat was op 23 mei een probleem want dat vond men bij de Politie een lastige. Ik heb mijn goede vriend de politiecommandant gebeld die momenteel in Semarang op Java is en die heeft gelijk iemand op het politiebureau in Negara geregeld die dit briefje kan maken.
Morgen weer een dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten