Eerst koffie in een shoppingmall en dan terug naar het metrostation Wan Chai om daar aan de andere kant, uitgang A3, op de tram te stappen. Alleen op Hongkong-eiland rijden deze dubbeldekkers. Dit is duidelijk een overblijfsel uit de tijd dat Hongkong nog een Britse kolonie was. Ook de bussen zijn bijna allemaal dubbeldekkers. Een rit met deze tram is een goedkope manier om een groot deel van Hongkong-Island te zien. Voor HK$ 2,30 (30 eurocent) per ritje. We zijn uitgestapt in de wijk Sai Ying Pun want daar zit een man die nog met de hand DimSum mandjes maakt. De toko van Tuck Chong Sum Kee Bamboo Steamer Co. hebben we snel gevonden. Degene die de "steamers" maakt werkt vandaag helaas niet. Leuke winkel met allerlei maten "steamers" en amdere bamboodingetjes.
Het is tijd om te eten, onze magen knorren. Het is in Hongkong niet moeilijk om een eergelegenheid te vinden. Het lijkt wel of ze hier de gehele dag honger hebben. Het krioelt van de eettentjes en bakkerswinkeltjes met lekkere broodjes en taartjes. We zijn de eerste de beste eettent binnengestapt en hebben ons tegoed gedaan aan rijst met een bak garnalen en een stuk vis in één of andere gele saus. Het smaakte prima.
Het js inmiddels iets na twee uur. De voetjes en het lijf gaan protesteren. "Hé, daar hangt een bord met "massage". Dat komt zeer gelegen. Wij de trap op en we duwen tegen een deur waarvan wij denken dat het de massageplek is. En inderdaad een vriendelijke vrouw en een vriendelijke jongen laten ons vriendelijk binnen. Het was even moeilijk uitleggen wat we willen omdat ze geen woord Engels spreken en wij geen woord Chinees. Maar met handen en voeten kom je ver in deze wereld. Henk een voetmassage en bij Jacqueline werden nek en schouders stevig onder handen genomen. Na het afrekenen gingen we als nieuw naar buiten richting het metrostation op weg naar het hotel om daar weer onze rust te nemen en ons te prepareren voor het avondeten in ons favoriete restaurantje "One Dim Sim".
 |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten