de ratelaar

We schrijven midden op d'n dag. Het is rond één uur en we loggen in op een weersite. We vergelijken deze temp. met ons weerstation want we geloven het niet echt. Zesendertig graden met een gevoelstemp. van 51 !! graden.
Het was ons al opgevallen dat de eerste zweetdruppels op het voorhoofd zich vanmorgen nestelden tijden het tandenpoetsen. En dat is niet gewoon want normaliter voelen we dit een uurtje ofzo na het ontbijt of bij de eerste inspannende handelingen. De ventilator maakt overdag overuren en 's avonds, een uurtje voor het slapen gaan, drukken wij op "on" van de airco. Slapen doen we zonder de AC want met kippevel op het lijf wakker worden is ook niet alles. En daarbij is een snotneus de volgende dag ook niet echt welkom.
Zoals vaak geschreven rijden wij altijd door de rijstvelden naar Negara. En dan zien we allerlei werkzaamheden die met die goddelijke korrel te maken hebben. Ook diverse werktuigen en andere apparaten zijn te spotten. De huiskamervraag is wat er op bijgaande foto gekiekt is?
Het is een vogeltjesuitderijstveldenwegjaagratelaar....... Volgens onze Sanurese vrienden Leo en Anjo hadden we vroeger ook zo'n ding (knijper en een stuk karton) op onze fiets tussen de spaken.... in die tijd kregen we ook houten blokken op de trappers want een fiets kreeg je op de groei. Maar ook dat is toch al weer een tijdje geleden! Niet alleen zo'n inventieve rammelaar wordt gebruikt maar ook de ouderwetse katapult. Er staat dan iemand, meestal een vrouw, de gehele dag aan de rand van het rijstveld te schieten.De vogeltjes schrikken en komen weer terug! Wat zal die mevrouw een lamme arm hebben aan het eind van de dag.