Pertamina Indonesia

De fossiele brandstof in indonesie

Het is zondagmorgen 05.30 uur, 29 graden outside en het is hoog water dus een strandwandeling zit er niet in. Dan maar over de weg. We zitten midden in de warmste periode van het jaar en dat is voelbaar maar ik ga toch een ommetje maken terwijl Jacqueline van haar mandje blijft genieten. Het wordt zwaar zweten dat weet ik nu al. Voordat ik vertrek meet ik nog even de temperatuur van het zwembadwater, voor de “verfrissing” als ik na 2 1/2 uur weer terug ben. 36 !! graden celcius. Ik loop een klassiek rondje waarbij ik zeker weet leuke mensen te ontmoeten. Ik kom ook langs de Pertamina (tankstation). Dat doet me denken aan de fossiele brandstof. Er zijn twee soorten benzine en diesel. Ik beperk me nu tot de benzine. Naast de Pertalite is er de Pertamax. De Pertalite is gesubsidieerd en kost overal in gehele land RP 10.000 (55 eurocent). Met de motor kan iedereen dit tanken maar met de auto heb je QR code nodig die alleen verstrekt wordt aan personen met een Indonesische ID (KTP). Wij hebben deze ook. Op de QR code staat ook het kenteken van de auto dus er valt weinig te sjoemelen zou je denken. Dan is er ook de vrije Pertamax (RP 12.100 tot 12.400) dus deze prijs kan per pomp iets verschillen, niet veel. (Prijs ongeveer 65 eurocent per liter). De Pertamax heeft ook een betere smering zegt men maar de meesten rijden op Pertalite omdat dit het goedkoopste is. Er zijn uitzonderingen zoals mijn motor de Yamaha XMax 250. Hiervoor wordt geadviseerd Pertamax te tanken. Het verhaal van de benzine is saai daar ben ik het mee eens maar het heeft ook een een erg leuke kant. Men verkoopt de benzine ook aan de warung in glazen flessen. En het aardige hiervan is dat de flessen in een etagère staan die soms opgeleukt is. Maar hoe komt men aan de Pertalite? Naar de pomp en een jerrycan voltanken is niet toegestaan. Alleen tanken direct in het voertuig. En toch verkoopt men het voor een meerprijs van 2.000 roepia per liter. Men past de oude truc toe met een slangetje en zo de benzine over te hevelen van de motor of auto in de fles. Men rijdt gewoon een paar keer naar verschillende pompen in de omgeving. En zo ontstaat er een bijverdienste van een dubbeltje per verkochte liter. Alle kleine beetjes helpen, zeker bij de lokals in de dorpjes. 

Het is inderdaad heet en het lichaamsvocht druipt van mijn voorhoofd terwijl mijn rug doordrenkt aanvoelt. Ondanks de hoge temp van het zwemwater is het toch heerlijk om even de arm-en beenspieren op een andere manier te treiteren. Ik trek mezelf uit de pool want Jacqueline roept dat de koffie met de zondagse appeltaart klaar staat. Heerlijk!