Cambodjaanse beenruimte

 Dag 34,

Wat was dat gisteren genieten vanaf de tweeentwintigste! Het appartement is erg gehorig, voetstappen, gebonk en gepraat en dat midden in de nacht. Vanmorgen hadden we geen wekker nodig, dit werd overgenomen door honden en hanen. Al met al een nacht met hobbels. Na het zelfgemaakte ontbijtje om zeven uur naar beneden want we hebben afgesproken met een tuktukmannetje dat hij ons op komt halen. Om vijf over zeven geen mannetje, nou dan weten we het wel want die gasten zijn altijd te vroeg. We zijn naar de weg gelopen en daar een andere tuktuk aangehouden. Hij heeft ons naar het kantoor van Virak  Buntham Express (VET) gebracht. Hier vandaan vertrekt om 08.15 de bus naar Bangkok. We vertrekken op tijd maar de bus heeft Combodjaanse zetels en beenruimte en dat is echt aan de krappe kant maar het is ook wel weer de charme van het reizen zoals ook de bizar slechte weg in Cambodja. Vanaf Sihanoukville tot aan de Thaise grens was het stuiteren tussen de stofwolken en dat zes uur lang. Bij het grens checkpoint in Koh Kong worden we gedropt. Te voet een stukje verder om Cambodja uit te stempelen. En dan schuin naar de overkant. Daar een formulier invullen voor het nieuwe Thaise visum. Dan passeren we een schuifhek waar ons paspoort wordt gecontroleerd. We mogen doorlopen weer schuin naar de overkant. Het lijkt wel zigzaggen. Hier bijn de Immigratie van Thailand krijgen we ons gratis Thaise visum. We zijn weer terug in Thailand. Tegenover de 7-Eleven supermarkt staat onze witte minivan al klaar om ons naar Bangkok te brengen. We zijn met z’n zevenen. Een reis van 6 uurtjes maar deze bus is prima met fijne stoelen en voldoende beenruimte. We verlaten de grensplaats en rijden over een goede vierbaansweg richting Bangkok. Wat een verschil met de wegen in Laos en Cambodja. Om 09.00 zijn we in Bangkok. We worden gedropt bij Koasan Road en dat is niet conform het ticket. Het ligt 4 km uit elkaar. We protesteren maar blijkbaar is de chauffeur moe en zegt: “neem maar een tuktuk”. Iedereen stapt uit en gaat zijn weg. Wij hebben bewust een hotel geboekt vlakbij de dropplaats volgens het ticket. Dus nemen we na eerst wat Thaise Bath te hebben gepind, een tuktuk naar ons hotel Wij laten de naam van het hotel “Top High Airport Link Hotel” duidelijk zien en de driver knikt dat hij het weet. We maken een prijs van 200 Bath. We rijden weg en een paar km verderop stopt hij bij het treinstation. “Het hotel ligt achter het station, dat is voor mij te ver dus ga maar verder lopen”. Dit is weer typisch Azië! Niet weten waar het hotel ligt en dan toch ja zeggen. We stappen uit na enige discussie en betalen niets en we lopen naar een taxi op de hoek van de straat die ons keurig voor 300 Bath voor de deur van het hotel afzet. Dus het ging weer lekker vandaag. Eerst een rotweg door Cambodja in een rotbus en dan worden we gedropt op een niet afgesproken plaats. Maar we komen er altijd! Wat ons ook is opgevallen dat en de buscauffeur van de Cambodjabus en de minivan chauffeur verre van vriendelijk zijn. En bij de minivan moet alles snel snel, zoals toilet, instappen en ook als we eten kopen bij een stop. Dat begint al bij het vertrek vanaf de Thaise grens. We hadden amper tijd om een broodje te kopen want we moesten snel weg. 

We stappen de taxi uit en we worden gelijk heel vriendelijk geholpen met onze bagage. En zo hoort het ook! Ook de receptie heel vriendelijk. Onze kamer ligt op de vijfde verdieping. We lopen nog even naar de 7-Eleven winkel en kopen twee flesjes bier. Na dit slaapmutsje vallen we vermoeid in slaap op de harde bedden maar dat deert ons niet. 

De bus naar de Thaise grensplaats Koh Kong

Cambodjaanse beenruimte

De minivan vanaf de grens naar Bangkok

Bangkok