Met de schrik in de benen

Afgelopen maandag hebben we onze Toyota Rush genomen voor een drietal dagen "ertussenuit". Rond het middaguur vielen we op de klep van onze vrienden Leo en Anjo in Kesiman, vlakbij Sanur gelegen. Na de lunch hebben we vriendin Henny opgehaald in Hotel Sanur Beach. Zij geniet van haar vakantie op Bali. Een mooie gelegenheid om met zijn allen bij The Harvest Patissier aan de Sunset Road in Kuta  een kop koffie met een overheerlijk taartje nuttigen. Een gezellige plek vol met lekkere dingen. Na de koffie heel even shoppen en daarna naar De strandbar La Plancha in Seminyak. Op het strand samen hangend in een zitzak met een koude consumptie. Normaliter is het hier genieten van het vlakke strand, de prachtige horizon met de ondergaande zon. Maar nu was het anders. Geen zon, hoge golven, veel wind en opkomend water zodat zelfs de zitzakken vlakbij de waterlijn ervandoor gingen de zee op. Na een klein uurtje was het daar mooi geweest. Inmiddels weer tijd om wat te eten. Tijd voor een pizza in Sanur. Niet slecht in de door Leo en Anjo pas ontdekte Pizzeria. We hebben Henny weer afgezet in de buurt van haar hotel.....de avond valt. We sluiten af met zware oogleden, maar nog wel even het nieuws via internet bekijken. Morgen weer een dag. De dinsdag staat in het teken van vroeg opstaan, de wandelschoenen aan om een wandeling te maken door de rijstvelden in de buurt ban Tegallalang. Henny komt met de taxi en klopt aan net voor half negen. In de auto naar de buurt van Ubud. Een prachtige wandeling. We gaan uitrusten in Cafe Dewi met het prachtige uitzicht op de rijstterassen. Zo...de koffie is gedaan dan gaan we nu maar lunchen in warung Kedai D'Sawah. Een heerlijk plek opgesierd met veel schitterend bloeiende orchideeen. Het eten was prima, goed gesmaakt. Terug naar huis.......de dag zit er bijna weer op. Henny terug naar hotel en wij in de relaxstand. Het was een lekkere dag. Het is woensdag maar de dag begint niet zo als alle andere dagen. We worden opgeschud door een aardbeving van 5.6 op de schaal van Richter. Terwijl Anjo paniekerig de straat oprent, blijven wij nuchter en verbrouwereerd om ons heen kijkend met trillende benen ter plekke. Het water golft in het zwembad....de overkapping rammelt en het huis schudt heen en weer. Na een twintigtal seconden in het weer voorbij......geen schade aan mens, dier en huis. We ontbijten nog met de schrik in het lijf en gaan daarna weer naar huis, naar Yehkuning. Ook hier is de beving gevoeld...maar ook hier geen schade.