Na een kleine wandeling en een kop thee manis weer in de motorbecak naar Fort Rotterdam want daar liggen de voetstappen van de Hollanders.
We zijn weer eens een keer geconfronteerd met het altijd JA zeggen. Dit is blijkbaar een Aziatische afwijking. Wij vroegen aan de becakcoureur of Fort Rotterdam kende en of ie daar ons heen kon brengen. En natuurlijk zei ie "ja". Ingestapt en op een gegeven moment stond ie stil voor een hotel. "Ja maar beste vriend dit is Fort Rotterdam niet". Hij zei "dat klopt maar ik mag niet verder van de politie". Het blijkt dat gemotoriseerde becaks niet mogen rijden in dat deel van de stad. De fietsbecaks wel. Inmiddels waren we al een uur verder en dus hebben we het laatste flinke stuk maar gelopen.
Fort Rotterdam is een bolwek van Hollanders uit de VOC tijd. De gebouwen zijn mooi gerestaureerd. In het Fort liepen diverse groepen schoolkinderen en natuurlijk wilden ze allemaal met ons op de foto.
Na dit bezoek begon de maag te rammelen en hebben we op straat een Soto Ayam gegeten. Voor RP 15.000 incl. water en kroepoek. Handje omhoog en in een pete-pete gestapt. Dit is een kleine minibus die je overal in de stad naar toe brengt voor RP 5.000 per ritje. Dit exemplaar was er weer één uit de gammele doos. Onderweg viel ie nog een keer stil maar even twee draadjes tegen elkaar en de motor liep weer. De late middag en de avond hebben we gereserveerd voor onze broodnodige rust. Morgen vroeg laten we Makassar voor wat het is en gaan we naar het zuiden en blijven een paar dagen in Bira.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten