Met de taxi naar het busstation 10 km verderop en dan in een Kijang. Dit "busje" wacht net zo lang tot ie vol is en dat is met z'n twaalven als sardientjes, met tomatensaus overgoten, op elkaar gestapeld zonder airco. En dan 6 uur hobbelen naar het eindpunt met ook nog een overstap in Bulukumba.
Nee..nee..deze keer effe niet...dus dat hebben we niet gedaan. We hebben Leo gebeld of ie wat voor ons kon regelen.
Uiteraard geen probleem. We hebben een minibusje met chauffeur samen voor 7 dagen gehuurd. Hiermede voorkomen we niet alleen het sardientjessyndroom maar ook het probleem van het verdere vervoer naar Tana Toraja in het midden van Sulawesi. Vanuit Bira naar dat deel van het eiland gaat er geen openbaar transport. Dat kan alleen met een privéauto en dan is een huur van 7 dagen voordeliger en ook een stuk prettiger. En hij heeft ons tips gegeven die niet in de boeken staan. Om 8 uur vanmorgen stond "Joni de driver" klaar met zijn minibusje.
Via Takalar, Jeneponto (hier vangen ze zeegras en dat drogen ze voor de parfumindustrie) Bantaeng en Bulu Kumba zijn we in 6 uurtjes naar Pantai Bira gereden. Het guesthouse Salassa hadden we al via internet geboekt maar dat was achteraf niet nodig want we waren de enigen. Ook Johnny heeft een bedje hier geregeld. Het is basic. Een goed matras, koud water, een ventilator en incl. ontbijt voor RP 100.000
Dit Guesthouse staat bekend om zijn lekkere eten dus dat gaan we vanavond maar eens uitproberen.
Morgen gaan we een halve dag met Joni rondtoeren en de middag gaan we gebruiken voor het opdoen van de vitamine Z op het strand. We blijven in Bira 4 nachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten