Gisteren zat ik voor de platte buis om naar de voorlaatste etappe van de La Vuelta - de ronde van Spanje - te kijken. Het commentaar bij de NOS werd verzorgd door Mart Smeets en Maarten Ducrot. En Smeets is één van mijn favoriete sportverslaggevers en schrijvers. Ik vind het prachtige hoe hij een onderwerp of iemand kan belichten of omschrijven.
En dat doet hij dan meestal tijdens een saai stukje in de koers.
Zoals ook gisteren toen hij aan "professor" Maarten Ducrot, die veel weet, vroeg of hij de bijnaam wist van de renner met rugnummer 181. Ducrot zweeg en Smeets vertelde.
Tijdens één van de beklimmingen spartelde zomaar een renner met dat rugnummer door het beeld van de camera. Hij viel op door zijn geringe lengte van 170 cm en een vedergewicht van 55 kg. Het was Joachuím Rodriguez Oliver, geboren op 12 mei 1979 te Parets del Vallès. Wie? nou gewoon! Rodriguez..... een aardige renner, niet dé top. Maar toen Mart Smeets zijn bijnaam verklapte dacht ik: dát is een leuke!
"EL PURRITO "
-het sigarenstompje-
omdat ie zo klein is.
Zijn profdebuut maakte Rodríguez op 1 september 2000, toen hij als stagiair begon bij ONCE-Deutsche Bank. Rodríguez reed daarna nog 3 jaar voor de ploeg en won onder andere een etappe in Parijs-Nice.
In 2004 ging hij naar Saunier Duval-Prodir. In zijn eerste jaar voor deze ploeg won hij al het eindklassement van deCatalaanse Week en een jaar later vulde hij zijn palmares aan met de klassieker Subida a Urkiola en het bergklassement in deRonde van Spanje.
In 2006 ging hij naar Caisse d'Epargne, waar hij in maart al een etappezege in Parijs-Nice behaalde. In het bergklassement van die ronde eindigde Rodríguez als derde en ook in de Klasika Primavera van dat jaar eindigde hij als derde.
2007 was een uitstekend jaar. Zo pakte hij de nationale titel op de weg in Cuenca. 2008 bracht een uitstekende Giro, waar hij zeer aanvallend reed en uiteindelijk 17e in de eindrangschikking werd. Rodríguez won dat jaar ook een etappe in Tirreno-Adriatico op de zeer steile Monteluppone, een klim met percentages van 20%. Ook reed hij zijn beste Vuelta waar hij 6de werd, één plaats lager dan zijn kopman Valverde. Rodríguez pakte mooie ereplaatsen mee in de Waalse Klassiekers met een 8e plaats in zowel Luik-Bastenaken-Luik, de Waalse Pijl en de Amstel Gold Race. In 2009 won hij opnieuw de etappe met aankomst op Monteluppone in de Tirreno en werd hij maar liefst 2e in Luik-Bastenaken-Luik. In het najaar won Rodríguez een etappe in de Ronde van Burgos. Op 10 augustus 2009 werd bekend dat hij volgend seizoen naar Team Katusha verkast. Op het einde van het seizoen 2009 werd Rodriguez nog 3de op het WK 2009.
In 2010 maakte hij indruk in zijn eerste seizoen bij Katusha, hij was goed op dreef in de etappekoersen met een 6e plaata inParijs-Nice, een 3e plaats in de Ronde van het Baskenland en winst in het eindklassement van de Ronde van Catalonie. Ook werd Rodriguez 2e in de Waalse Pijl en 9e in de Ronde van Zwitserland. Hij maakte in 2010 zijn debuut in de Tour en won de zware 12e etappe in Mende door niemand minder dan Alberto Contador te verslaan in de sprint.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten