Dag 10
Gisteren toen we vertrokken uit het zeer fijne hotel Seacruise zeiden we het nog tegen elkaar: “Dit kan alleen maar slechter”. We zijn nu in Andong in het Happy Q Motel en inderdaad het is minder, veel minder. Van het ene uiterste naar het andere uiterste. En het verschil is maar 15 euro per nacht. Dat “Happy” kunnen ze beter weglaten. De bedden zijn keihard met het verpakkingsplastic vanaf de fabriek nog om het matras onder het schone hoeslaken. Het is nogal zweterig omdat het matras niet ventileert. Bij het omdraaien wordt er een krakend geluid geproduceerd. En bij het opstaan genereren de uitstekende delen zoals heupen, knieen en schouders enige pijnscheuten die gelukkig weer verdwijnen na een warme douche. Ik ben nogal een lichte slaper en dus gevoelig voor omgevingsgeluiden en die waren afgelopen nacht dichtbij, heel erg dichtbij. Conclusie: slecht geslapen. Het ontbijt doen we in het koude “Cafe” in de parkeergarage. De ontbijtruimte is ook de fitnessruimte, opslag en kantoor. Twee geroosterde witte bammetjes en een gebakken ei. Geen boter en geen zout. En uiteraard twee soorten jam als beleg. De koffie is niet te haggelen want die is gezoet uit een zakje. Maar we hebben onze eigen Nescafe, ook in zakjes, en een paar stukjes kaas. Na het ontbij gaan we er op uit. We lopen naar de Sin Market en stappen daar op de fraaie bus 210 naar Hahoe Folk Village. Het is een uur rijden naar deze Unesco werelderfgoedlokatie en een levend museum uit de Joseon Dynastie. Het is fijn wandelen door dit leuke openluchtmuseum. Het weer is prachtig. Fris met een zonnetje. Na twee uur hebben we het gezien en gaan terug naar de bus. Wat ons is opgevallen bij de bushaltes dat er veel vrouwen op het wachtbankje zitten te ouwenelen en niet de bus nemen. Inmiddels weten we waarom. Toen wij vandaag bij een halte moesten wachten gingen we even zitten op het bankje. En wat bleek…..het bankje is verwarmd en dus daarom zijn die vrouwen daar niet weg te slaan. Gezellig kletsen met een warme kont. Wat wil je nog meer als je net van de koude markt komt. Wij stappen op de dezelfde bus als heen naar de Wolyeorggyo Bridge, de langste wandelbrug van Zuid Korea (387 meter lang). We stappen uit op een bushalte aangegeven door de Naver app. De Google Maps van Korea. Maar dit is nog wel 3 km verwijderd van de brug. No problem…we gaan wandelen want het is prachtig weer. Maar na een kilometer worden we verwezen de snelweg te nemen en dat is uiteraard niet de bedoeling. We staan bij een afslag en daar komt een auto. De dame achter het stuur stopt en draait haar raampje open. We vragen de weg en ze zegt….”stap maar in dan breng ik jullie naar de brug”. Helemaal geweldig. Wat een aardige mevrouw. We zijn verrast door de schoonheid van deze houten brug en de nog schitterende herfstkkeuren van de bladeren aan de bomen langs de oever van de rivier. We wandelen daar in de buurt totdat de zon ondergaat voor mooie plaatjes. Dan eerst maar een Jjimdak kipschotel eten (gestoofde kip met aardappel, glasnoedels en groente in sojasaus) want het het is nog niet donker ook voor de mooie kiekjes. De bus terug naar de Sin Market in de buurt van het hotel gaat om half zeven. We moeten wel even wachten…helaas dit bankje is niet verwarmd. Om half acht zijn we na een prachtige dag voldaan terug in het hotel. Nu eerst lekker een warme douche en hopelijk lekker slapen en dan morgen met de trein naar Gyeonju.
 |
| Vrouwen op het verwarmde bankje |
 |
| In de fraaie bus 210 |
 |
| Hahoe Folk Village |
 |
| Een bewoner van Hahoe Village |
 |
| Hahoe Village |
 |
| De Woryeonggyo Bridge |
 |
| Prachtige herfstkleuren langs de oever van de rivier |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten