Het is half zeven. Een mooie tijd voor het ontbijt in Hotel Aston. Het ontbijtbuffet is enorm uitgebreid en allemaal lekkere gerechten. Werkelijk top! We pakken de koffertjes en bellen een Grab om naar de haven te gaan. Hier vertrekt de Bahari Expres naar Rote. We zijn er…en er staat al een rij mensen te wachten om een kaartje te kopen. Het loket gaat om 08.00 uur open en wij lopen langs de rij naar het loket. De mensen kijken verbaasd en zeggen niks. Het hoort erbij maar flink voordringen is hier de beste manier om niet lang te hoeven wachten en zo denkt iedereen er over. Ik steek mijn lange armen met onze paspoorten en geld onder het loket door en kijk aan de zijkant want het raampje is te laag of de mevrouw het aanpakt. Gezien dat mijn armen langer zijn dan van de Indonesiërs pakte ze als één van de eersten keurig aan wat ik haar aanreik en zodoende hebben we snel de tickets. RP 148.000 pp. Doe je dat niet dan sta je er morgen nog en is de boot weg.😀 We gaan zitten in de wachtuimte. Echt een ruimte om te wachten…wachten…wachten. De vertrektijd is 09.00 uur maar de snelle schuit vertrekt pas om 10.15. Het is twee uur varen. Het is ijskoud aan boord. De AC staat flink te blazen. Dit is geen verrassing want het is altijd koud in een boot en in een trein. Ze doen er ons geen plezier mee. We zijn er…dus kunnen we even ontdooien. De vaart heeft 2 uur en 15 minuten geduurd….wind tegen zeker. Het duurt hier altijd langer dan aangegeven. Wij weten niet beter. Op de kade staan ze te wachten….de transportmannetjes. We regelen een auto voor RP 200.000. Het is vijf kwartier rijden naar Loedi Bungalow. Een prachtig resort aan het strand waar we de enige zijn. Hier blijven we vier nachten. Vandaag verder in de relexstand en morgen zien we wel maar de onderwaterwereld roept dat is zeker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten