Het is half zes en de oranje gloed van de opkomende zon penetreert onze bungalow. Het is een open houten huisje met veel kieren zodat de warme straling gemakkelijk ons bed kan bereiken waardoor wij wakker worden. Het wordt er niet koeler op maar de plafondventilator verjaagd de ochtendwarmte. Desalniettemin voor ons een mooi moment om uit de veren te komen, de tandjes te poetsen en onze wandelschoenen aan te trekken want een ochtendwandeling doet de scharnieren van het lijf weer wat versoepelen. We lopen richting het dorp. Aan beide zijden van de weg staan huizen gebouwd op de lokale manier en dat is vrij schamel. Iets verderop is de ijzervlechter erg druk geweest met de voorbereidingen voor een nieuwe kerk. Bij navraag werd me duidelijk dat de huidige kerk te klein is. De kerk puilt hier uit op zondag dat moet een priester in Holland toch tot enige jaloezie drijven. Na een verfrissende douche is het tijd voor het ontbijt. Een deceptie! Het is zeer slecht. Gisteren werd ons nog een roerei voorgeschoteld met een kleine geroosterd bammetje, een tweede moesten we vragen, maar vandaag is het echt niet veel. Op een bord een stapeltje kleine pancakes en een beetje fruit. Om de pancakes van iets te voorzien een bijna leeg potje jam en een flesje honing. Er werd niet gevraagd thee of koffie…nee er werd gewoon een pot koffie neergezet. Omdat wij na twee van de pannekoekjes vroegen wij of ze wellicht ook wat brood hebben. “sorry dat is op!”. Habis! We hebben het over resort van 1 juta (65 euro) per nacht incl. ontbijt en dan mag je toch wel wat verwachten zou ik zo zeggen. Een aantal dagen geleden waren we in Hotel Aston voor een kamerprijs van nog geen RP 500.000 (32,50 euro) incl. zeezicht en een geweldig ontbijt. Hier lopen drie meisjes en het heeft geen enkele zin om tegen hen te klagen. De manager/eigenaar is nergens te zien. Het is zo vreselijk jammer want de bungalows zijn top en het strand is mooi en dan zo’n hopeloze service. Een lunch wordt er niet aangeboden dus hebben we zelf wat mie en eieren gekocht bij de kruidenier hier vlakbij. Ook wat broodjes voor vanavond want het avondeten is ook het geld van RP 150.000 pp niet waard. De eerste avond hebben we hier wel gegeten en dat viel voor die prijs flink tegen. De manager vertelde ons dat er alleen verse lokale produkten worden gebruikt dus wij dachten dat er ons dan een lekkere vis wordt voorgeschoteld. Niks bleek minder waar….het werd een klein stukje droog gebakken vis uit de diepvries met wat groenten en een koude pompoensoep. Dan ben je echt suf bezig! En dan ook nog te bedenken dat hier het brood op is terwijl het wel te koop is bij het buurtsupertje. Ah fijn….Het is koffietijd en daarna doen we een plesante duik in de klotsende zee. Heerlijk!
Tegen de avond met de zonsondergang nog wat struinen op het strand want dat is toch wel een leuke bezigheid en dan houden we het voor gezien. Morgenvroeg om half vijf nemen we de taxi naar het vliegveld voor de vlucht van 30 minuten naar Kupang. Zo omzeilen we de ijskoude “fastboat”. En dan 6 uurtjes later nog een vlucht naar Bali.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten