Translate our blog in your language.

Japan Kanto and Tohuku

Japan Kanto and Tohuku
Onze reis naar Noord Japan: Tokyo-Kanto-Tohuku (klik op de foto)

Wie zijn wij?

Wie zijn wij?
Wij zijn Henk en Jacqueline en wonen sinds 2012 op Bali. Wij gaan graag op ontdekkingsreis in Indonesie en andere landen in Azie

Welkom op ons blog

Welkom op ons blog

Aantal pageviews t/m vandaag

Aantal pageviews t/m vandaag

Totaal aantal pageviews t/m vandaag

Hot news

Een mijlpaal: Woensdag 23 december 2020
300.000 vieuws.

Translate our blog in your language

donderdag 21 februari 2019

De groene driewieler

Afgelopen week las ik een artikel in een Balinese krant dat het bestuur van Bali blij is met het initiatief om plastic flessen te recyclen en daarmee het milieu te helpen. 
En toen moest ik toch even knipperen met mijn ogen en mezelf op mijn wang slaan. Het plasticprobleem in Indonesië en dus ook op Bali is groot. Zolang wij hier wonen en dat is zeven jaar heb ik al mensen plastic zien verzamelen voor recycling en dan hoofdzakelijk de waterflessen. Ze verzamelen alleen het plastic wat geld opbrengt, de rest laten ze liggen omdat het milieu ze geen barst interesseert. Het gaat om geld en overleven. Alle afval laat men vallen en wordt verbrand of gedumpt. We wonen in een dorp en streek waar geen of nauwelijks toeristen komen. Dus alle afval die links en rechts valt te bewonderen is afkomstig van de dorpelingen. Inmiddels is door de Balinese overheid het plan geopperd om de toeristen extra belasting te betalen omdat zij de vervuilers zijn van Bali. Men is blijkbaar niet bereid om hun eigen bevolking milieubewuster op te voeden. Men wenst er geen tijd, energie en geld in te steken. Als ik vraag in het dorp waarom ieder huis zijn eigen vuilnisbelt heeft dan krijg ik het antwoord: "Waar moeten we er anders mee heen en het is gemakkelijk?".Dus steken ze het regelmatig in brand. Momenteel is het regentijd, het afval is drijvende en niet te verbranden. De ratten vinden dit heerlijk en genieten volop. Een paradijsje voor deze langstaarten. Voor deze vieze bende moeten de toeristen gaan betalen met de aan de zekerheid grenzende wetenschap dat dit belastinggeld niet voor milieudielstellingen gebruikt gaat worden maar "gewoon" in de verkeerde zakken verdwijnt. Als ik de opmerking maak dat er niets aan het milieu wordt gedaan dan wordt verwezen naar die ene dag per jaar dat ze met zijn allen het strand schoonmaken. Maar dat is alleen het strand, wat er langs de weg en de rijstvelden ligt dat blijft liggen. En twee dagen later ligt het strand weer vol met plastic. Lekker zinvol die ene dag per jaar. Laatst liep ik 's morgens vroeg met de hond op het strand zie ik een dorpeling met een grote zak op zijn nek naar de branding lopen. Hij schudde de zak leeg, keek schierlijk om zich heen want hij zag mij en liep terug naar zijn motor. Ik ben nieuwsgierig naar de drijvende inhoud gelopen om het met mijn ogen gade te slaan. Eigenlijk kon ik het niet geloven maar het was een lading volgescheten Pampers. Dus morgen weer, en overmorgen weer want gebruikte luiers zijn er elke dag. Het strand wordt gezien als een hele grote alvalbak die door het getijde elke dag wordt geleegd. Het is zo enorm jammer want men realiseer zich niet hoe mooi hun strand is. Het is te smerig om er over te schrijven, maar ik doe het toch. Is deze viezigheid de schuld van de toerist die hier niet komt en toch ervoor moet dokken? Het is allemaal zó zinloos als men niet bereid is bij de basis te beginnen. En dat zijn de scholen, gemeente en vooral ook de ouders want die kunnen hun kinderen milieubewust maken en opvoeden zonder de vuilnisbelt achter het huis. Dus hier in het dorp geen alvalbakken maar verderop in Negara staan wel afvalcontainers die elke dag vol en te klein zijn. Vaak ligt ernaast meer dan erin. Een paradijs voor degenen die op zoek zijn naar verkoopbare handel om de dag van vandaag en misschien ook morgen te kunnen overleven. Ik moet er niet aan denken om dagelijk zo'n bak in te duiken. De ene zijn afval is de ander zijn brood en dat is begrijpelijk in deze cultuur waar het begrip van de groene, de grijze, de blauwe en de roze absoluut een onbekende is. 
Maar waar het donker is daar is altijd wel een lichtpuntje. Waarschijnlijk is op het gemeentehuis (Desa) het bekende muntje inmiddels gevallen en zijn ze zich ervan bewust dat er toch iets moet gebeuren om Yehkuning schoner te maken en te houden. Bij onze buurman staat een prachtige nieuwe groene driewieler geparkeerd (nog niet in bedrijf) met de belettering "Yehkuning Berseri". (Yehkuning vuilophaal). Hopelijk realiseren de dorpelingen ook waarom deze kar in Yehkuning rond gaat rijden en dat ze hun vuilnis niet meer zomaar op straat gaan dumpen.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten