De brommer

Vroeger…wat is vroeger…zo’n 40 jaar geleden! We reden bijna allemaal vanaf ons zestiende op een brommer. Als je erbij wilde horen dan reed je op een Kreidler (model Floret) Zündapp KS50 of de éénzitter Puch met hoog stuur waarbij de passagier zich goed vast moest klemmen anders kieperde hij of vooral zij bij de eerste prop gas eraf. 

de Kreidler Floret

de Zündapp

Reed je op de Mobilette van je zus dan werd je uitgelachen. Want dat was een damesbrommer, een automaatje en die was helemaal niet zo stoer. 

Tegenwoodig rijdt Jan en Alleman op zo ééntje zonder te schakelen. Je hoorde te schakelen en ook op te voeren want 40 km per uur was te weinig. Een uitgevijlde cilinderkop, grotere carburateur en expansieuitlaat hoorde erbij. En dan reden we tussen de 60 en 80 km per uur. In die tijd ook nog zonder helm want die werd verplicht vanaf het jaar 1975. De voorkeur van het merk brommer had ook wel te maken met de muziekvoorkeur. Waren het de Rolling Stones of The Beatles. Was je meer vanbde rokerige sociëteit dan reed je op een Puchie met hoog stuur. Ik reed zelf ook op een Puch maar niet zo eentje maar meer een “look a like” van de Zündapp en de Kreidler. 

het bekende Puchie

Ik mocht rijden op een tweedehands, zo’n ander model Puch maar dat had te maken met de grootte van de portemonnee van mijn vader. Hij kon voor mij geen brommer betalen dus dan maar sparen via een vakantiebaantje en dat bracht te weinig op voor een nieuwe. Dus werd het een incourant goedkoop modelletje. Dus kon ik toch op de brommer naar de kroeg, school en en het eerste baantje.

mijn Puch alleen was ie paars

Op Bali rijdt bijna iedereen op een “Sespeda motor”. Standaard rijden ze 80 km per uur en dus niet vergelijkbaar met “onze” brommer. Het merendeel is automaat en wordt dan ook wel “sekuter” genoemd. Hier rijden op een motor heeft  te maken met het imago. Heb je niks te makken dan is de status toch belangrijk.  Zeker bij de jeugd. Wil je erbij horen dan dien je te rijden op een Honda Vario. 

de Honda Vario 

Rondscheuren op een gelijkwaardige Yamaha of Suzuki is toch minder. En het liefst met het allernieuwste model. Daarom rijdt bijna iedereen op een gefinancierd exemplaar. Kopen op krediet is een onderdeel van de Balainese cultuur. Hoe gek het ook klinkt…iedereen leeft hier met schulden. Ze zijn allemaal opgerold door deze geldsneeuwbal en komen er nooit meer uit. De gemotoriseerde tweewielers worden bij bosjes aangeboden omdat iedereen na twee jaar wil verkopen om zodoende met de opbrengst weer de aanbetaling te kunnen doen voor het allernieuwste model met het allernieuwste krediet! 

het aanbod van de gebruikten is erg groot

De oudere generatie is minder kritisch en rijd op alles wat maar vooruit komt. Het merk?? Och niet belangrijk. En veelal op een schakelmotor want die is goedkoper in onderhoud dan een automaat. Wij rijden op een Honda en Suzuki maar dat heeft niets te maken met ons imago. Toen wij onze tweewielers hebben aangeschaft wisten wij nog helemaal niks van de Balinese motorstatus. Voor ons is een motor een motor…als ie maar rijdt!