Tsunami 2004

Dag 3, Zondag 30 april, Reis Sumatra

De Tsunami van 2004

Het is 29 december 2004 om 08.00 uur en een verwoestende tsunami dompelde de provincie Aceh in rouw. 201.000 dodelijke slachtoffers in de gehele provincie en 76.000 alleen in Banda Aceh en dat was 30% van de bevolking. Eerst werd de streek getroffen door een zware aardbeving. De mensen waren al bezig met opruimen toen een half uur later de voor velen onbekende tsunami kwam met als gevolg vele doden en grote schade.

In het straatbeeld van Banda Aceh is niets meer wat herinnert aan de Tsunami behalve een paar monumenten. Vandaag bezoeken we de drie monumenten w.o. het Museum en een bijzonder monument in Lampulo.

Het prima ontbijt vanaf een buffet nuttigen wij om zeven uur want het Aceh Tsunami Museum gaat om negen uur open. Om 12.00 uur sluit het weer. We zijn er net voor negenen en het is al behoorlijk druk. De audio/visuele voorstelling is indrukwekkend en ook de in mijn ogen helaas weinige foto’s. En dat is jammer. De constructie van het bijzondere gebouw (2009) is in de vorm van een schip. Op internet circuleren veel filmpjes maar het is nog veel indrukwekkender als je hier echt bent en ook de mensen spreekt. De entree is RP 15.000 en is niet gratis zoals vermeld op internet. Na een dik uur hebben we het gezien en gaan we een kilometer wandelen naar een groot schip wat ook verplaatst is door de tsunami. Maar eerst nog even op de foto met de mensen van de beveiliging en bezoekers. Eenmaal bij het schip de PL TD Apung 1 hebben we het ook weer snel gezien. Een grote hoop oud ijzer die me weinig doet terugdenken aan de ramp. We nemen een becak naar een ander monument. Ik gruwel van die becaks. Het is leuk, grappig en bijzonder in zo’n bakkie maar ik stoot altijd mijn hoofd bij het in-en uitstappen. Die dingen zijn niet gemaakt voor lange mensen zoals ik.

We zijn in Lampulo, een wijk aan de rivier van Banda Aceh. Hier zijn 5.000 mensen omgekomen door de Tsunami. In deze wijk van Banda Aceh staat een boot die gestrand is boven op een huis. Het schip, eigendom van een man uit Medan, lag in een dok voor reparatie en onderhoud. De boot was klaar om weer te water te gaan toen een dag later de tsunami kwam. De boot is een kilometer meegesleurd door het verwoestende water. Ook 14 andere boten zijn in Lampulo meegesleurd en kwamen terecht boven op de huizen. Deze zijn allen verwijderd. De eigenaar van deze boot heeft ‘m laten liggen als Tsunamimonument. De bewoners van het huis hebben de ramp overleefd door een gat in de bodem van de boot te maken en toen boven op de boot konden klimmen en dat ze zodoende konden ontsnappen aan het krachtige water.

Eén van die bewoners, een zeer aardige en vriendelijke vrouw van 73, hebben we gesproken en is nu de gids ter plekke. Ze was 54 jaar oud toen het gebeurde. 

We laten de boot met zijn indrukwekkende verhaal achter ons en appen een Grab maar die komt even niet. Dus dan toch maar weer in zo’n motorbecak. En natuurlijk schampte ik mijn hoofd weer aan de zonnekap. We zijn weer terug in het hotel en nemen onze rust voordat we een hapje gaan eten.

Morgen met de fastboat naar Sabang op Pulau Weh en dan laten we Banda Aceh achter ons. We komen hier over een paar dagen nog wel terug om het vliegtuig te nemen naar Medan. Het is fijn om hier geweest te zijn. Degenen die beweren dat het hier niet veilig is vanwege de Sharia (strenge moslimwetgeving) slaan de plank volledig mis. Pas je aan en respecteer! De mensen zijn aardig en vriendelijk en er hangt een fijne sfeer.

zie voor meer foto's: in de kolom aan de rechterzijde: Sumatra 2023: foto's

Vrouwen links en mannen rechts.

De moskee na de Tsunami