Vaccinatie

De gratis vaccinatie in geheel Indonesië en dus ook Bali wordt uitgevoerd met een registratie via het NIK nummer. Iedere Indonesiër heeft een KTP (ID Kaart) met een uniek persoonlijk nummer en dat heet hier NIK (Nomor Induk Kependudukan). Zoals het Burger Service Nummer in Nederland. Om gevaccineerd te kunnen worden hebben wij dus een NIK nummer nodig en die hebben wij niet omdat wij geen KTP hebben omdat wij een KITAS Visum hebben en dan heb je geen NIK nodig. Na de vaccinatie ontvangt men een computerdocument met daarop de vaccinatiegegevens zoals naam vaccin, datum, naam en NIK-nummer. 

Omdat wij ook geprikt willen worden hebben wij een NIK nummer nodig en het verkrijgen is op zich geen probleem. Wij zijn gesurfd naar de website van de Dukcapil (burgerregistratie). Daar hebben we een checklist gevonden met de benodigde documenten.

In de districten Denpasar en Badung is de ID kaart met het NIK nummer aan te vragen on line met een volledig PDF document. Deze kaart voor buitenlanders heet hier SKTT (Surat Keterangan Tempat Tinggal). Met één dag krijg je dan deze kaart via een email retour. Maar wij wonen niet in één van deze districten dus kan het niet on-line. In Negara van het gelijknamige district waar wij wonen bevindt zich een kantoor van de Dukcapil. Met alle benodigde documenten (2x) volgens de checklist van internet zijn wij gisteren donderdag naar dit kantoor gegaan. We komen daar aan en vertellen waarvoor we komen en krijgen een nummertje:D4. De meneer achter het loket (tafel met één stoel voor de bezoeker, de ander moet blijven staan) staat ons keurig te woord “selamat pagi”. Wij zeggen waarvoor we komen en overhandigen hem twee mapjes met de benodigde documenten volgens de checklist van internet. Blijkbaar is dit volledig nieuw voor hem. Hij neemt de documenten aan en spoed zich naar een andere ruimte waar iemand zit die wel op de hoogte is. Even later komt hij terug met een iets andere checklist met de opmerking dat onze documenten niet compleet zijn. Hij mist een verklaring van de politie. Welke verklaring is ons onduidelijk. Wellicht van goed gedrag of zoiets? Elk koninkrijkje  maakt zijn eigen regels en er zijn veel, heel veel koninkrijkjes in Indonesië dus heel veel verschillende regeltjes. Zo zijn zijn hier ook gek op documenten met stempels.

Wij verlaten dit kantoor en gaan direct naar het hoofdkantoor van de politie in Negara. We melden ons bij de receptie. We zeggen waarvoor we komen en laten de checklist zien die we hebben meegekregen van het kantoor Dukcapil. De ambtenaar in burger van politie kijkt verbaasd. En komen er nog twee bij en die kijken net zo verbaasd en ze weten niet wat ze er mee aan moeten. De benodigde politieverklaring (Surat Tanda Melaporkan dari Polisian) is blijkbaar een lastig verhaal en ook tijdrovend en dat heeft de ambtenaar in het politieuniform snel in de gaten. Hij vraagt ons waarom we deze verklaring nodig hebben en leggen hem uit dat we een NIK nummer nodig hebben voor de vaccinatie. “Jullie kunnen naar de Puskesmas (huisartsenpost) in jullie woonplaats Yehkuning”. Wij: “Maar daar geen vaccinatie zonder NIK, dus daarom willen wij een NIK”. Terwijl zij in overleg gaan laat ik subtiel uit mijn mond glippen dat de politiecommandant, bij naam genoemd, een goede vriend van ons is maar dat hij ons niet kan helpen omdat hij tijdelijk op Java is gestationeerd. De agent kijkt ons, over zijn mondkapje, glimmend aan en zegt dat we moeten gaan zitten en wachten. Hij loopt weg naar de straatkant van het politiebureau. Ik zeg tegen Jacqueline: “Let op die gaat iets regelen”. Daar zitten in een soort tent een aantal mensen te wachten op blauwe stoeltjes. Dit blijkt dus een priklocatie te zijn voor inwoners van Negara. En ja hoor…..de agent komt terug, vraagt ons visum (KITAS) en wenkt met hem mee te lopen. Wij nemen daar ook plaats op zo’n plastic stoeltje en hij loopt weer weg. Even later komt er een dame uit het kantoortje en samen met de teruggekeerde agent en een in een lichtblauw schort geklede prikvrouw wordt ons medegedeeld dat we op de priklijst staan voor morgen 08.00 uur. Onze monden vallen open van verbazing. Hoe is het mogelijk?Wij vragen de lichtblauwe verpleegster voor de zekerheid dat we morgen dan geen NIK nummer nodig hebben voor de registratie? “Nee hoor en jullie krijgen gewoon een vaccinatiecertificaat, handmatig”. Dat zal dan zijn met registratie van ons KITAS-nummer (visum) maar dat zullen we dan wel zien. Als de commandant weer terug is dan kan de agent hem trots vertellen dat hij vrienden van hem uit Yehkuning heeft geholpen. Een geweldige kerel en wat zal ie glimmen.Hij tevreden, wij tevreden. 

Het is vandaag de vrijdag na ons bezoek aan het politiekantoor. Wij zijn mooi op tijd. Het is acht uur in de ochtend en we melden ons in de priktent. We zijn nummer drie en vier. Van een lijst is geen sprake, het is aanschuiven maar ze zijn op de hoogte van onze komst zonder NIK maar met KITAS. Na de registratie wordt eerst de bloedruk gemeten. Het meten van de bloeddruk is een standaard procedure die zelfs bij een bezoek bij de tandarts wordt uitgevoerd. Is die te hoog dan wordt er niet geprikt. Onze bloeddruk is helemaal oké. Dan weer wachten op een volgende fase. Aan een tafeltje worden er een aantal vragen gesteld over onderliggende kwalen en medicijnen. Als op alle vragen “neen” is geantwoord dan mag je weer gaan zitten totdat ze je oproepen voor de prik binnen in de kliniek van de politie. Er komt een dame naar ons toe en die vraag onze SKTT kaart met het NIK nummer. Weer uitgelegd dat we dat niet hebben. Ze begrijpt het en zegt dat het geen enkel probleem is zonder deze kaart. Over een voorkeursbehandeling geschreven: De Balinezen moeten hun vinger met een stukje tissue op de prikplek leggen en wij kregen er keurig een pleistertje op. Na de prik weer naar buiten en wachten in de tent totdat ze je vaccinatiekaart brengen en dan mogen we gaan. Op deze kaart staat ook de datum van de tweede prik van Astra Zeneca op 20 augustus a.s. op dezelfde lokatie.