Stroming

De omgeving en de natuur bepaalt wat er staat te gebeuren of wat er al gebeurt is. Momenteel zitten wij op Bali in de droge periode. Een erg droge periode. We hebben hebben het nog niet meegemaakt maar de waterputten vallen droog en bijna iedereen in het dorp heeft te weinig water. Een kwartiertje badderen kan nog maar de plantjes water geven dat zit er even niet. We zitten met smart te wachten op het hemelvocht wat ongetwijfeld met bakken gaat komen. De regentijd zit er aan te komen en dat betekent veel zweten en weinig doen. De riviertjes gevuld met afval, veel afval, staan ook droog. Gaat het regenen en de zwaar vervuilde geulen vullen zich met water dan stroomt alle narigheid richting zee. Komt de stroming vanuit Java dan zijn wij in Yehkuning weer aan de beurt. Het strand zal dan weer bezaaid zijn met veel plastic en andere rommel. De grootste fout welke is gemaakt is het gebruik van plastic in landen zoals Indonesië. Ook voor het eiland waar wij leven hadden ze die troep nooit mogen uitvinden. Hoe ermee om te gaan weten ze erg goed maar wat doe je als je het niet meer nodig hebt in deze "laat maar vallen cultuur"? Juist ja...gewoon zo snel mogelijk en het liefst ook zo dicht mogelijk bij huis wegflikkeren. De natuur (de zee) bepaalt dan wel wie de troep gaat ontvangen. Dagelijks kuier ik met de hond over het strand. En dan zie ik vaak ook naast het al het plastic ook aangespoelde stukken touw. Ik denk dan direct aan de verbinding want touw is toch een materiaal wat iets bij elkaar behoort te houden. Die stukken touw geeft aan dat het losgeslagen is. Dat "het" kunnen goederen of en schip zijn maar het kan ook de mens zijn. Ik doe het liever niet maar ik ontkom er niet aan om de artikelen te lezen over hetgeen wat er in Syrie en Irak gebeurt. Daar heerst ook een stroming. Een losgeslagen stroming met bedekte gezichten die onschuldige mensen onthoofd. De zeestroming bepaalt ook wie het mag opruimen. Ik zie het dagelijks: men stort de troep op het strand en wacht op hoog water. De stroming neemt het dan weer mee terug. Lekker gemakkelijk en het kost niks. Zodoende bepaalt een politieke stroming wie dat opruimgeld in zijn zak kan steken. In deze is corruptie heel eenvoudig omdat de zeestroming het probleem van de politieke stroming wel oplost. We zien het zo vaak dat ook hier het gemeentegeld op een foute manier wordt besteed. Eerst zoveel mogelijk personeel met het pensioen in het verschiet, aan het werk houden. Of er voldoende werk is, is niet belangrijk want er zijn genoeg stoelen om op te zitten. Zijn ze toch allemaal bezet dan sloft men heen en weer totdat er iemand buikkrampen krijgt en zijn stoel moet verlaten richting het kleine kamertje. Trouwens...in veel gelegenheden ook geen pretje. Opgestaan ....plaatsje vergaan! Dan komen de tempels aan de beurt want dat is de status van het dorp. Als er dan nog wat geld over is dan wordt het één jaar oude gat in de weg gerepareerd met wat vloeibare teer en steenslag. Dat is beter dan nog langer dat gat dagelijks te moeten ontwijken. Ontwijken is trouwens de vaardigheid nummer 1 die men aanleert in het verkeer. Maar daarover later meer. 

gooi maar neer...de zee neemt het wel weer mee naar???

een aangespoeld stuk touw....losgeslagen zoals die stroming in Syrië en Irak.

de natuur is gortdroog...onze waterput bijna leeg...laat de regentijd maar komen