Uit balans (Gili Meno)

Vanmorgen om een uur of zes maakte onze buurman meneer de Haan ons als wakker. Het kwam wel goed uit want we wilden toch om deze tijd opstaan. De backpacks hadden we gisteravond al georganiseerd dus rustig aannaar zeven uur als de bestelde paard en wagen ons op komt halen om naar de haven te gaan. Maar eerst een ontbijtje bestellen bij de "boys" van de homestay. Alles stil en verlaten, niemand te zien. En ineens was er beweging, waar vandaan? We weten het niet. "Goede morgen....heb je een gebakken eitje voor ons". Hij knikte met z'n slaperige hoofd en nog geen 10 minuten later kwam ie aangesloft met de eitjes en twee bakken thee. Het is zeven uur, nog even de handjes schudden met de jongens, en instappen. Dwars over het eiland door de natuur naar de andere kant. Het paardje deed enorm zijn best om de kuilen te omzeilen. Dit lukte niet helemaal omdat het karretje niet in balans was. Teveel gewicht op de achterkant en daardoor kwamen zijn achterpoten bijna niet op het karrenpad. Doordat wij meer naar voren zijn gaan buigen kwam Ed beter op zijn poten terecht en liep ie als een speer naar het eindpunt. Uitladen en wachten totdat de bootje vertrekt naar Bangsal op Lombok. Inmiddels zijn we daar in het Lombok Café waar we in de wacht zijn gezet tot het vertrek om half twaalf. Ze willen eerst van ons nog wat info weten zoals paspoortgegevens en of we kunnen zwemmen en hoeveel flessen bier ze voor ons moet inladen.