Één-twee…..één-twee…..één-twee….weer een halve meter.
Één-twee…..één-twee…..één-twee….weer een halve meter. Ze staan met z’n vijven
achter elkaar in dezelfde houding met de handen strak om het touw en één slag
om de middel. Een hondertal meters verderop staat zo’n zelfde rijtje "penarie ballet" (ballerina's) allen getooid met iets op hun hoofd waaronder de “capil” (de
puntige rijsthoed). Één-twee…..één-twee…..één-twee….weer een klein metertje.
Het is de cadans van de vissers op het strand van Pebuahan. Met gelijkmatige
kleine pasjes wordt centimeter voor centimeter het net van twee kanten uit het
omslaande water getrokken.
 |
| met z'n vijven |
Één-twee…..één-twee…..één-twee….weer een klein
metertje. Naarmate het net verder uit de zee wordt getrokken komen de twee
rijtjes touwtrekkende vissers in een vast ritme dichter bij elkaar. Van het net is nog
spoor te zien. Alleen de zee met twee uitstekende vastgegrepen touwen. Beide
rijtjes staan nog steeds stapje voor stapje routinematig aan het touw te
trekken. Op een afstand lijkt het geen moeite te kosten maar het is wel degelijk
een zware klus. Één-twee…..één-twee…..één-twee….weer een halve meter. Heel
langzaam komt het net in zicht. De
rijtjes staan nu 50 meter van elkaar. Één-twee…..één-twee…..één-twee….weer een halve
meter. En daar is ie dan….het net…. met hopelijk, voor de hardwerkende vissers,
vol met vis. Inmiddels zijn ze elkaar genaderd tot op 10 meter en is het fijnmazige
net nog beter zichtbaar. Maar nog geen
vis. Het sleuren wordt steeds zwaarder. Er komt hulp……hij sluit zich achter aan
de rij en trekt mee. Ook “nummer 9” komt erbij om wat meer kracht bij te zette.
Ze zijn nu met z’n zevenen.
 |
| nummer 9 komt ook een handje helpen |
Op een iets hoger gelegen plek op het strand staat
een visser het touw keurig op te ruimen in cirkels van ca. 50 centimeter. De vissersvrouwen staan al klaar met de manden om de vangst op te halen. Nog een paar keer…. één-twee…..één-twee…..één-twee….weer een stukje. De
twee touwen zijn bij elkaar gebracht zodat de vangst het strand opgetrokken kan
worden. Het valt tegen! Een kilootje of drie? Wel aardig wat sardientjes maar
verdere weinig grotere vissen. Tussen het goede spul zitten ook een paar vissen
met grote giftige stekels die men niet aanraakt . Ze worden met een soort
eigengemaakte houten spatel verwijderd. De vis wordt in manden gedaan, het
opgerolde touw gaat over de schouder en het net wordt opgevouwen en daarmee is
het schouwspel ten einde. Één-twee…..één-twee…..één-twee…morgen weer een dag.
 |
| de vis komt in zicht |
 |
| giftige vissen worden met de houten spatel verwijderd......foto van Christien. |
 |
| naar huis....de klus is weer geklaard |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten