de médaille

Het is het aan het einde van de middag als Madé met haar staart staat te kwispelen om naar het strand te gaan. Een strandwandeling: goed voor haar en goed voor ons.  We openen de strandpoort en we worden direct geconfronteerd met de voorkant van de Balimedaille. Het ongerepte zwarte strand is van grote schoonheid. We overbruggen de eerste twintig meter heel snel want het zand is erg heet. Zwart en zon. De zee is zich aan het terugtrekken om ons de kans te geven te wandelen bij laag water. De blauwe golven slaan om met dagelijkse geroffel. We gaan naar links en worden dan direct ook geconfronteerd met de achterkant van de Balimedaille. Maatje 37 van een rechtse rode flip-flop, maatje 39 van een zwarte linkse instapslipper, een verrotte kokosnoot, een uitgeknepen tube tandpasta van Prodent, snoepzakjes, blauwe dopjes van waterflesjes, een leeg sigarettendoosje, glazen flessen, achtergebleven ceremonierommel en ja hoor een tiental volgepoepte luiers en nog veel meer. Vooral plastic verpakkingsmateriaal is zeer dominant aanwezig.  Aangespoeld van Java of terug aangespoeld na het achterlaten. Opvallend is dat er geen blikjes en plastic waterflesjes liggen. Dat wordt verzameld door de jutters want dat brengt geld op. Ook is er geen wrak- ander afvalhout te ontdekken want dat wordt weer gejutterd door oude vrouwtjes die dat gebruiken als brandstof want in het dorp wordt nog op hout gekookt. We hebben het al eerder aangestipt dat Bali behoorlijk vervuild is en dat er totaal geen discipline bestaat het op te ruimen. Men is hier meer bezig met overleven dan met het milieu. Dat geldt niet alleen voor de stranden maar ook op straat. Of ze laten het liggen of ze verbranden het ter plekke of ze brengen het naar het strand en dan weten ze dat bij hoog water deze zooi naar bijv. Java spoelt.  Wat je krijgt laat je weer terugspoelen. Zo wast de ene hand de andere. Wij vernamen van onze Sanurese vrienden dat twee weken geleden er een lezing was op Bali van André Kuipers, onze Hollandse astronaut. Hij maakt een documentaire over de meest vervuilde plekken op aarde. Bali is er één van! Oef! Het enige wat wij Hollanders hier kunnen doen is zoveel mogelijk de ogen sluiten stevig op de lip bijten, wel onze eigen rommel opruimen en gewoon doorgaan met genieten want de voorkant van de medaille is meer dan prachtig!

zo dat gooi ik daar neer….dan ben ik er vanaf!

volgepoepte luiers