Dik een week gelden hebben we een gezellig fluitende en kwetterend vogel aangeschaft. Tijdens het bezoek van onze vrienden Anjo en Leo werd al direct door de meerderheid van de aanwezigen het verwijt op tafel geslingerd dat de behuizing toch wat aan de krappe kant is. Ik naar de markt in Negara en daar voor weinig een grotere kooi gekocht. De prijs was dusdanig weinig dat ik wél met een kwastje en een bus verf aan de slag moest. Een geduldig werkje want al die spijltjes van satéstokjeshout verven was toch een aardig klusje. Maar het is weer gelukt en de vogel heeft het sinds vandaag reuze naar z'n zin in de ruimere behuizing. Iedereen weer gelukkig!
Maar naast de vrolijke noot van de vogel is er ook nog een sombere noot van de visjes....één van de kleine koikarpers heeft het bekend loodjes gelegd. De visfamilie is gereduceerd van 6 naar 5 leden.
spijltje voor spijltje verven |
links de nieuwe...rechts de oude |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten