Het was een lastige nacht voor Madé na de operatie van gisteren. Omdat ze steeds aan de gehechte wond wil likken heeft Jacqueline haar de gehele nacht in de gaten gehouden.
Ze heeft een paar dagen geduld nodig om de antibiotica z'n werk te laten doen. Hopelijk gaat ze weer de oude worden. Morgen komt de dokter voor controle. We zullen het zien.
Een paar dagen geleden reed ik in Negara het voetbalveld voorbij. Ik had al gezien dat ze de grasmat aan het renoveren waren maar niet wetende hoe. Dus ben ik afgestapt en ben gaan kijken. Ze trekken van de bestaande graspolletjes één of meerdere sprietjes eruit en die planten ze weer opnieuw op een kale plek. En dat, met veel water, laten ze weer groeien tot een respectabele mat. Het blijft wel een knollentuin maar voor hier voldoende bruikbaar. Bij het verlaten van het sportcomplex viel mijn oog op het voetbaldoel. Toen moest ik ineens denken aan de tijd dat ik ook nog voetbalde en we een uitwedstrijd speelden ergens in de Alblasserwaard bij een club van de onderbond met een doel waarbij ik aan de ene kant de lat kon aanraken en aan de andere kant 10 cm tekort kwam.
sprietje voor sprietje eruit steken |
om ze weer elders op kale plekken te planten |
let op de doellat...een beetje scheef is ook recht denken ze hier! |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten