Ons Spaanse rijbewijs is niet geldig in Indonesië, dus ook niet op Bali. Met een internationaal rijbewijs zijn we in april vorig vertrokken naar Bali. Dit is geldig tot 15 februari 2013. Dus werd het tijd om via het juiste kanaal een Indonesisch rijbewijs (Surat Izin Mengemudi - SIM) te bemachtigen. Het juiste kanaal...daar gaat het om. Dus wij naar het politieburo in Negara. We hadden al vernomen dat het een urenlang proces ging worden. Een traject via diverse kamertjes en in elk kamertje een schoteltje waarop we de verwachte roepias konden deponeren. Dus volledig voorbereid met geld en allerlei documenten zoals internationaal rijbewijs, KITAS, Surat Keterangan Lapor Diri (Politietregistratie), Spaans rijbewijs, paspoort en de kopietjes van al deze documenten, op weg naar Negara. Daar aangekomen...oh jeh veel wachtenden voor ons.... hebben we ons gemeld bij het infoloket. Een hele aardige mevrouw in politiekostuum met veel strepen en tierelantijnen op het jasje nam onze papieren in en liep met ons mee naar het eerste kamertje. Voorkeursbehandeling! Hier werden we verwezen naar een tafeltje met daarop een beeldscherm. Of we hier even het theorieexamen wilden afleggen. Maar daar hadden wij natuurlijk helemaal geen zin in. Aangezien ons Bahasa Indonesia lang niet optimaal is hebben we uit kunnen leggen dat we "gewoon" een rijbewijs willen aanschaffen inclusief de theorietest. Dat moet toch kunnen nietwaar! Toen we dat zeiden begon een politieman achter ons glimmend te lachen. De "gestreepte" agente, moeder van 2 kinderen, begon direct mee te lachen en deelde ons excuserend mede dat dat erg duur is. Per rijbewijs 250.000 RP (ca. 20 euro). Het ging om 4 rijbewijzen want voor motor (C) en auto (A) wordt een apart rijbewijs afgegeven. Totaal telden we 1 miljoen RP neer. De originele paperassen kregen we terug en de kopietjes werden gehouden en gingen in een map. Toen werd ons medegedeeld dat we over anderhalf uur terug moesten komen voor het verdere traject. Dus wij later weer terug naar het politieburo. Daar nagekomen werden we direct glimlachend herkend en meegenomen naar het volgende kamertje. Hier kwamen de beide dossiers, volledig geprepareerd met allerlei formulieren, op tafel en moesten we voor een fotoapparaat gaan zitten en werden er digitale vingerafdrukken genomen.
Na even glimlachen, een praatje pot met een grapje, begon er in de hoek een printer te ratelen. En daar kwamen waarachtig de rijbewijzen uit. Dus dit was al direct het laatste kamertje. Van een fooitje zijn ze niet echt vies, eigenlijk draait het daar om, maar de aardige politieagente met de strepen op de schouders wilde er niets van weten. Zij wees onze "donatie" radicaal van de hand met de opmerking: "u heeft toch al een miljoen betaald". Ik had het nota bene al in de hand!
Wat een heerlijk corrupt zooitje.....
BeantwoordenVerwijderenschitterend verhaal.
BeantwoordenVerwijderenDan wordt het toch wel een duur verhaal, als je elk jaar moet vernieuwen.Of zie ik dat verkeerd. Hihi.
BeantwoordenVerwijderen