Als wij ergens komen en we zien het woord "renovasie" dan krijgen we direct rillingen. We zijn nu in Semarang en daar is niet zo heel veel te doen. Ons plan was om naar de prachtige Karimunjawa eilanden te gaan maar dat hebben we geschrapt vanwege het onbetrouwbare weer in deze tijd van het jaar. En het is erg lastig om daar te komen. In de boeken staat dat de boot vertrekt uit Semarang maar dat klopt niet. De ferry of snelle boot vertrekt uit Jepara en dat is maar 3 uur rijden met de bus vanuit Semarang. Dus hebben we ons plan gewijzigd en gaan we weer terug naar Solo (Sukawarta) met de trein als dat mogelijk is maar dat zoeken we uit.
het station "Willem I" in Ambawara
Om de dag te vullen hebben we de "Lonely Planet" erbij gepakt. In Ambarawa is een spoorwegmuseum met een nederlandse historie. En hoe komen we daar? Gewoon met de bus! Vlakbij het hotel zijn we op een bus gestapt van Semarang naar Banyumanik. Daar overgestapt op de publieke bus naar Ambawara. Onderweg diverse mensen langs de weg opgepikt en toen een stop bij een busstation. We konden gewoon blijven zitten, dat wel. We hebben daar ong. een kwartiertje gestaan en gedurende die tijd zijn zeker 20 straatverkopers en 4 (enigszins valszingende) straatmuzikanten in de bus geweest. Het was komen en gaan. Maar goed, we gingen weer in de volle bus richting Ambawara. Daar aangekomen zijn we gedropt op de doorgaande weg. Aan de overzijde kwam net een angkot aangereden en die heeft ons naar het centrum van dit plaatsje gebracht. Eigenlijk hadden we weer een andere angkot nodig om naar het museum te komen. Maar we waren een beetje klaar met die bussies dus zijn we gaan lopen want het was nog 1 km. Het is ons al een paar keer overkomen dat een museum of paleis dicht was wegens renovatie dus wij houden er steeds een klein beetje rekening mee dat..... En ja hoor....aangekomen bij de poort van de 20 grote zwarte roestbakken......een groot spandoek "gesloten wegens renovatie". We zijn wel het station "Willem I" opgelopen maar het enige wat een beetje bewoog waren een paar rondhangende miltairen en wat koffiedrinkende vrouwen in het kantoortje.
vergane glorie
één van de twintig zwarte roestbakken
Als er iets gesloten is wegens renovatie dan mag je toch verwachten dat er drukke werkzaamheden waar te nemen zijn. Nou het was daar muis en muisstil. Dus het woord renovatie is een ruim maar dan ook een heel ruim begrip. Ze hadden ook gewoon een bordje neer kunnen hangen van "gesloten wegens een maandenlange rustpauze".
de stationchef "buiten dienst"
Na het nemen van een paar kiekjes te voet weer terug naar het kleine busstation. In een wat grotere angkot weer helemaal terug naar Semarang. Anderhalf uur in een bomvolle hobbelende bloedhete bus. De zweetdruppels stroomden gestaag neer van het ruggetje zo de bilnaad in. We zijn gedropt aan de rand van het centrum en hebben daar eerst maar een Soto Sapi naar binnen gewerkt want de magen begonnen al aardig te knorren. Flink doorgezweten want hete soep werkt niet echt verkoelend zijn we maar een hele grote shoppingmall binnengelopen want daar werkte de ac volop. Heerlijk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten