2024

Het lopende jaar 2024 is bijna voorbij. Nog een paar dagen en dan kunnen we ook dit jaar weer afsluiten met een hap in een besneeuwde oliebol. Het was gelukkig niet zo'n bewogen jaar als 2023 toen we afscheid namen van Covid19 in de hoop dit nooit meer mee te maken. Als wij achterom kijken dan hebben wij wederom met plezier op Bali gewoond. Daarnaast waren we in Thailand, Laos en Cambodja, een prachtige reis. En we waren tien dagen in Nederland. En juist deze anderhalve week gaf ons aan dat we niet op een foute plek wonen in de tropen. En natuurlijk is Bali zeker niet het paradijs. Het vele afval, het chaotische soms gevaarlijke verkeer en de soms onbetrouwbare bevolking weerhoud ons er niet van om te blijven genieten van de heerlijke zon en de mooie natuur niet hoeven na te denken welk shirt, korte broek of jurkje aan te trekken, geen sokken maar wel gemakkelijk met de blote voetjes in de slippertjes schieten. Echt prettig! Ondanks de rillerige en natte dagen in Holland was het geweldig om onze vrienden en familie te ontmoeten. Uiteraard waren er ook mindere momenten op Bali maar die zetten we op de achtergrond. Kortom het was een mooi jaar. 

Wij wensen al onze bloglezers een prachtig 2025.

2025

Hallo beste bloglezers. Na een stille blogperiode aan het einde van 2024 beloven wij dat 2025 weer een aktief blogjaar gaat worden.

Wij wensen al onze bloglezers een prachtige Kerst en een gelukkig gezond 2025.

Yogya en Semarang (deel 3)

Onze tweede en laatste dag (zaterdag) in het oude centrum van Semarang. Na het weer lekkere ontbijt is het wederom tijd voor een uitstapje. We bellen een Grab om naar de Pagoda Avalokitesvara te gaan, op 6 km buiten de stad gelegen op een berg. Een fraai bouwwerk. We hebben het na een uurtje wel gezien. In de Grab naar Toko Oen voor de lunch en daarna in de ruststand alvorens we kunnen dineren in de “Spiegel”. Alles is daar huisgemaakt en vreselijk lekker. Twee biertjes, een pizza en tagliatelle met vlees van de Anguskoe. Voldaan ons mandje in. Morgen en dan is het zondag moeten we helaas verkassen naar een ander hotel. Na het ontbijt de koffers pakken, uitchecken en de taxi in. Hotel Eno Front One ligt aan een drukke doorgaande weg. Onze echt ruime en fraaie kamer no. 215 ligt aan de voorzijde dus veel overlast van het razende verkeer. Niet te doen om goed te kunnen slapen. We vragen een andere kamer maar het hotel is helemaal volgeboekt omdat het weekend is. Het is niet anders! De AC wil ook niet erg koud worden en we beklagen ons. Er komt iemand van de Technische Dienst en doet de klep open van de binnenunit…..het filter volledig dichtgeslipt met stof. Maar dat is, denkend uit ervaring, niet het probleem van de lage koeling. Ik zeg tegen die gast dat er te weinig Frenon (gas) in zit en hij knikt. Hij komt later terug met de mededeking dat we naar een andere kamer kunnen. Dus is er toch een kamer vrij. We verhuizen naar nummer 202. Prima kamer, goed koelende AC en geen last van het verkeer. Het is inmiddels avond en we sluiten de dag af. Het is zondagmorgen. Goed geslapen in een extra groot bed. Het ontbijt is waardeloos. In Hotel Kotta was her verwennerij en hier moeten we het doen met koud indonesisch eten of een witte boterham met chocopasta of een spiegeleitje. De koffie is slap! Het is niet anders, dan maar later op de dag lekker lunchen. Na de witte snee brood bellen we een taxi want we gaan naar de boedhistische tempel Sam Poo Kong. Na ongeveer 6 km in oude Daihatsu zonder AC zijn we er. Ons bezoek daar zal niet lang duren want het is eigenlijk veel te heet. En inderdaad na een niet al te lang bezoek aan deze fraaie tempel de Grab in. Deze keer een fijne auto met een lekkere temperatuur. Hij brengt ons naar het vistestaurant “Kurnia”. De verse vis en de prachtige grote garnalen liggen al te wachten. We kunnen kiezen uit nog rond zwemmende of onder hetvijs liggende vis. Doe maar een ijs-kerapu want zwemmend vinden we zielig. Het ijsexemplaar van 6.600 gram is toch al dood. We nemen er 20 grote garnalen (udang) bij en gaan zitten. Het is even wachten maar daarna is het wel smullen. Dit was het voor vandaag. Het is inmiddels maandag en dus gaan we weer naar huis. Maar eerst nog die witte boterham met de plakkerige chocopasta en het slappe bakkie troost. Tegen 12.00 uurv(max uitchecktijd) bellen we de taxi om te gaan lunchen. In een leuk restorantje…nasi goreng met saté. Onze trein vertrekt om 18.27 en dan zijn we om 05.00 uur in Ketapang voor de ferry naar Bali en dan zit onze korte trip naar Java er weer op. 

De kamer van Hotel Eno Front One

Yogyakarta en Semarang (deel 2)

Het is donderdag 26 september. We hebben heerlijk geslapen in Hotel Kotta. Het ontbijt is hier voortreffelijk. We gaan te voet naar de kleurrijke wijk Kampung Palangi. De afstand is 3.5 kilometer dus niet lang maar het is al warm en dat kost extra energie. Onderweg komen we langs het prachtige gebouw Lawang Sewa. Tijdens de koloniale tijd van Nederlands Indië was hier het adminstratiekantoor van de spoorwegen gevestigd. Het is nu een expositiegebouw. Vele kamers zijn leeg maar het geheel wordt perfect onderhouden. We wandelen door het mooie gebouw. Duidelijk is te zien dat het Hollandse Koloniale architectuur is. We lopen verder naar de Kampung Pelangi. Er zijn drie ingangen naar de armoedewijk die gebouwd is tegen een heuvel. De gehele wijk is opgefleurd doordat de bewoners hun huizen geschilderd hebben in vele opvallende kleuren. Nu oogt het minder armoedig maar als we de heuvel beklimmen over de smalle trappen dan is het goed te zien dat de mensen hier het niet breed hebben. Op het hoogste punt maken we foto’s en dalen af. Beneden, op de hoofdstraat die gekenmerkt wordt door de vele bloemenstalletjes, bellen we een Grab en gaan lunchen in een karakteristieke eetgelegenheid uit de Ned Indië tijd: “Toko Oen”. We stappen naar binnen en gaan zitten vlakbij de toonbank met diverse hollandse lekkernijen zoals koekjes en taartjes. Terwijl we lunchen horen we uit de luidsprekers het lied:” We gaan naar Zandvoort bij de zee”. Toko Oen bestaat al 88 jaar en is een begrip in Semarang en dat is te merken want het is volbezet. Na de lunch lopen we terug naar de oude stad. Eigenlijk te heet om te wandelen maar te voet is het meeste te zien op straat. De middag houden we voor de nodige rust. Later wordt het langzaam weer donker en er is een gezellige reuring op straat. De oude stad “Kota Lama” is erg sfeervol. Wij duiken de “Spiegel” weer in om een hapje..kroketten.. te eten. Erg lekker en dichtbij het hotel. Na een kleine avondwandeling voldaan te bed. 

Lawang Sewu

In Kampung Pelangi

Gezellig op straat

Goed eten in de Spiegel

Kroketten 

Yogyakarta en Semarang (deel 1)

Afgelopen maandag zijn we vertrokken voor een weektrip naar Yogyakarta op midden Java en het noordelijker aan de kust gelegen Semarang. Met de auto in 15 minuten naar Gilimanuk (West Bali) en dan met de ferry naar Ketapang op Oost Java. Van de boot naar het station is een klein stukje lopen. Aangekomen op het treinstation eerst de online reservering omzetten in tickets via de incheckmachine. Heel gemakkelijk. De trein vertrekt om 11.00 uur naar Yogyakarta en doet er 11 1/2 uur over. Wij hebben stoelen gereserveerd in één van de Eksekutif-rijtuigen. Comfortabele verstelbare stoelen met veel beenruimte. De trein vertrekt op tijd en via diverse stations arriveren we op station Surabaya Gubeng. Hier worden de stoelen omgedraaid en gaan we richting midden Java, naar Yogyakarta. We arriveren daar keurig op tijd en bestellen via de app een Grab taxi die er met vijf minuten is. Na twintig minuten zijn we bij Meggie van Villa Rosseno. Wij kennen haar en Herwin reeds een aantal jaren. We verblijven hier 3 nachten in één van de drie villas met zwembad. We relexen en praten gezellig met hun en twee andere hollandse gasten Henk en Marian. Yogyakarta kennen we al dus we maken geen uitstapjes behalve een paar uurtjes naar Malioborostreet om wat te shoppen en te lunchen bij Eatery Karta. Hier is de nasi goreng heel erg lekker. Na drie nachten Villa Rosseno rijden we in de middag van 26 september met een Grab naar het station Lampuyang. Om 15.10 uur vertrekt de trein naar Semarang. Reistijd 3 uur dus een relatief korte rit. We komen op tijd aan op het station Semarang Tawang. Deze keer geen taxi want hotel Kotta ligt op loopafstand. Hotel Kotta ligt in de oude stad (Kota Lama). We gaan naar binnen en melden ons bij de receptie met boeking en paspoort. Het duurt even en wat blijkt: onze boeking, reeds betaald en zonder gratis annulering, is niet voor 2024 maar 2025. We hebben bij het boeken een foutje gemaakt. We hebben even een moment van bezinning nodig maar de zeer vriendelijke receptionist biedt direct hulp aan. De gemaakte boeking kunnen we annuleren zonder kosten zodat we het betaalde bedrag retour ontvangen op onze creditcard. Top! Maar een nieuwe boeking voor 4 nachten is helaas niet mogelijk omdat het hotel volgeboekt is. Voor de eerste 2 nachten is er nog wel een kamer. Voor de laatset 2 nachten boeken we een ander hotel maar die is wel verder gelegen van de oude oude stad. Het Hotel Kotta bevalt ons prima. De wat kleine kamers zijn verder erg goed. En het ontbijt is verrassend anders en erg lekker. Dit hotel heeft een perfecte ligging en en zeker een sfeervolle uitstaling en niet te vergeten dat het personeel oog heeft voor de gasten. Hun motto is: “Wij werken hier om de gasten te helpen”. Het is gelukkig goed gekomen dus is het tijd voor een biertje en een hapje. Aan de overkant van het hotel is de bistro “Spiegel”. Een prachtige gerenoveerd Hollands pand uit de tijd van Nederlands Indië. We nemen plaats aan de bar want er is geen vrij tafeltje en nemen een biertje met een bordje verse huisgemaakte lasagne. Heerlijk! Morgen weer een dag.

De ferry naar Ketapang

De overkant in zicht

Het treinstation Ketapang op Java

De Eksekutif trein naar Yogyakarta

Comfortabel

Villa Sabina van het resort Villa Rosseno

De twee kokkinnen van Rosseno: Pewee en Titis 

Het 5 sterrenresort Villa Rosseno

Op een bankje in Malioborostraat in Yogya

Becaks die wachten op passagiers

Station Lempuyang voor de trein naar Semarang

Een verrassend ontbijt in hotel Kotta-Semarang

Hotel Kotta in de oude stad van Semarang

De tandarts

Vandaag de laatste behandeling bij tandarts Kadek en zijn assistente.

Ik ben nu 9 kronen rijker en een stapel roepias lichter na 1 tandreparatie, 1 kroon voortand, 1 kroon kies, 1 brug met 4 kronen, 1 brug met 3 kronen en 1 ontstoken kies getrokken met een hele vervelende verdoving. Daarnaast heeft hij het geheel weer schoongemaakt. Dit alles voor 16 juta (930,00 euro) en dat mag toch een koopje genoemd worden met de Hollandse prijzen in het achterhoofd. Ik voel me weer als nieuw.

Naar huis

Dag 37, de laatste dag.

Onze prachtige reis door drie landen zit er bijna op. Het is rond. 07.00 uur, we checken uit en we lopen naar het station van de BTS Skytrain om in 30 minuten naar het vliegveld te reizen. De incheckbali van Scoot Airlines is al geopend. We melden ons, we droppen onze bagage, we ontvangen de boardingpassen van beide vluchten. De vlucht naar Singapore is dik 45 minuten vertraagd. Bij aankomst op Cangi SIngapore zien we dat de vlucht naar Bali ook later om 16.35 vertrekt. We blijven één nacht in een hotel vlakbij het vliegveld en dan morgenochten na het ontbijt de auto ophalen in Sukawati en dan zijn we zondagmiddag weer thuis in Melaya. Beste bloglezers, bedankt voor het meereizen en tot de volgende trip. 

Airporttrin Changi Singapore

De veegrobot op Chngi

De Damnoen Saduak en Maeklon markt

Dag 35 en 36

Gisteren was het de dag van wandelen door Bangkok. Niet echt geweldig. Veel verkeersherrie en drukte. We zijn dan ook een paar keer een Shoppingmall in gevlucht om wat frisse lucht in te ademen. En het is heet op straat. We gingen wandelen met een verzoek in de broekzak. Onze buurman Andreas is een fervent sigarenroker en rookt alleen sigaren van Arturo Fuente. Dus wij op zoek naar een kistje van deze rokertjes en dan vinden we de hele chique sigarenwinkel Davidoff of Geneva in een Mall maar helaas daar verkopen ze geen bolknakken van Arturo. Missie niet geslaagd. Vandaag vrij vroeg opgestaan om naar twee toeristische trekpleisters te gaan want daar zijn we niet geweest in 2018. Om 08.00 staat de chauffeur met de naam Lik al klaar voor de deur van het hotel. Beide attracties liggen buiten Bangkok. In deze comfortabele minivan rijden we eerst in anderhalf uur 90 km naar de Damnoen Saduak Floating Market. Onze  chauffeur komt uit deze streek en zegt ons dat dit nog een traditionele drijvende markt is. We rijden de parkeerplaats op en stappen uit. We worden gelijk bij onze nek gegrepen om een ticket te kopen om met een bootje door de markt te varen. Voor 2.000 Baht (50 euro) samen in zo’n bootje. Te voet is niet mogelijk dus met zo,n bootje. Het doet met denken aan Venetië en Giethoorn. We hebben al gauw in de gaten dat het traditionele volledig is verdwenen. We varen door een kanaal met alleen maar souvenierwinkeltjes op de kant. Niets voor ons…..dus wij roepen doorvaren! En dat doet hij totdat we bij de drijvende markt komen. We vallen stil en liggen in de file. De markt ligt vol met bootjes. Niet met handelswaar maar wel met toeristen. Soms komt ons een bootje zonder toeristen tegemoet. Zoals met fruit. We kopen een zakje heerlijk voorgeneden mango. Terwijl we stil liggen raak ik even aan de praat met een man in het naastgelegen bootje. Hij is helemaal uit Chicago gekomen om o.m. een Thaise drijvende markt te beleven. Wat een feest!

Wij zijn er klaar mee en varen tussen de prachtige begroeiing terug naar het beginpunt. De bootsman is trouwens heel aardig en doet er alles aan om het ons naar de zin te maken. Onze conclusie is dat een drijvende markt in Kalimantan op de rivier veel leuker en vooral veel traditioneler is dan dit circus. 

We stappen in en rijden naar de Maeklong Treinmarkt. Deze ligt op 20 km van de drijvende markt. Op deze bekende plek rijdt de trein 6x per dag dwars door markt. Links en rechts van het spoor staan kraampjes die, als de trein komt, hun luifels moeten intrekken. Het is uiteraard zeer toeristisch maar wel erg leuk om dit gezien te hebben. De fluit gaat en dat betekent dat de luifels ingeklapt moeten worden en dat iedereen op veilige afstand van het spoor moet gaan staan. Daar komt de trein. Tergend langzaam rijdt ie over de markt. De trein is voorbij en de luifels gaan weer uit en men kan weer over de rails tussen de kraampjes lopen totdat de volgende trein gaat komen. Ook achter de spoorkraampjes ligt een hele grote markt met veel vis, vlees, fruit en groenten. Zo kennen we de markt. 

We stappen weer in rijden terug naar het dichtgeslipte Bangkok. We wurmen ons door de files en zijn om 14.00 weer terug bij het hotel. 

Morgen om 07.00 uur gaan we met de hiernaast gelegen Skytrain naar het vliegveld Suvarnabhumi. 30 minuten voor 45 Baht pp. Veel goedkoper en sneller dan een taxi. Onze vlucht naar Singapore vertrekt om 10.45. En dan een uur later de vlucht naar Bali. 

een lotenverkoper in Bangkok

veel souveniers bij de drijvende markt

De luifels nog uitgeklapt

daar komt de trein

bye bye bye