In een gang achter de lagere school is een warung waar de kinderen van deze school in de pauze een snack gaan eten. Ze noemen dit hier de “Kantin Sekolah”. Omdat de school nog steeds is gesloten komen de kinderen niet snacken maar de vrouw van deze warung maakt wel eten dat gekocht kan worden. Op zondagmorgen om een uur of zeven als ik langsloop zit daar soms Kamangku, één van onze aardige buurvrouwen. Zei is gek op een frietje met chilisaus. Ze bakt het niet zelf maar dat laat ze doen in schoolkantine. Als ik ze zie zitten schuif ik aan voor een bakkie koffie zonder suiker want anders trekt mijn neus omhoog van de zoetigheid. Ik hoef daar niet te eten brrrr want dat doe ik later thuis wel. Vandaag ook weer een bakkie gedaan maar voor Kamangku geen frites, dat was op en de warungvrouw kon ze gisteren niet halen in de supermarkt omdat het regende. Dus dan maar knakworstjes gebakken in de wok. die ze heeft meegenomen naar huis. Ook weer voor mij het juiste moment om op te stappen. Het afval gaat op een grote hoop en wordt vanavond weer in brand gestoken.
De schoolkantineDeze vrouw met blijkbaar koude oren komt ook ff eten ophalen
De achterkant van de lagere school met het poortje naar de schoolkantine
De buitenkeuken waar stevig wordt gebakken (goreng) en op een paar vetspetters wordt niet gekeken.
Een bakkie koffie zonder suiker samen met Komangku
Buurvrouw Komangku (rechts) met de vrouw van de schoolkantine.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten