Mensen op de sawa

Als men het woord "sawa" hoort wordt al snel de link gelegd naar de rijstvelden met de jonge plantjes keurig in het gelid met de voetjes in he water of een boer de aan het ploegen is met zijn twee karbouwen. Dit is het ideale plaatje voor een prachtige foto. Maar er gebeurt meer op het "land". Tijdens de droge tijd zoals nu, die begint in april en zou in oktober moeten eindigen, wordt er nauwelijks rijst verbouwd. Maar dat wil niet zeggen dat er niet gewerkt wordt. In deze maanden is het tijd voor het verbouwen van groenten, mais, watermeloenen en andere gewassen. Als de regentijd aanbreekt dan wordt er organische mest uitgestrooid over de "sawas' die dan onder water worden gezet. Dan is het de hoogste tijd om te gaan ploegen en te poten. Nu is het wachten op de regen.
Er zijn altijd mensen op de rijstvelden aan het werk, nooit zijn deze landerijen stil en verlaten.

Opgepimpt

Langs mijn wandelroute wonen vele dorpelingen in schamele onderkomens. De armoede is duidelijk zichtbaar. Men bouwt hier met "batakos". Dit zijn in de zon gedroogde zelf gemaakte stenen. Door middel van een blik verf en wat creativiteit probeert men de grijze buitenkant van de huisjes en cafeetjes toch nog wat op te pimpen en kleur te geven.

Op het strand

Ik kom elke dag dezelfde mensen tegen op het strand. Sommige lopen lekker te wandelen zoals ik en anderen zijn aan het zoeken, bij laag water, of er nog wat eetbaars is te vinden. Vanmorgen zat een voor mij bekende man met een stuk gereedschap gleuven in het zand te maken. Hij zei me dat hij op zoek was naar "Remis". Dat is een balinees woord voor mosselen of zoiets. Ze zien er niet uit als mosselen ( bedankt Rob). Ik begreep hem niet helemaal dus hij liet er één in zijn hand zien. Het rare is dat ik deze man al zeker vijf jaar ken, hij is altijd zoekende naar iets of doende met zijn boot die tegen het strand ligt. De zee op om te gaan vissen doet hij al lang niet meer maar zijn boot heeft hij nog. Maar dit heb ik hem nog nooit zien doen. De zonsopgang was ook prachtig vandaag......de zon met daarboven een dikke dreigende wolk die na een 15 minuten weer verdwenen was.

Fleurig

Vanmorgen deed ik mijn dagelijkse rondje langs de rijstvelden. Het is nu de droge tijd en dan wordt er nauwelijk rijst geplant. De door bananenbomen gesierde rijstvelden worden nu beplant met andere gewassen zoals mais, lange bonen en andere groenten. Mijn wandeling wordt altijd weer opgefleurd door de vriendelijke mensen en de vele soorten prachtige bloemen in de bermen en tuinen. Met de opkomende zon is dit dagelijks genieten.

Op het hoofd

We hebben allemaal twee handen gekregen om dingen te pakken en vooral om te dragen. Een bekende kreet is: "Ik kom handen tekort" als men het niet kan bolwerken. De Balinezen hebben ook twee van die handjes, vaak ook nog een stuk kleiner dan de westerse, maar hebben het tekort opgelost door vaak het hoofd te gebruiken om dingen te dragen om zodoende te handen vrij te hebben voor het andere of het hoofd in balans te houden. Daarbij is het "hoofddragen" een goed therapie om het lichaam in de "lantaarnpaalhouding" te houden.